Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



woensdag 28 maart 2018

Filmrecensie: Le tout nouveau testament (2015), Jaco van Dormael


Vermakelijke uitwerking van een absurd thema

De Belgische regisseur Jaco van Dormael (1957) verraste in 1996 al met Le huitième jour, waarin hij de wereld van een verstandelijk gehandicapte kleurrijk in beeld bracht. Bijna twintig jaar later doet hij het zelfde met absurdistisch verhaal over een gemene God die met zijn gezin in Brussel woont, tot zijn tienjarige dochter Ea genoeg heeft van de rampspoed die haar vader in de wereld brengt en, geholpen door haar broer JC, de wereld intrekt om het testament van haar vader te herschrijven. Net als in Le huitième jour is Le tout nouveau testament gemaakt met veel effectbejag, die zo duidelijk is, dat het weer genietbaar wordt.

In het begin van de film zet Ea de beginsituatie neer. Genesis dus. Ze woont met haar ouders in Brussel in een huis waar men niet uit kan, maar dat is niet erg, want God kan er zelf voor zorgen dat de koelkast gevuld blijft. God geniet ervan op de computer zijn verhaal over de mens op sadistische wijze tot uitdrukking te brengen, terwijl zijn vrouw vooral zwijgt en het huishouden doet. Ea is het na tien jaar beu dat haar vader ook nog eens vele nieuwe wetten van universele kwelling uitvaardigt en bereidt samen met JC, die als een beeldje bovenop de kast staat, haar vertrek, de exodus, voor. JC geeft haar de opdracht mee om zes nieuwe apostelen te zoeken en een nieuw testament te schrijven. Vlak voor haar vertrek door een smalle gang vanuit de wasmachine zit Ea haar vader dwars door alle sterfdata van de mensen kenbaar te maken en vervolgens het hele systeem onklaar te maken.

De film gaat verder met de ontmoetingen die Ea met de zes apostelen heeft, terwijl zwerver Victor hun verhalen opschrijft,. De eerste apostel heet Aurélie, een hele knappe meid die single is en ooit haar arm kwijt is geraakt in de metro. Aurélie hoorde dat het leven een schaatsbaan is waarop vele vallen en deze uitspraak wordt opgetekend door Victor, terwijl Ea, die zelf niet kan huilen, een traan opvangt in een flesje. De tweede apostel is de 58 jarige Jean Claude die zich ontwikkelde van avonturier tot kantoorklerk. Na zijn voorkennis over zijn dood wil hij niet meer bewegen, maar vliegen als een vogel. Obsédé is een seksmaniak en gaat in de 83 dagen die hem nog resten zijn hete verlangens achterna en ontmoet later de knappe Duitse Xenia die hij als kind op het strand zag. Moordenaar Francois probeert mensen dood te schieten en raakt Aurélie die echter immuun voor de kogel is, maar daardoor wel aan Francois gekoppeld wordt. Martine heeft nog vijf jaar te leven wil graag een bevredigende seksuele relatie, die ze vindt met een orang oetan. Willy tenslotte heeft nog 54 dagen te leven en wil een meisje worden. Ea sluit vriendschap met Willy.  

Elke apostel heeft zijn eigen muziek. Aurélie heeft Händel in zich, Jean Claude Les oiseaux van Jean Phillipe Rameau, Obsédé O solitude van Purcell, Francois De dood en het meisje van Schubert, Martine circusmuziek en Willy La mer van Trenet.  

Natuurlijk probeert God de toestand weer te herstellen, maar erg gelukkig is dit onhebbelijke creatuur niet. De oplossing komt van zijn vrouw, die eerder al de nieuwe apostelen op een schilderij van Jezus in haar huis tijdens het laatste avondmaal zag verschijnen, al is dit allemaal erg toevallig en daarom ook zeer vermakelijk.

Phil Groyne speelt op overtuigende wijze de rol van Ea, Benoit Poelvoorde is de slechterik en Catherine Deneuve speelde mee als Martine. An Pierlé verhoogt de sfeer met haar fantastische muziek.

Hier de trailer, hier mijn bespreking van Le huitième jour, hier een mooie bewerking van O solitude.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten