Onjuiste beschuldiging drukt zwaar stempel op leven
gepensioneerde leraar
De miniserie The lost
honour of Christopher Jefferies werd samengevoegd tot een ruim twee uur
durend drama over de gelijknamige, gepensioneerde leraar Christopher Jefferies
uit Bristol, die aan het eind van 2010 beschuldigd werd van de moord op de 26
jarige Joanna Yeates. De film is gebaseerd op ware gebeurtenissen en we weten
al meteen dat Jefferies onschuldig is, maar dat neemt niet weg dat de
ontwikkelingen heel spannend zijn, niet in de laatste plaats door het
fantastische spel van Jason Watkins als Jefferies.
Regisseur Mitchell geeft ons eerst een beeld van het leven
van de excentrieke Jefferies die 34 jaar Engelse les gaf op een college maar nu
zijn tijd vult met deelname aan een buurtcomité, een welzijnscommissie, bezoeken
aan een sportschool, Franse les en natuurlijk de Engelse literatuur. Hij heeft
een goed contact met de jonge mensen die een flat van hem huren in het grote
huis dat elf appartementen telt. Op 17 december maakt hij nog een praatje met
Joanna en haar vriend Greg die graag een kruidentuin willen aanleggen, hetgeen
Jefferies prima vindt en later helpt hij Greg die naar Sheffield wil, met zijn
startproblemen vanwege de sneeuw. De volgende dag wil zijn eigen auto niet
starten en helpt een andere huurder, de Nederlandse Vincent Tabak hem, om zijn
auto aan te duwen. De laatste gebeurtenissen spelen een belangrijke rol in het
onderzoek dat de politie doet na de moord op Joanna op de avond van de
zeventiende december.
Jefferies wordt eerst nog gevraagd of hij meer weet over de
moord, maar corrigeert alleen zijn verklaring die door de politieagenten wordt
opgetekend, al vinden ze het wel vreemd dat hij over de tegenstrijdigheden van
de menselijke aard spreekt. Niet veel later echter moet hij mee naar het bureau
en wordt daar verhoord in aanwezigheid van een topadvocaat Paul, die zijn
vroegere leerling Charles voor hem geregeld heeft. Hoewel Paul zegt dat hij
diezelfde dag nog vrijgelaten zal worden, duurt dat nog wel enkele dagen,
waarin we horen dat Vincent een verklaring heeft afgelegd die belastend is voor
de vroegere leraar. Jefferies neemt, na zijn vrijlating vanwege gebrek aan
bewijs, zijn intrek bij Charles en zijn gezin omdat zijn eigen huis overhoop
gehaald is en hij zich maar beter niet op straat kan vertonen. In een van de
meest indrukkende scènes in de film leest Jefferies wat de tabloids in de
tussentijd allemaal voor vuil over hem geschreven hebben.
De zaak wordt geklaard als de recherche Vincent nog eens
ondervraagd en meteen een DNA test afneemt, zoals ze eerder ook bij Jefferies
deden. Daaruit blijkt dat Vincent de dader is en Jefferies onschuldig. Charles
zet Jefferies aan om zijn gram te halen. Daarvoor gaat Jefferies eerst naar de
kapper, die hem van zijn uitbundige haardracht af helpt en neemt hij weer zijn
intrek in zijn gehavende huis. De buurt is nog steeds vijandig tegen hem. De
sympathieke winkelierster die hem dagelijks zuurdesembrood verkoopt schrikt als
hij weer in de winkel komt en vanaf de stoep wordt hij uitgejouwd. Paul regelt
advocaat Louis, die ook in dienst van de McCanns werkte, van wie dochter
Madeleine al lange tijd vermist was, en alles weet over het eisen van
smartengeld. Louis stelt Jefferies voor bij de schikking met de banken aanwezig
te zijn, maar de laatste schrikt daar toch voor terug en sluit zich op in zijn
huis. Charles moet zwaar op hem inpraten om deel te nemen aan een commissie die
voorstellen doet over een gedragscode van kranten. De opluchting bij Jefferies
is groot als hij zich eenmaal in het openbaar heeft uitgesproken. De
winkelierster komt in de straat op hem af om zich te excuseren voor haar lompe
gedrag en de rouwende Greg die bezig is met de kruidentuin vraagt hem of hij de
rosemary, sage en thyme wil bijhouden.
Hier
de trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten