Doekje voor het bloeden
Paul Witteman ondervraagt Felix Rottenberg, voormalig
voorzitter van de PvdA en inmiddels voorzitter van de Wiardi Beckman Stichting
over de toekomst en de traditie van zijn partij, die bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen
in maart harde klappen kreeg.
Rottenberg vindt het een goede zaak dat de lijsttrekkers in
Amsterdam en Rotterdam zijn opgestapt. Samson hoeft niet weg omdat hij niet
verkiesbaar was. Over zijn lot wordt door de kiezer aan het einde van de
kabinetsperiode beslist.
Rottenberg kan niet om de nederlaag van zijn partij heen.
Volgens hem valt de samenwerking met de rechtsliberalen, die tijdens de verkiezingscampagne
nog een grote tegenstander was, slecht. De PvdA had beter de SP bij de formatie
kunnen betrekken. Samen met D’66 en VVD was de pijn van de bezuinigingen beter
te verdragen geweest.
Hij vindt het goed dat Samson niet de pootjes laat hangen,
maar die moet wel zorgen dat de maatregelen brede steun krijgen en voorkomen
dat Pechtold als lachende derde de vruchten plukt van zijn steun aan het
kabinet. Rottenberg neemt het op voor minister van Sociale Zaken, Lodewijk
Asscher, die bezig is met tal van maatregelen op sociaal gebied, die echter
langzaam bij de stemmers doordringen.
Hoewel Samson dit weekend in Trouw nog stelde dat de
maatregelen niet goed zijn uitgelegd, liep staatssecretaris Van Rijn zich de
benen uit de sloffen. Het is volgens Rottenberg meer een kwestie van een
verandering in fasen. Tijdens de verbouwing is het een rommel en ziet men het eindresultaat
nog niet. De PvdA is heel goed in het bedenken van plannen als het gaat om de
arbeidsgelegenheid en wat daarmee samenhangt, zoals de uitbreiding van het
zorgverlof.
Witteman vraagt naar de kritiek dat de middengroepen te weinig
aandacht krijgen van de PvdA. Rottenberg zegt dat de PvdA van oorsprong de kleine
burgerij en de arbeiders aan zich bond, maar dat het steeds moeilijker is die
groepen bij elkaar te houden. Daarom kan de partij maar het beste accepteren
dat men kleiner is, een kern van zo’n tien parlementariërs die afhankelijk van
het tij tot het driedubbele kunnen uitgroeien.
Het zou goed zijn zich verre te houden van machtspolitieke
spelletjes zoals in Amsterdam. Het komt goed als men zich richt op visie en het
vertalen van die visie in concrete plannen. Asscher begreep dit toen hij het
waardemanifest van de PvdA als leidraad nam voor zijn handelen als minister. De
moraliteit achter de plannen is van groot belang.
Witteman vraagt naar de recente uitruil tussen PvdA en VVD van
afzien van illegaliteit tegen een belastingvoordeel voor de hogere inkomens.
Rottenberg vindt het achteraf vreemd dat het afzien van
illegaliteit niet eerder had kunnen plaatsvinden en noemt de bevoorrechting van
de hogere inkomens een schande van de kant van de VVD.
Tijdens de Europese verkiezingen krijgt de PvdA het nog wel
moeilijk, voorstelt Rottenberg, hoewel Agnes Jongerius als tweede op de lijst een
zwaargewicht is. De kwaliteit van de politieke bestuurders is wisselend. Velen
willen zich niet kandidaat stellen.
Ondanks de gebruikelijke rappe taal van Rottenberg miste ik
de visie waarover Rottenberg wel spreekt, maar niets zegt. In een tijd waarin
zo’n beetje de hele bevolking zucht onder het juk van het kapitalistisch
systeem probeert de PvdA nog steeds met doekjes tegen het bloeden de wond te
stelpen. Al raken de doekjes wel steeds meer op en raakt de sociaal democratie
steeds meer besmeurd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten