Informatie over Eerste Kamer of kijkje in de keuken?
De Eerste Kamer der Staten Generaal verandert langzaam in
een politieke machtsfactor. Vlak voor het reces kondigde de oppositie van CDA
en D’66 aan dat men na de zomer de voorstellen van de regering niet zomaar zal
slikken. De parttimers die een kwart verdienen van hun collega’s in de Tweede
Kamer bijten van zich af. Eugène Paashuis brengt, afgewisseld met zinsneden uit
grondwetsartikelen, de sfeer in het stoffige en nog steeds wat belegen ogende
instituut in beeld.
Door de senaat
speelt zich af rond de ongelukkig gekozen verkiezingsdatum van 12 september 2012.
Voorzitter De Graaf zat nog stevig in het zadel. Hij overlegt met de griffier
over de werkzaamheden en denkt niet dat de Eerste Kamer veel te doen heeft met
de Tweede Kamer verkiezingen. ‘Onze rol is beperkt.’ Zelf kijkt hij niet naar
de debatten. Hij leest liever een boek. Een veelzeggende uitspraak, die televisiemakers
in hun oren kunnen knopen. Na de verkiezingen onthoudt hij zich van commentaar
op de invloed van de Eerste Kamer op de regeringsplannen.
Een van de kwesties die in die tijd speelde was een wetsvoorstel
van Marianne Thieme over het verbieden van onverdoofd slachten. In de Tweede
Kamer werd haar voorstel aangenomen maar in de Eerste Kamer werd het verworpen.
Religieuze redenen speelden daarbij een belangrijke rol.
Belangrijker in de documentaire is de onvrede van Tof
Thissen, fractievoorzitter voor Groen links in de Eerste Kamer (zie foto). Hij neemt het
op tegen de voorstellen van de minister Kamp van sociale zaken over de verhoging
van de AOW leeftijd door het nieuwe kabinet. Kamp heeft alleen oog voor de
financiële kant van de zaak, mensen laten hem koud. Zijn boosheid is goed te
horen omdat hij ook tijdens een reactie van Kamp een microfoontje draagt. Tijdens
het Lente accoord heeft hij zijn nek uitgestoken maar dat plan ligt niet meer
op tafel. Collega’s van PvdA en SP hebben andere belangen: Noten wil, om de
democratie niet lam te leggen, niet dwars liggen en Reuten juist wel. Thissen
wil het bijltje er bij neergooien. Hij haalt bakzeil en is ziek tijdens de
gemeenschappelijke vergadering op Prinsjesdag in de Ridderzaal. Later horen we
hem in een telefoongesprek met Noten. Limburgers onder elkaar.
Tussendoor zien we een glimp van een bezoek van de
Italiaanse president. Paashuis filmt ook in de fractiekamers van de PvdA waar
men een gedicht leest, terwijl men bij de SGP in de bijbel leest en die uitlegt. Alle
uitspraken in de vergadering, zo zien we, worden vastgelegd in de Handelingen.
Naast de casus Thissen speelt een voorstel over het verbod
op het fokken van pelsdieren. PvdA senator Joyce Sylvester is druk bezig alle
neuzen dezelfde kant op te krijgen. Ze heeft de PVV nodig, die eigenlijk alleen
een verbod op de uitbreiding wil. Sylvester spreekt demonstrerende fokkers op
het Binnenhof toe. Ze zegt dat er meerdere belangen zijn in een democratie.
Kamp fluistert van een afstandje tegen een fokker dat men al heel lang aan dit
wetsvoorstel werkt en dat de uitkomst van het debat niet gunstig voor hen zal uitpakken.
Het wetsvoorstel wordt aangenomen. Holdijk van de SGP was vanuit zijn geweten tegen,
Sylvester heeft een onderonsje met Kamp, De Graaf zet zijn handtekening eronder
en stuurt het naar het kabinet van de koning voor de verdere uitvoering.
Na de documentaire blijft de vraag hangen wat de bedoeling
was van Paashuis. Wilde hij de jonge kiezer inzicht geven in de werking van de
senaat, een sfeerportret schetsen of een kijkje bieden in de politieke keuken? Hij
laat de beelden zonder commentaar zien, maar blijft daarmee hangen tussen zakelijke
informatie en inzicht in politieke besluitvormingsprocessen.
Hier
een interview met de regisseur op de site van De avonden vanuit het Eye Filmcafé,
waarin hij zegt dat hij het mooier vond om te kijken dan conclusies eraan te
verbinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten