De eerste bergetappe in de Tour de France van 2014

De dag van de twee Tony’s

De eerste bergetappe in de Tour de France van 2014 op 13 juli gaat 170 kilometer lang door de Vogezen van Gérardmer naar Mulhouse. De uitzending begint een uur na vertrek. De renners hebben er dan al ruim veertig kilometer op zitten waarin veel gebeurde. De jonge Nederlander Tom Dumoulin, niet te verwarren met zijn Franse naamgenoot Samuel, was mee met een ontsnapping, zoals hij ons voor de directe beelden beloofd had. Hij meende vooraf dat de rit van vandaag door het middelgebergte, met - na de Grand Ballon - de laatste veertig kilometer over redelijk vlak terrein, kansen zou bieden aan renners zoals hij, die niet interessant zijn voor het algemeen klassement.

Op het moment dat we live in de uitzending komen, is hij echter niet meer in beeld. Het tweetal Tony Martin en Alessandro De Marchi zijn vooruit, gevolgd door een groep waarin wel de Nederlanders Lars Boom en Steven Kruijswijk zitten. De commentatoren Herbert Dijkstra en Maarten Ducrot leggen uit wat er in de omgeving te zien is. In de streek met de typerende vakwerkhuizen werd in de Eerste Wereldoorlog en ook ruim daarvoor zwaar gevochten. De begraafplaatsen, waaronder zelfs een Roemeense, en de kasteelruïnes op de bergtoppen duiden daarop. De renners passeren een dorp waarin men ooievaars opvangt. Dijkstra weet niet hoeveel, maar wil dat ze kindjes brengen, ook bij hun eigen soort. Als we op de top van de Gueberschwir een klooster ontwaren, wil Dijkstra van Ducrot wel eens horen wat hij daarvan weet. Dat zou een aardig verjaardagscadeautje voor hem zijn, maar helaas weet Ducrot niets van kloosters. Wel kon hij de naam Gueberschwir uitspreken en weet hij veel over vermogensbeheer, daalangst en de remedie daartegen, namelijk langzame gewenning.  

We vernemen dat Tony Martin (Erfurt, 1985) politieman is en bijna de ronde van Zwitserland won. Zijn daaltechniek, met zijn achterwerk op de stang, is gedurfd. Medevluchter De Marchi kan nauwelijks in zijn spoor blijven en moet op de trappers staan om weer aan te sluiten. Inmiddels heeft ook Tom Dumoulin zich aangesloten hij de groep achtervolgers. Omdat daarin kanshebbers zijn voor de gele trui, waaronder op de eerste plaats de Fransman Tony Gallopin, krijgt men niet teveel voorsprong van het peloton. Na een korte ontsnapping van Lars Boom uit de groep achtervolgers, horen de commentatoren dat hij wellicht volgend jaar voor de Skyploeg rijdt. Dit omdat Belkin gaat stoppen met sponseren.  

De rit ontwikkelt zich tot een strijd op meerdere niveau’s. Martin scheurt op zijn buitenblad naar de col des Cinq Chateau (derde categorie), de achtervolgers proberen hen in te halen, het peloton is waakzaam om het verschil niet te groot te laten worden. Twee wedstrijden voor de prijs van één, zegt Dijkstra. Hij legt uit dat de Grand Ballon niet verward moet worden met de Ballon d’Alsace, die de eerste col was die ooit in de Tour werd opgenomen toen de Alpen en de Pyreneeën nog onbegaanbaar waren.

Dopingaffaires leken verleden tijd. Helaas rakelde de ISU de vorige dag de zaak weer op door het schorsen van voormalig Raborenner Mentsjov vanwege schommelende bloedwaarden. Frans Maassen, in die tijd ploegleider van de Raboploeg, vindt de communicatie een aanfluiting en inhoudelijk ook niet sterk. De commentatoren zijn het met hem eens. Gelukkig is de menselijke maat terug. Tegenwoordig moeten de renners hun krachten verdelen en kunnen ze niet meer drie weken aan een stuk door voorin zitten, zoals in de tijd van Armstrong.

Inmiddels rijdt Tony Gallopin virtueel in de gele trui en demarreert Rodriguez vlak voor de top van de Gueberschwir uit de groep achtervolgers. Het blijkt echter dat hij voor de bolletjestrui gaat, want na de top houdt hij in. Volgens Ducrot durft hij het niet aan om door te gaan en straks na de Grand Ballon, met nog ruim veertig in het vlakke, in de chasse patate terecht te komen. Na 115 kilometer rijdt Martin weg bij De Marchi omdat de achtervolgers dichterbij komen. Meteen neemt zijn voorsprong weer toe. Schaatser Bob de Jong vraagt wat Martin onder zijn tricot op zijn rug draagt. Dat blijkt na enige aarzeling toch gewoon zijn radio. Ducrot ontwaart ook bij andere renners vergelijkbare bobbels op de rug.

Ducrot memoreert dat Martin in de Vuelta van 2013 na een vergelijkbare monsterontsnapping door de Zwitser Cancellara achterhaald werd en vraagt zich af of de geschiedenis zich zal herhalen, maar dat blijkt niet het geval te zijn. Martin rijdt na de beklimming van de mistige en natte Grand Ballon met de gestage tred van een tijdrijder op de finish af (zie foto). De andere Tony, Gallopin, is als een kind zo blij dat hij de volgende dag, de Quatorze Juillet, in het geel mag starten, al zal dat waarschijnlijk van korte duur zijn. De Italiaan Nibali blijkt achteraf niet zo treurig om zijn gele trui kwijt te zijn, want het is ook een last en nu kan hij weer gewoon koersen. De bus met daarin sprinters als Marcel Kittel heeft 22 minuten achterstand opgelopen en moet nog flink door rijden om de tijdslimiet van een half uur te halen.

Dumoulin spreekt vanaf de hometrainer zijn bewondering uit voor Martin. Dijkstra sprak al van een Merckxiaans gemiddelde van 41 km per uur. Vandaag met een monsterfinale op La Planche des Belles Filles weten we hoe het verder gaat met de klassementsrenners.