Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zondag 6 juli 2014

Les fils de la terre (2011), documentaire van Edouard Bergeon



Het droeve lot van Franse boerenzonen

Edouard Bergeon maakte een indringend portret van de jonge Franse veeboer Sébastien Itard (zie foto) uit de streek van de Lot, die moeite heeft het hoofd boven water te houden. Bergeon weet hoe dat voelt. Hij komt uit een boerengezin in de omgeving van Poitiers dat het eerder ook niet kon bolwerken. Naast de moeilijke economische situatie spelen er bij Itard ook relationele problemen. Hij kan slecht opschieten met zijn gepensioneerde vader Jean Claude die nog op de boerderij met honderdzestig koeien woont.

Bergeon begint met filmen bij de rechtbank van Cahors. Die moet Itard uitstel van betaling verlenen anders is hij failliet. Itard wordt bijgestaan door een advocaat. De rechter geeft hem nog zes maanden de tijd om zijn schulden af te betalen. De stug rokende Itard belt opgelucht met zijn vrouw Céline. Zijn vader is echter niet optimistisch. Hij noemt zijn zoon een losbol. Itard van zijn kant zegt dat zijn vader en hij anders in het leven staan. Zijn vader zou op de tractor willen sterven, hij ziet de betrekkelijkheid van het boerenbestaan is. Het is dat zijn vrouw zwanger is, anders zou hij er wellicht mee stoppen.

Dat laatste dreigt toch na een aanvaring met zijn vader. Itard besluit hem te mijden en blijft in het huis in Figeac waar hij met Céline en zijn drie kinderen uit een eerder huwelijk woont, dat op vijf kilometer van de boerderij ligt. De advocaat probeert een oplossing te vinden. Wellicht moet men iemand vinden die het bedrijf overneemt. De vader heeft het daar zichtbaar moeilijk mee. Itard houdt zich inmiddels bezig met de geboorte van zijn dochter. Zij is uw toekomst zegt de verpleegster, maar die woorden blijken niet aan Itard besteed. In de winter doet hij een zelfmoordpoging na een ruzie met Céline. Hij wordt net op tijd gevonden en naar het ziekenhuis gebracht en daarna naar een gesloten afdeling van een psychiatrische kliniek. Céline zegt tegen Bergeon dat haar man zich schuldig voelde omdat hij de familie erfenis verspeelde en zijn ouders het huis uitzette.   

In de documentaire wisselt Bergeon het leven van Itard af met zijn vroegere gezinsleven. De overeenkomsten zijn opvallend. Zijn vader was een sterke man maar had weinig voorspoed op de boerderij die hij kocht. Diens vader had al voorspeld dat het niets zou worden, dat zijn zoon een nietsnut was, die het niet zou redden. In 1997 brandde de boerderij af door een probleem met de gastoevoer. Zijn vader verloor zijn veerkracht en werd depressief. Hij werd drie keer gedwongen opgenomen, maar dat mocht niet baten. In 1999 nam hij een overdosis pesticiden in.

Itard kiest eieren voor zijn geld als zijn relatie met Céline stopt. Hij gaat terug naar de boerderij en neemt zijn intrek in een apart gedeelte. De buitenlucht doet hem goed en de relatie met zijn vader gaat ook wat beter. De financiële problemen zijn echter nog niet van de lucht. Itard ontvangt een Nederlandse makelaar die denkt dat hij de boerderij wel kan verkopen. Itard is blij als hij in diens brief leest dat het bedrijf een miljoen euro waard is. Er komt echter een kink in de kabel als blijkt dat een grootmoeder weigert de boerderij te verkopen. In de lente komt er een andere oplossing. Itard gaat samen met andere boeren zelf zijn melk verkopen in een vestiging van supermarktketen LeClerc. Dat levert hun dubbele melkprijzen op. De rechtbank geeft hem twaalf jaar de tijd om zijn schulden af te betalen.

In de aftiteling lezen we dat jaarlijks vier- tot achthonderd Franse boeren hun leven beëindigen. Een wrange statistiek, die boos maakt over de inrichting van onze maatschappij waarin het grote geld de dienst uitmaakt en boeren moeten bloeden. Ook Bergeon blijft over met een kater. Hij mist zijn vader heel erg.  

Hier de trailer op vimeo. De Engelse titel luidt The sons of the land.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten