Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



vrijdag 16 februari 2018

Filmrecensie: You can’t take it with you (1938), Frank Capra


Gelukkige mensen leiden het leven dat ze willen

Zelden zo’n mooie film gezien als You can’t take it with you, geregisseerd door Frank Capra (1897-1991) en gebaseerd op een toneelstuk van George Kaufman. De film, gemaakt vier jaar na  It happened one night, heeft humor en gaat ergens over, namelijk over de tegenstelling tussen rijk en arm, waarbij de levensstijl van de rijken zo belachelijk wordt gemaakt dat ik me afvroeg waarom in de Verenigde Staten nooit een sociale revolutie is gevolgd, maar misschien moet die nog komen.

Het verhaal gaat over de gevestigde bankier Anthony Kirby die graag de buurt onteigent om een munitiefabriek neer te zetten waarmee hij zijn concurrent Ramsey aftroeft en een monopoliepositie inneemt. Hij ziet de dollartekens al in zijn ogen, maar moet alleen nog het huis van Martin Vanderhof in zijn bezit krijgen en die is niet van plan om aan de wens van Kirby tegemoet te komen. Complicerende factor is echter dat zijn kleindochter Alice secretaresse is van Tony (James Stewart), de zoon van Kirby en dat de twee ook een amoureuze band met elkaar hebben.

In een van de eerste scènes zien we dat Tony helemaal niet zo’n zin heeft om later de baan van zijn vader over te nemen. Hij zit nogal ongeïnteresseerd in een bespreking, waarin Anthony medewerkers, waaronder de gestreste Blakely, inschakelt om weduwnaar Vanderhof over te halen zijn huis aan hem te verkopen. Meteen daarna komt Vanderhof in beeld, die op krukken loopt na een huiselijk ongeval en meteen de sympathie van de kijker heeft. In een fantastische scène komt hij het kantoor van Kirby binnen en wendt zich meteen tot Poppins die achter een bureau staat en druk aan het cijferen is. Vanderhof vraagt hem of hij niets leukers in zijn leven kan verzinnen. Daarom haalt Poppins een speelgoedkonijn in een doosje tevoorschijn dat hij zelf ontworpen heeft. Vanderhof, die thuis meer creatievelingen aan het werk heeft, vraagt hem bij hem te komen werken en Poppins haast zich na een snauw van Blakely achter hem aan.

De blik op het huishouden van de Vanderhofs is mogelijk nog boeiender dan de eerdere scène. Zijn dochter Penny, de moeder van Alice, is druk bezig met een roman en legt elk blaadje dat ze uitgetypt heeft op een stapel waarop een katje de wacht houdt. Haar man experimenteert met vuurwerk in de kelder hetgeen tot enorme explosies luidt waardoor de schilderijen van de muur vallen. Poppins schrikt zich aanvankelijk dood, maar voelt zich al gauw op zijn gemak te midden van al die mensen die daar druk met hun eigen hobbies bezig zijn. Zo is kleindochter Essie, getrouwd met snoepproducent Ed, altijd druk bezig met dans en komt er voor haar ook een uitgesproken Russische dansleraar over de vloer.

De amoureuze verhouding tussen Alice en Tony leidt tot een bezoek van Anthony en zijn stugge vrouw aan de Vanderhofs. Het vindt plaats op een dag voorafgaande aan de dag die Alice had gepland, omdat Tony liever wilde dat zijn ouders haar zagen zoals ze echt was en geen beeld krijgen van hoe ze zich zou gedragen om in de smaak te vallen. Tijdens het bezoek zitten de ouders van Tony opgeprikt op hun stoelen. Elke keer dat Anthony opstaat, zakt hij met schrik terug in de harde zitting. Aan het eind is er ook nog een inval van de politie die verhaal komt halen over een revolutionaire tekst die Ed bij zijn snoepgoed heeft gestopt. Omdat in de kelder het illegale vuurwerk afgaat, wordt iedereen opgepakt, al was dat een actie van Blakely om ervoor te zorgen dat Vanderhof zijn huis eindelijk zou verkopen.

Pas in de cel begrijpt Kirby dat Vanderhof de onwillige huiseigenaar was. Er ontstaat een gesprek tussen de twee waarbij Vanderhof uitvaart tegen de armzalige bedoelingen van de rijkaard maar daarna spijt krijgt en Kirby zijn mondharmonica aanbiedt. Hilarisch is een scène waarin iedereen wordt voorgeleid voor een verbaasde rechter. De rechtszaal zit vol met vrienden van Vanderhof die zonder probleem geld inzamelen om de opgelegde boete van honderd dollar te betalen, maar tegelijk vlucht Alice ontsteld weg vanwege alle ophef over de relatie die zij en Tony met elkaar hebben. Het heeft nog wat voeten in de aarde tot alles op zijn pootjes terecht komt, maar tenslotte trekken de creativelingen aan het langste eind en ziet Kirkby in dat hij meer gebaat is bij een goed leven dan veel geld verdienen.
    
Hier de trailer, hier mijn bespreking van It happened one night.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten