Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



vrijdag 11 juli 2014

De wachtkamer: nooit meer lijnen (2014), documentaire van Tamme de Leur



Dikke mensen gestigmatiseerd en gediscrimineerd

De wachtkamer is een achtdelige televisie serie over individuen die voor een moeilijke keuze staan. Joyce Visser-Bakker is zesendertig jaar oud en is met meer dan 65 kilo overgewicht veel te dik. Ze staat voor de keuze: zwaar blijven of een operatie voor maagverkleining ondergaan.

Joyce was tien jaar oud toen ze voor het eerst op dieet ging. Ze was toen 85 kilo. Bij haar is sprake van genetische zwaarlijvigheid. Ze eet gezond en ze vindt de vooroordelen over dikke mensen oneerlijk. Na rugklachten en een benauwde mri scan kwam een operatie in beeld.

Ze bezoekt het ziekenhuis om er te praten over haar probleem. Als men vraagt hoe ze haar probleem kort zou samenvatten, zegt ze dat ze er schoon genoeg van heeft. Ze bezoekt de anaesthesist en vertelt over de vele eerdere operaties die ze al gehad heeft en praat met de chirurg over de nadelen van de gastric bypass, die nogal aanzienlijk zijn, zoals bloedingen, lekkages en ontstekingen. Hij wil dat ze zelf een beslissing neemt, want de operatieve weg vraagt discipline en motivatie.

Joyce bezoekt een voorlichting over bariatrische chirurgie. De voorlichtster heeft patiënte Ester meegenomen die een maagverkleining heeft ondergaan en daar op een positieve manier over praat. Als ze geweten had hoeveel gemakkelijker ze nu in de wereld staat, had ze het eerder willen doen, vooral voor haar kinderen.

Joyce heeft een zoontje van anderhalf en die is een belangrijke motor om zich te laten opereren. Een zwaarlijvige eigenaresse van een modezaak voor grote maten, vreest een operatie, al zou ze dat eigenlijk voor haar dertienjarige dochter wel moeten doen.

Samen met haar zoontje bezoekt Joyce haar moeder die negen jaar geleden een gastric bypass kreeg. Ze lag tien dagen in het ziekenhuis en moest daarna terug omdat ze geen eten kon binnenhouden. Ze viel in tien maanden 52 kilo af en herkende zichzelf niet meer. Zij heeft altijd last van diarree, maar moet dat op de koop toe nemen. De buikwandcorrectie die ze kreeg wordt tegenwoordig niet meer vergoed.

Joyce vraagt zich af of zo’n operatie symptoombestrijding is en of het probleem niet tussen de oren zit. Ze bezoekt psychologe Elske van den Berg die over zwaarlijvigheid schrijft en haar waarschuwt dat een maagverkleining geen oplossing is tegen een negatief zelfbeeld of vreetbuien. Het idee om slank te willen zijn komt voort uit een belachelijke norm, die obese mensen stigmatiseert en discrimineert. Wordt afvallen geen verslaving? vraagt Joyce zich af.

Haar man vindt haar goed zoals ze is en laat een beslissing aan haar zelf over. Joyce argumenteert hoe de situatie geweest zou zijn als de chirurg geen operatie had geadviseerd? Ze wil haar zoontje zien groot worden en meer kwaliteit van leven. Daarom kiest ze tenslotte voor een maagverkleining.

Nu maar hopen dat de operatie geslaagd is en dat ze zich net als Ester gezonder voelt. Deze lieve vrouw verdient het na alle tegenslag. Het zou leuk zou als Tamme de Leur nog eens een follow up zal maken.

Hier de uitzending van een half uur op Uitzending gemist.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten