Ouders sluiten hun opgroeiende kinderen af van de
buitenwereld
Wie heeft er nooit de fantasie gehad om zijn kinderen te
beschermen tegen de boze buitenwereld? Krijg je dan een betere mens? De Griek Giorgos
Lanthimos toont een experiment over deze gedachte in zijn debuutfilm Kynodontas, dat letterlijk vertaalt
hondentand betekent. Het leidt tot een wonderlijk en vervreemdend kijkspel vol heldere
beelden van de Griekse zonnige zomer dat de aandacht van de kijker anderhalf
uur vasthoudt.
Het gezin dat de drie oudere kinderen buiten de wereld
probeert te houden woont in een mooi villa ver weg van de bewoonde wereld. De autoritaire,
alles regelende vader is de enige die de contacten met de buitenwereld
onderhoudt. Het enige dat de adolescenten zien is af en toe een vliegtuig in de
lucht en de waarschuwing van hun vader dat het in de buitenwereld slecht toeven
is en dat ze beter binnen kunnen blijven, waar ze via cassettes het nodige
leren aan taal en wiskunde.
De zoon die net als zijn twee zussen nooit een naam gekregen
heeft, heeft af en toe contact met een vrouw die zijn seksuele lust bevredigt (zie foto).
Ze heet Christina en is beveiligingsmedewerker in het bedrijf waarvan de vader directeur
is. Hij neemt haar soms geblinddoekt mee naar huis. Christina praat, na een
nogal mechanisch nummertje met de zoon, met de twee zussen die veel minder
seksuele behoefte lijken te hebben. Christina probeert die aan te wakkeren, in
de eerste plaats voor haarzelf. Het is tenslotte daardoor dat onbedoeld aan de hegemonie
van de ouders een eind maakt.
De sfeer in de villa is vervreemdend. De jongeren hebben al
hun hele leven niets anders gezien dan de eigen omgeving, die door hoge
schuttingen wordt afgeschermd. Ze doen bizarre, kinderlijke spelletjes met
elkaar, zoals een verdovende vloeistof snuiven en kijken wie er het eerste
wakker wordt. Zij zijn erg afhankelijkheid van de ouders. Die wordt door de
vader versterkt door hen films te laten zien van het huiselijk leven die hij
zelf heeft opgenomen en door Engelse muziekteksten te vertalen in een door hem
gewenste richting. De moeder belt af en toe stiekem naar haar man en geeft haar
kinderen verkeerde antwoorden op vragen over de betekenis van woorden zoals
zombie, dat de zoon van Christina gehoord heeft of kut dat een dochter op een
videoband gezien heeft. Een zombie is volgens haar een bloemetje en een kut een
lamp.
Het gedrag van de ouders is zelf ook nogal bizar. De vader
heeft een hond die in een centrum wordt afgericht en die hij gaat ophalen als
de training afgesloten is, wellicht als extra maatregel om de kinderen binnen
te houden. Hij heeft seks met zijn vrouw terwijl ze door oortelefoontjes
luisteren naar muziek of teksten. Zij geven de kinderen stickers voor goed
gedrag en maken hen wijs dat ze hoektanden hebben om hen te beschermen tegen
kwalijke invloeden. Als ze die kwijt zijn, zijn ze klaar om naar buiten te
gaan.
Het verlangen van de oudste dochter naar de buitenwereld zoekt
een uitweg doordat ze plakken cake uit de keuken steelt en die over de hoge
schutting werpt. Ze wordt nogal agressief van haar kleine wereld en vecht vaak
met haar broer. Later trekt ze een hoektand uit haar mond en probeert in de
kofferbak van haar vaders auto te vluchten. Het laatste filmshot is ook van die
kofferbak. Het zet de kijker aan tot nadenken over de betekenis van een
opvoeding die zich volkomen los van de buitenwereld voltrekt. Bijvoorbeeld over
de motieven van deze ouders om hun kinderen op deze manier te beheersen.
Hier
de trailer van Kynodontas, ook bekend
onder de titel Dogtooth.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten