Hoe weet je of je vader echt je vader is?
De zowel indringende als vermakelijke documentaire begint
met de vraag van zoon Pascal (1973) aan zijn vader Marcel (1945), die achter de
rollator voortzwoegt over een duinweg: ‘Ben je mijn pa?’ Zijn vader zegt dat
zijn opa uit Hondschoote kwam, maar Pascal is daar niet zeker van en blijft
zijn vader in deze documentaire bestoken.
Hij is zelf gelukkig getrouwd, heeft twee zoons en vindt het
vreemd dat zijn vader hem en zijn oudere broer Dominique zo weinig aandacht
gaf. Volgens Dominique ging het al met zijn geboorte in 1967 mis tussen zijn
vader en hijzelf. Pa werkte en dronk, aan tafel moesten ze zwijgen. Volgens
diens vrouw lijkt de egoïstische Dominique op zijn vader. Pascal kon slecht met
hem overweg. Pascal zegt dat zijn broer hem een keer probeerde te wurgen.
Tijdens de film verbroederen ze zich maar daarna loopt Dominique weg, alsof hij
het niet aankan.
Het is schrijnend dat Marcel met een zuurstofslangetje door
de neus al om half tien in de ochtend in de schuur een pintje opentrekt. ‘Er
zijn er ook die al om zeven uur beginnen,’ is zijn weerwoord. Hij wil eigenlijk
niet verder leven. Pascal wil dat zijn zoons hun opa op een andere manier zien.
De echtgenote van Pascal zegt dat diens gedrag het resultaat is van een
geschiedenis. Ze wil haar kinderen niet besmetten met haar eigen angsten, maar
vindt dat wel moeilijk.
Pascal traceert samen met zijn vader de tijd van zijn
verwekking. Die viel rond de bevrijding in 1944. Lydia woonde in de kustplaats
Koksijde. Hij zou het kind kunnen zijn van een Canadees of een Duitser. ‘Je
kwam van de melkboer,’ zei zijn vader vaak. Pascal heeft zwemvliezen tussen
zijn tenen, zijn vader niet. Zijn moeder was een oude lief van cafévriend
Johnny die zijn vader nog wekelijks ziet.
Pascal gaat naar het bevolkingsregister in Veurne en hoort
dat de gegevens over zijn vader in rood genoteerd staan, hetgeen betekent dat
er wijzigingen zijn geweest. Hij komt erachter dat zijn vader pas later de naam
Poissonnier kreeg, toen zijn moeder, marrainetje Lydia, trouwde met Maurice
Poissonnier. Zij werd als vondeling opgenomen door de familie Indegank. Pascal
begrijpt waarom zijn vader vaak zei dat hij als kind vaak in de gang moest
staan.
Pascal en zijn vader halen wangslijmvlies weg om het te
laten onderzoeken. Pascal vraagt zich af of zijn vader het gedrag herhaalt dat
hij zelf als kind zonder vader heeft meegemaakt.
In oude filmfragmenten zien we Marcel uitgelaten dansen op
de muziek van She’s crazy
like a fool. Thuis was er vaak ruzie over zijn cafébezoek. Hij en zijn
vrouw gingen nooit met hun zoons op vakantie, maar buiten het seizoen op
groepsreis.
Tante Marie-Louise wil niet voor de camera komen, maar zegt
wel dat marrainetje contact had met Alfons de Wilde. Via internet probeert
Pascal deze persoon te vinden. Johnny wist het van zijn vader. Hij zegt dat
Alfons een komiek was. Hij werd in 1911 geboren en kreeg drie dochters waarvan
de jongste Frieda 61 jaar oud is. Zij wist dat ze een broer had en reed wel
eens langs. De feiten worden bevestigd door Achilles, een straatgenoot. Hij
zegt dat De Wilde de vijftienjarige Lydia misbruikte, maar zeker is dat niet.
Pascal gaat met zijn vader naar haar graf op het kerkhof.
Marcel vroeg haar ooit naar zijn vader, wellicht tijdens een ruzie, maar de
vraag viel niet in goede aarde. ‘Volgens mij vind je het daarom moeilijk om
vader te zijn,’ zegt Pascal. Marcel hoeft niet te weten waar De Wilde ligt.
‘Bij de oud-strijders,’ zegt Pascal. ‘Zeker gevochten met zijn vrouw,’ sneert
Marcel.
Marcel werd ziek na de dood van zijn moeder. Hij wilde niet
meer werken. Lydia was alles voor hem, hoewel hij haar weinig zag en door de
buren werd opgevoed. Lydia kreeg maar één kind omdat ze moest werken. Pascal
filmde ooit in haar huis, maar vroeg haar toen niets.
Frieda komt op bezoek bij Marcel. Ze vertelt dat haar vader
in 1973 overleden is en dat hij misschien niet eens wist dat hij een zoon had.
Pascal opent de brief met de uitslag van het DNA onderzoek maar laat de kijker
in het ongewisse.
De documentaire wordt ondersteund door mooie krachtige
muziek van onder andere Elbow, Calexico, Queen, Placebo. Maar de titelsong heb ik niet
gehoord.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten