Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



maandag 14 november 2011

‘Arnon Grunberg, heb je nog steeds vrienden?’ documentaire uit 2011 van David Kleijwegt


‘Met veertig jaar komt er een voorlopig einde van de jeugd.’

Grunberg vierde op 22 februari j.l zijn veertigste verjaardag met een select gezelschap in Salta, Argentinië. Vijf jaar daarvoor vierde Grunberg zijn verjaardag in Dublin. ‘Heb je ook nog vrienden?’ was toen de slogan. In Dublin vergoedde Grunberg de reiskosten, ditmaal de hotelkosten. ‘U zakt op mijn lijst als u niet komt,’ schreef hij. Regisseur David Kleijwegt was in 2011 een van de genodigden en sprak Grunberg vooraf over zijn initiatief in een hotelkamer in New York, op steenworp afstand van de woning van de schrijver. de onbekende X die volgens mij een zoon van de vroegere buurman is, roept nogal brallerig dat hij de enige vriend van Grunberg is en dat hij verder alleen zakenrelaties heeft. De stelling is niet beledigend bedoeld, zegt Kleijwegt. Grunberg antwoordt lachend dat zijn gasten vooral seksuele contacten zijn en erkent dat hij een grens hanteert tussen zijn openbare en privéleven.

Op de vraag van Kleijwegt wat liefde is, komt Grunberg niet verder dan zorg en verantwoordelijkheid. Schrijven komt voor hem op de eerste plaats, zijn moeder op de tweede en zijn geliefde op de derde, maar dat is ook een eerbiedwaardige plaats, gniffelt hij. Kleijwegt vraagt hem naar kinderen. Grunberg zegt geen nooit, hoewel hij niet kan zonder schrijven. Dan zou zijn leven leeg zijn, zegt hij. Dan mist hij ordening.
Kleijwegt merkt op dat Grunberg ook veel non-fictie schrijft, mar geen verslaggever is.
Grunberg zegt dat hij nieuwsgierig is. Fantasie en werkelijkheid lopen bij hem door elkaar. De fantasie moet door observatie en begrip gecorrigeerd worden.
Hij denkt anders dan vijf jaar eerder, zegt hij. Hij is voorzichtiger. Cees Nooteboom stoorde zich ooit aan een nare zin. Grunberg zei dat dat niet de bedoeling was.

Kleijwegt portretteert enige genodigden, waaronder Scott Moyers, genodigde #69 en literair agent, die een pokerclubje heeft. Grunberg komt daar vaak, verloor eerder met een kinderlijk verwonderde blik en onder de invloed van wodka veel geld, maar heeft zich na zijn reis naar Afghanistan sterk verbeterd en is nu een van de besten.

Niels Roelen # 48 is majoor in het Nederlandse leger en een fanatiek wielrenner. Grunberg was drie dagen met hem op patrouille in Afghanistan. Roelen zegt dat Grunberg ervoor zorgt dat je over jezelf gaat vertellen. Het is moeilijk om hem een vriend te noemen. Mensen zijn graag bevriend met beroemdheden, maar dat ben je dan niet.

Tegen Kleijwegt zegt Grunberg dat hij geen hartuitstorter is. Zijn ervaring is dat zoiets niet oplucht, maar erger maakt. Confidenties kunnen tegen je gebruikt worden. Hij vindt het gemakkelijker om te luisteren naar anderen. Misschien is hij bang dat zijn vertrouwelijkheid misbruikt wordt. In literair opzicht is voor hem alles bruikbaar, in ethische zin niet.

Marianne Koeman # 41 zegt dat Grunberg flexibel is omdat hij zijn levenspijn kan innemen en zichzelf tot de orde kan roepen. Hij bevrijdt zich van negativiteit, denkt snel, zoekt ruimte en is positief ingesteld. ‘Hij heeft zichzelf verder gedacht,’ noemt ze dat.

Marieke Spakenburg # 42 was eerder zijn vriendin en inmiddels zijn chauffeuse. Samen reisden ze per jeep door Zuid-Amerika naar Salta, dat een paradijs was. Zij moest tijdens de tocht een band verwisselen, want Grunberg kon dat niet. ‘Hij vindt alles eng,’ zegt ze.

Klaas Vroege #37 is zijn chauffeur en vriend. Laatst pikte hij Grunberg op uit Rome, toen hij vanwege een aswolk niet noordelijker kon landen. Hij doet ook boodschappen voor de moeder van Grunberg, Hannelore, die ook meedoet aan de documentaire. Ze geeft toe dat ze opstandig is. ‘Met veertig komt er een voorlopige einde aan de jeugd,’ zegt ze. Haar zoon die naast haar zit kan daarmee instemmen.

Karol Lesman # 35 is vertaler en had de vorige keer geen geld om te komen. Dat kostte hem een derde van een boek, waar hij twee maanden mee bezig is. Hij kent Grunberg nog als uitgever, kreeg een voorschot maar leverde geen vertaling en maakte dat goed door Ik zal jullie over Esther vertellen voor hem te vertalen.

Vic van de Reijt # 72 is uitgever. Grunberg hield zoals gewoonlijk het manuscript van Huid en haar geheim en vond het leuk het door te nemen in een hotel in New York. Vic stelde alleen kleine wijzigingen voor maar Grunberg schreef er nog heel wat bij.

Marinka Alsemgeest # 43, het paardenmeisje, is sinds een jaar de vaste vriendin van Grunberg. Ze berijdt zijn paard en zegt dat hij het niet zou herkennen als hij op stal kwam.

De kritikaster X vindt hem onuitstaanbaar. Een bikkelharde terriër. Ze hadden allebei een vader in het concentratiekamp. ‘Hij hoeft niet voor zijn moeder te zorgen. Het is andersom. Zij houdt hem op koers. Zij is ook onaangenaam en direct. Grunberg is bang voor haar, stuurloos zonder zijn moeder.’ Hij telefoneert zes keer per dag met haar zoals we zagen. De kritikaster geeft wel een sleutelring als teken van verbondenheid op zijn verjaardag.

De VPRO vroeg naar aanleiding van deze documentaire aan Grunberg om Kleijwegt te interviewen


Geen opmerkingen:

Een reactie posten