Potpourri van muziek en tekst over onze obsessieve leefstijl
Na een aantal werken uit het repertoire toneel, waaronder
een superieure Ivanov van Anton
Tsjechov, koos regisseuse Nina Spijkers noodgedwongen voor een andere aanpak.
In een programma vorige maand in de Stadbibliotheek over het thema geluk
vertelde ze daar al een en ander over. Ze wilde graag onze hedendaagse zucht
naar geluk onderzoeken en kon daarbij niet teruggrijpen op oudere
toneelstukken. Vandaar dat ze samen met de acteurs Victor IJdens (zie foto van Sanne Peper), Tessa Jonge
Poerik, Sander Plukaard en Linde van den Heuvel de voorstelling Geluk maakte. De manier van werken,
waarbij ieder zijn eigen inbreng had, leidt helaas tot een wat versnipperd geheel,
al wordt dat vergoed door de enorme energie waarmee het viertal de ene
verrassing na de andere uit de hoge hoed tovert.
Dat begint al met een verrassende opkomst van Gerben, de
personificatie van het lijden, die in een fraai uitgebeeld donker bos naar
voren komt als een mismaakte en het publiek voorhoudt dat zij aan de verkeerde
kant staan. Dat zij het lijden dienen te koesteren in plaats van het van zich
af te houden. Linde maakt er een prachtig typetje van met haar gehurkte zit en
haar vingers gespreid en het is jammer dat ze al snel door de anderen met
zaklampen wordt weggejaagd. Het is wel weer sterk dat ze nog een paar keer
terugkomt om haar boodschap aan het publiek over te brengen.
Na een boeiend spel met lichtbundels uit de zaklampen maakt
het bos plaats voor een juweel van een decor met een glittergordijn, dat extra
glans geeft aan het uithangbord met het woord Happiness. Het is een fraaie
achtergrond voor de verschillende sketchjes van uiteenlopende aard, waarvan de
spelers er al een viertal in de Stadsbibliotheek lieten zien, alleen kwamen die
in de ambiance van de bovenzaal van de Toneelschuur veel beter tot hun recht.
Vooral ook door het lichtontwerp dat een plaatje was om naar te kijken en dat
soms ook zicht gaf op hetgeen zich achter het gordijn afspeelde. Daarbij dient
opgemerkt dat een scène die zich daar afspeelde minder sterk was omdat het
contact met het publiek daarmee verloren ging.
Het geweld waarmee men het geluk ten koste van alles door de
strot van het publiek probeerde te duwen en zelfs de natie wilde repareren,
werd erg mooi duidelijk gemaakt in een grootse sketch van Sander als een quasi
diepzinnige sigarettenroker over het zogenaamde eeuwige leven dat we ons
bedacht hebben en in act van Victor als een waanzinnige popzanger, die zich
zodanig overschreeuwt, dat Tessa de zaal in vlucht en pas weer terugkomt als
het nummer gestopt is. In de stilte vindt een bezinning plaats die ook al in
het begin van de voorstelling wordt opgeroepen door een trage start van Gerben.
Helaas werd de stilte vaker bedolven onder het geweld zoals dat ook dagelijks in
de informatiemaatschappij gebeurt, waarin commercie en infotainment hand in
hand gaan.
Humor is in de voorstelling gelukkig nooit ver weg,
bijvoorbeeld in een mooie sketch van Tessa die vertelt over een brief aan een
geliefde de later als een prins te paard voor haar staat. Terwijl Sander als
achterkant van het paard stiekem toekijkt, staat het stel elkaar staat te
zoenen en later ook te rollebollen, waarbij Tessa ervoor zorgt dat de letters
van het bord Happiness vuurrood opvlammen, al kan dat er niet voor zorgen dat
ze daarmee de ware ook vindt.
Het muzikale element maakt de voorstelling extra levendig.
Het is grappig dat Linde verschillende keren het nummer Feelings ten gehore probeert te brengen maar door de anderen steeds
daarvan wordt weerhouden. Aan haar stem kan dat niet liggen, want ze zingt, net
als de anderen, erg mooi. De fragmenten op basis van teksten van schrijvers als
Rutger Kopland en Maarten van Roozendaal zorgen voor een verdieping van het
onderwerp, maar leiden, hoewel de boodschap misschien niet helemaal uit de verf kwam, nooit tot moralisme, eerder tot het wonder van het
moment zelf, al wordt dat op het eind op komische wijze om zeep geholpen, want
er is ook altijd weer een moment om afscheid te nemen.
Hier
mijn bespreking van Ivanov, hier
mijn verslag van Geluk in de literatuur in de Stadsbibliotheek.
aangepast om 9:33 uur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten