Sterk drieluik over relatieproblemen
In dit debuut van Cristian Mungiu, die later hoge ogen
scoorde met Vier maanden, drie weken en twee dagen (2007), handelt het
om enkele Roemeense stelletjes en hun families die op een grappige,
melodramatische manier om elkaar heen draaien.
In Luci en Sorina gaat het om een jong stel dat door
financiële problemen hun appartement kwijtraakt en letterlijk op straat komt te
staan. Het stel zit op het kerkhof om de raad van de overleden vader van Sorina
in te winnen. Als de negenentwintigjarige Luci wordt geraakt door een fles
brengt de Fransman Jérome, die in de buurt is, Luci met zijn auto naar het
ziekenhuis. Luci verveelt zich daar al gauw en gaat naar een reclame-bureau om
werk te vinden en naar ‘tante’ Leana voor onderdak. Sorina helpt op een
basisschool en kan daar voorlopig slapen. Als Luci als wandelende reclamepop
rondloopt ontmoet hij een vrouwelijke collega, de 24-jarige dichteres Mihaela.
Hij doet tegen haar alsof niet hij maar zijn vriend in de narigheid zit. Sorina
woont inmiddels in een nieuwe flat. Als Luci bij haar op bezoek gaat, doet
Jérome open. Hij draagt de badjas van Luci. Sorina zegt dat ze in de keuken
slaapt. Luci krijgt op een terras van een winkelcentrum bezoek van twee heren
die tante Leana willen laten weten dat haar zoon Nicu dood is. De dochter van
tante valt flauw als ze het bericht hoort. Luci fietst naar Sorina die niet
aanwezig is maar een briefje heeft achtergelaten.
Mihaela en haar moeder begint met de trouwerij van
Mihaela. Vasile, haar toekomstige man, komt niet opdagen. Luci en Sorina zien
Mihaela treurend op het kerkhof. Haar moeder, een kapster, bespreekt met haar
cliëntèle hoe het verder moet. Ze gaat naar een datingbureau. Een jonge rijke
Italiaan wil haar dichtbundel uitgeven. Deze Luigi blijkt zwart maar wordt met
veel egards ontvangen, al wil de vader, kolonel Marian, niets van een
verbintenis weten. Ook Mihaela heeft haar bedenkingen. De kolonel meldt aan de
dochter van tante Leana dat haar zoon dood is. De dochter valt flauw. Luci kan
bij de kolonel en zijn vrouw intrekken. Hij gaat naar Sorina om dat te zeggen,
maar die vertrekt net met Jérome. Als ze Luci ziet voelt ze zich schuldig. Ze
stapt uit de auto om hem te omhelzen.
In Nae Zigfrid en de kolonel neemt de kolonel
afscheid van zijn werk. De volgende dag zal zijn dochter Mihaela trouwen. Ook
Van Horn, een vertegenwoordiger van de Europese Unie, die een kind zoekt om te
adopteren, houdt een toespraak. Luci vindt de trouwringen op het kerkhof.
Vasile is daar in slaap gevallen. Nae, die in Duitsland een drukkerij heeft,
gaat naar de kolonel vanwege een diefstal van een opblaaspop. Hij kent hem nog
uit 1988 toen hij illegaal de Donau overstak. De kolonel had toen gezegd dat hij
altijd een beroep op hem kon doen. Nicu vluchtte in 1989 samen met Luci op een
opblaaspop over de Donau en werkte bij Nae. Nae komt vertellen dat Nicu
verongelukt is en wilde de pop aan Luci geven, maar die is inmiddels gestolen.
Als de pop weer boven water is, wil Luci die niet hebben. Nicu liet hem in de
steek. De kolonel vraagt of Nae zijn dochter Mihaela niet wil meenemen naar
Duitsland. Dat wil Nae wel. Tante vindt het niet erg dat Nicu er niet is. Als
hij het in Duitsland naar zijn zin heeft is dat prima. Luci is verdrietig dat
Sorina met Jérome meegaat. Hij neemt ook afscheid van Mihaela.
De wat dwars overlappende verhalen worden besloten met het
vrolijke lied Wij zijn de helden in 2000 dat we al eerder hoorden op een
cassettebandje dat Mihaela aan Luci gaf.
Occident is een intelligente film met humor, zoals de
berenkop die tante op haar balkon ziet. In het derde deel belt zo daarover met
de politie, juist als Nae bij de kolonel zit.
Een sterk scenario van Mungiu, uitgebracht met steun van het
IFFR en voor het eerst vertoond in Nederland in 2008.
Hier de trailer
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
BeantwoordenVerwijderen