Kinderen zonder diploma verdienen een kans
Filmmaker Marjoleine Boonstra (1959) maakt boeiende
documentaires zoals in 2016 De stilte van
Mark Rothko. In Spiegeldromen
ondervraagt ze leerlingen van het praktijkonderwijs naar hun moeilijkheden, hun
dromen en perspectieven in het leven. Ze doet dit door middel van een one way
screen, waardoor de leerlingen ongestoord hun zegje kunnen doen, maar dan nog
is het de verdienste van Boonstra dat ze de leerlingen heel persoonlijk weet
aan te spreken. Naast hetgeen ze vertellen is ook veel af te lezen van hun
gezichtsuitdrukking.
Van tevoren horen we dat leerlingen in het praktijkonderwijs
het niet gered hebben op het vmbo omdat de theorie daar te hoog gegrepen is. Ze
krijgen dan ook vooral praktisch gerichte lessen op het gebied van koken en
lassen, zoals we tussendoor zien. Omdat ze geen landelijk erkend diploma
krijgen, voelen ze zich vaak minderwaardig ten opzichte van vmbo leerlingen.
Veel van de kinderen zoals Mylène (17) hebben problemen voortkomen
uit de gezinssituatie. Ze zegt dat ze thuis een heel belangrijke rol vervult om
haar zusje die aan pdd nos lijdt en haar ontslagen vader bij de les te houden. Later
wil ze het liefst een oppasservice voor honden opzetten. Saoke (16) heeft nooit
liefde gezien bij zijn ouders en vraagt zich af hoe hij straks een relatie moet
aangaan. Hij droomt van een kerst in New York, hoopt op een goede baan, liefst
bij de politie waar hij nu stage doet. Franco (17) heeft gescheiden ouders en
is uit huis getrapt. Hij werkt op de kermis en vindt zichzelf heel anders dan een
burgerjongen. Ook in de praktijk kan men veel leren. Abigail (16) heeft veel
huiselijk geweld meegemaakt en is blij dat ze haar vader niet meer hoeft te
zien. Ze staat tot tevredenheid van haar zelf en haar begeleidster achter de
kassa. Ze wil graag een eigen leven opbouwen. Wesley (18) heeft zijn moeder al
twee jaar niet gezien en hoorde van zijn opa dat ze klaar met hem was. Hij
maakt dan ook een verslagen indruk. Kevin (17) wil later bij de KLM werken, heeft
net zijn moeder verloren en hoort van Boonstra dat zij het heel goed vindt dat
hij gewoon voor de spiegel is gaan zitten.
Boonstra spreekt ook met de leraren die zeer betrokken zijn
bij de leerlingen. De een zegt dat de leerlingen het gezien hun achtergrond
toch nog vaak heel goed doen. De ander dat de leerlingen veel kunnen ondanks
hun leerachterstand. Nog een ander laat de leerlingen zien dat een gekreukt
blaadje nooit meer helemaal glad wordt en relativeert daardoor de kwetsuren. De
teamleider zegt dat de leerlingen steun hard nodig hebben. Ze heeft te doen met
de ouders die de hele taak met de kinderen te maken hebben, terwijl zijzelf in
de loop van de middag naar huis gaan.
Juvan (17) spaart zijn emoties op net zolang tot het niet
langer gaat, maar huilen doet hij niet gemakkelijk. Hij zit een jaar op de
praktijkschool en vindt dat hij veel aandacht nodig heeft. Dat blijkt ook wel
uit de ongedurigheid in zijn gezicht. Zijn leeftijdsgenoot Jacco is het
tegendeel. Hij is autistisch, werd vroeger veel gepest, kende woede aanvallen
en loopt stage bij een boer, hetgeen beiden prima bevalt. Hij is er trots op
dat hij zijn tractorrijbewijs gehaald heeft. Danique (17) leed aan depressies
en vond het in het praktijkonderwijs eerst eng maar inmiddels voelt zij zich
zekerder. Wildrik (17) houdt van crossen op een quad, zou graag het bedrijf van
zijn vader willen overnemen, maar vreest dat hij daarvoor niet slim genoeg is. Bijzonder
ook is Marten (18) die niet zo snel van begrip is en helpt in de schoolkantine.
Zijn moeder vertelt dat hij een lieve jongen is die veel aandacht nodig heeft. Ze
moest haar verwachtingen bijstellen en ging door een rouwproces maar is heel
blij met hem.
Net als stagegever Cor doet, die Juvan een plaats biedt in
zijn lasbedrijf, verdienen deze leerlingen het om in de watten gelegd te
worden. Het is de verdienste van Boonstra dat ze dit duidelijk weet te maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten