Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



vrijdag 19 juli 2013

De koninginnenrit in de Tour van 2013



Zonder wijsheid fiets je in een lege straat

Het was alweer enige tijd geleden dat ik het duo Dijkstra en Ducrot hoorde. Afkeer van de wielersport was daar debet aan. Wat de documentaire Tour de Silence niet vermag. Waarbij aangetekend dient te worden dat het niet de boodschapper is aan te rekenen maar de sportjournalistiek. Dat laat onverlet dat de Tour ook nog een heroïsche gevecht is, kan zijn in ieder geval.

De koninginnenrit in deze honderdste Tour de France die voerde van Gap naar Alpe d’Huez, viel wat tegen. Aan de organisatie lag dat niet. Om er iets te speciaal van te maken had die besloten om de Alpe twee keer te laten beklimmen met daartussen door een levensgevaarlijke afdaling over een geitenpad (voor een impressie hieronder). Twee keer langs bocht zeven waar Nederlanders hun feestje vieren, al zijn niet alle Fransen - en wielrenners - daarvan gecharmeerd. Sinds de Hollandse pastoor Jaap Reuten de klokken luidde als er een Nederlander won, is het een Nederlandse berg, met aan de voet het bedevaartsoord Bourg d’Oisans, tegenwoordig ook geliefd bij het sponsorevenement Alpe d’HuZes. Een overwinning staat voor een Nederlandse renner gelijk aan het winnen van de Elfstedentocht door een schaatser, eeuwige roem gegarandeerd. Een aantal landgenoten gingen voor. Hennie Kuiper twee keer, de laatste keer in 1978 omdat de Belg Pollentier gesnapt was op doping. Ducrot vertelt over het condoom met urine dat hij bij zichzelf naar binnen had gebracht maar dat niet open ging, waardoor de controleur vermoedens kreeg van vals spel.

Anno 2013 gaat de tocht over de Route Napoléon, de kronkelweg door de bergen, omdat Napoleon de gemakkelijkere weg te gevaarlijk vond. Het weer is een onzekere factor. De commentatoren bespreken de (on)verantwoordelijkheid van de wedstrijdleiding om de renners over een geitenpad te leiden. Ducrot vindt dat het kan, al zou een delegatie van renners ook van tevoren met de leiding over het parcours kunnen overleggen. Het is de charme van het wielrennen dat het over openbare wegen gaat, zegt hij. Volgens nieuwslezer Herman van der Zandt gaat het zelfs tien procent om,hoog op de Sarenne. Hij weet dat uit eigen ervaring. Ducrot zegt dat die te hard fietst. Uiteindelijk rijdt alleen de Parijzenaar Riblon een greppel in. In Parijs leer je andere dingen, zegt Ducrot.

Maar zover zijn we dan nog niet. Als de vlag vanuit de wagen van de wedstrijdleiding gestreken is, gaat Hoogerland, ijzeren Johnny genoemd, er meteen vandoor. Ver komt hij niet. De demarrages volgen elkaar in snel tempo op. Het is een dag voor renners die geen gevaar vormen voor het klassement. Contador, tweede in het algemeen klassement, probeert ploegmaten vooruit te krijgen, die later als springplank voor hem kunnen dienen. Door alle pogingen tot ontsnappen breekt het peloton, raakt Froome geïsoleerd en kan Contador op het vlakke zijn slag slaan, zo luidt het strijdplan. Achterin kraakt het al, achterblijvers nemen plaats in de denkbeeldige bus.

Als negen renners op de flanken van de Col de Manse ontsnapt zijn, waaronder Lars Boom, Amador, Van Garderen, Riblon, Jens Voigt en het neefje van Francisco Moser, overlegt Froome in het peloton met de ploeg van Contador. Het is uit met de onrust. Chanavel, de best geplaatste klassementsrenner staat op 23 minuten achterstand, dus een bedreiging kan de groep niet vormen. We doen twee wedstrijden, een voor de dagprijs, de ander voor het klassement.
De 42-jarige Duitse Voigt leidt de afdaling van de kopgroep. Zijn zes kinderen kijken op de buis ongetwijfeld verheugd mee. Amador was in 2011 de eerste Costa Ricaan die meedeed aan de Tour. Hij lag in de winter nog urenlang bewusteloos langs de weg nadat men zijn fiets had gestolen. De 24 jarige Van Garderen is een Amerikaan met een Nederlandse naam. Ducrot bespreekt het verschil tussen Contador en Froome. De eerste coacht op intuïtie, de tweede op weten en zit dan ook vaak te bellen. Ducrot zegt dat een renner boven zichzelf moet uitstijgen om een topprestatie mogelijk te maken. Zonder wijsheid fiets je in een lege straat.
 
Als twee maten van Contador, waaronder de zoon van Steven Roche, ertussenuit piepen, reageert Froome niet. Door het straffe tempo van zijn zwarte beulen, worden die straks wel opgeveegd, hetgeen ook zal gebeuren. De twee kunnen niet aansluiten bij de kopgroep en hangen een halve middag tussen de twee groepen in. Wanneer komt Contador? zo luidt de hamvraag. Het is geen vraag of hij gaat aanvallen, maar wanneer, maar gaandeweg neemt de twijfel toe. Hij kan het ook de volgende dag nog doen. Tenslotte gaat Contador Froome in de afdaling van de gevreesde Sarenne voorbij maar veel kan hij niet uitrichten. Later wordt hij, geholpen door een andere Spaanse ploeg, bijgehaald door Froome. Het is een stuiteradaling, zegt Dijkstra. Ducrot legt uit hoe men daalt: hoog erin en hoog er weer uit en net als met een auto voor de bocht remmen. Froome schudt bij de tweede bestijging van de Alpe nog eens aan de boom, waardoor renners er als rijpe vruchten afvallen maar bijna valt hij er zelf nog af door een hongerklop. Gelukkig versiert de Australiër Porte, een van zijn tempobeulen, een reep voor hem, al wordt dat wel een dure.

Het weer zit mee, maar het duo Bau en Lau kan het verschil niet maken. Beiden zakken in het klassement. Bau is ziek en het is de vraag of hij het eind van de week haalt. Toch lijkt de etappe nog een Nederlands randje te krijgen in de figuur van Tejay van Garderen die in Alpen aan de Rijn woonde. Als het moet dan verzinnen we dat hij daar de beginselen van het wielrennen kreeg bijgebracht, zeggen D. en D. De ongelukkige rijdt echter op de afdaling van de Sarenne zijn ketting eraf. Hoewel hij toch weer bijkomt, moet hij de overwinning laten aan Christophe Riblon. De kinderen van Voigt zullen net zo blij geweest zijn met de goede prestatie van hun, wat professioneel wielrennen betreft, oude vader als de 32 jarige winnaar met de eerste Franse zege.  

Hier de video van de afdaling van de Col de Sarenne, gemaakt door een coureur met een camera op zijn helm. Dat de koninginnenrit in het meervoud was, zal ermee te maken hebben dat er ook in de Pyreneeën een koningin huisde.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten