Niet alle dagen kermis
In de serie 25 docs, documentaires die 25 minuten duren,
maakte Sanne Rovers de documentaire De
dwarsligger over een groep jonge Brabanders uit Prinsenbeek die samen een
carnavalswagen opbouwt. Zoals de titel al aangeeft gaat dat niet over rozen.
De groep die ook al De
dwarsliggers heet, werkt in een hal bij de spoorwegovergang onder leiding van
hun jonge voorzitter Bram (zie foto) aan diens ontwerp voor een wagen van achteneenhalve
meter hoog. Omdat ze de vorige keer laatste zijn geworden, wil Bram dit jaar
goed beslagen ten ijs komen. Dat vergt van hem heel wat laswerk en van de groep
veel plakwerk, hetgeen inhoudt dat men pakpapier over de constructies van gaas
plakt die men vervolgens beschildert.
Tussen de groep en de voorzitter botert het niet erg. Men
komt in verzet tegen Brams geregel en noemt hem een directeurtje. Vooral constructeur
Bastiaan met zijn onafscheidelijke grijze muts kan zijn leiding niet goed
zetten. Voor hem is de groep er in de eerste plaats voor vriendschap en
gezelligheid.
Naarmate het carnaval dichterbij komt neemt de spanning toe.
De groep is in de winter ingekakt en moet flink gas geven, zegt Bram. Helaas is
de helft van de groep niet komen opdagen en ook Bastiaan geeft de pijp aan
Maarten. Hij gaat liever naar een groot feest. Later gooien ook de andere
werkers zich vol met bier in de deinende massa.
Bram vindt dat de groep zich te weinig bewust is van de
noodzaak om de wagen af te bouwen. Het carnaval komt er al snel aan. Bram kan
het idee om de beste carnavalswagen van het dorp te maken niet loslaten en moet
zelfs een keer overgeven van de spanning.
We kijken mee terwijl de winterfiguren met een takel op het
onderstel worden gehesen. De afbeelding van de kerstman in zijn slee met zijn
rendieren rennend in de lucht ziet er imponerend uit. De groep schminckt zich
voor de optocht in de plaats die voor enkele dagen omgetoverd is in Boemeldonck.
Andere groepen hebben vergelijkbare indrukwekkende sprookjesbeelden gemaakt. Helaas
vindt de brandweer het onderstel van De
dwarsliggers niet veilig genoeg om mee te gaan in de optocht. De groep
staat er beteuterd bij.
Onder applaus van publiek langs de kant van de weg,
onderneemt men de terugtocht. De treurmuziek die eronder gezet is, past daar
erg mooi bij. Tijdens het slotfeest krijgen
De dwarsliggers een applaus van de zaal. Bram zegt op de eerstkomende
vergadering dat het in 2014 met iets kleiners wil meedoen. Het kan niet alle
dagen kermis zijn, mompelt een groepslid.
Wellicht kan men beter een andere naam kiezen en misschien
een mediator inschakelen, die onderhandelt bij problemen.
Hier
de docu op NPO-doc.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten