Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zaterdag 26 november 2011

Parradox (2010), filmportret van In-Soo Radstake over Pim de la Parra (1940)


‘When you’re hot you’re hot, when you’re not, you’re not,’ zegt hij die alles won en weer verloor.

De ene filmmaker filmt de ander. Pim is ongrijpbaar, zegt de Zuid-Koreaan, die hem nochtans bewondert. Ook Pim begon in Nederland, was een bepalend filmmaker, de eerste die miljonair werd. Paul Verhoeven was jaloers op hem.
Pim woont in Suriname en wil hij vijfduizend euro voor dit portret. Djoeke Veeninga, zijn ex zegt dat Pim altijd vrolijk is als hij geld heeft. Pim bakkeleit met In-Soo over de inhoud. Hij is op zijn hoede. ‘Waarom denk je iets over mij aan de weet te komen door de camera op me te richten?’ vraagt hij. Pim draait graag de rollen om. Hij houdt ervan om te dollen. ‘Wat doe je hier voor mijn deur? Je weet toch dat je een vergunning nodig hebt?’ Een charlatan, noemt hij zichzelf. Prettig gestoord. Zijn nicht Jenna zegt dat hij zo geboren is.

Na drie jaar ligt er een hele openhartige film, die begint met beelden van de oude drogisterij van R L de la Parra. Zoon Pim wilde graag in de nabijheid van mooie actrices verkeren en ging als 21-jarige naar de filmacademie in Amsterdam. Nouschka van Brakel herinnert hem als een vreugdevolle toevoeging, Frans Weisz waardeerde zijn initiatieven. In 1965 werd Aah Tamara genomineerd voor een Gouden Palm. Met Wim Verstappen richtte Pim Scorpio Films op. In 1969 kwam de eerste lange speelfilm Obsessions uit, in 1971 Blue Movie. Miljonair Pim zit achter zijn bureau en speelt de held.

In-Soo krijgt weinig los. Hij vraagt Pim of hij actrices in bed kreeg. Pim zegt dat hij getrouwd was met Lies Oei. Ze kregen twee kinderen, Bodil (1963) en Pim Jall (1966). Iedereen kon bij hen binnenvallen, zegt Olga Madsen. Ronalda da Silva, een Surinaamse vriend zegt dat Pim een doorzetter is, veel lol maar ook veel verdriet heeft gekend. Pim ontwijkt. Dit filmportret is een paradox, zijn leven was waardeloos. Volgens Verhoeven werd de waarde van Pim in Nederland niet werd erkend.

Pim wil niet naar Cannes, maar wel naar Republiek, waar hij zijn jeugd doorbracht. Daar overleed zijn moeder zonder dat hij het wist. Pim was altijd met man-vrouw relaties bezig zegt Leonard Retel Helmrich, ook in Wan Pipel uit 1976. Hoofdrolspeelster Willeke van Ammelrooy zegt dat Pim niet te harden was. Hun samenwerking leidde tot een breuk. Hij had een groot ego, zegt acteur Kenneth Herdigein. ‘Hij kan meedogenloos zijn.’ Ook de verhouding met Verstappen eindigde. Door de hoge productiekosten van Wan Pipel ging Scorpio failliet. Volgens In-Soo werd Pim verblind door zijn ambities. Alles moest wijken voor een Gouden Palm. Dat zijn film in Cannes niet werd gewaardeerd valt Pim nog altijd zwaar.

Ze gaan naar Aruba waar Pim zich na de scheiding met zijn vrouw terugtrok en begon te mediteren. Vriend Eddy Marchena haalde hem wel eens op van de noordkant waar men van de rotsen sprong. Hij voelde zich mislukt, zegt Rob van de Vaart, een andere vriend.. Pim dacht door meditatie te kunnen veranderen, maar vindt zichzelf nog steeds een opgewonden standje en probeert daarmee te leven. In 1981 maakte hij Aruba Affair en in 1987 Odyssée d’Amour. Regisseur Agresti vond dat zijn films over niet blanken gediscrimineerd werden. Pim geeft lachend toe dat de laatste film grootschalig flopte. Daarna maakte hij tientallen minimal movies, die ook geen kassuccessen werden. Verhoeven zegt dat je een filmcarrière moet opgeven als drie achtereenvolgende films floppen.

Pim ging terug naar Suriname waar hij rust vond. Hij bevond zich in India toen zijn zoon, een UB 2 fan, in 2002 zelfmoord pleegde. Pim noemt het een scheur in zijn familie, maar heeft er nu vrede mee. Bodil zegt dat ze elkaar in die tijd niet konden vinden en dat ze de dood alleen verwerkte. Nina (1987), het kind dat Pim met Djoeke kreeg, miste haar vader na de dood van haar broer maar vindt hem inmiddels zeer betrokken bij haar leven.

In-Soo bewondert de positieve instelling van Pim en vraagt hem waar hij zijn denkbeelden vandaan haalt Pim toont hem in een boekhandel een Tibetaans boek en koopt dat voor In-Soo. Pim had al een grafspreuk voor zichzelf bedacht, maar wil niet meer begraven worden. Hij is niet bang voor de dood. Ter gelegenheid van de presentatie van de gerestaureerde versie van Wan Pipel komt Willeke van Ammelrooy naar Parimaribo. Ze vindt Pim volwassener dan vroeger. Het hele werk van Pim wordt gerestaureerd. In-Soo is blij dat Pim toch nog de erkenning krijgt die hij verdient.

Pim bekijkt Parradox en lacht en huilt. ‘Interessante kerel,’ zegt ie, ‘aan het eind van zijn Latijn.'

Correspondent Hennah Draaibaar van de NOS over de première van Parradox

Geen opmerkingen:

Een reactie posten