De leerschool van vurig veulen Marika Bournaki
De filmmaakster Bobbi Jo Hart volgde Marika al op jonge
leeftijd. We zien de twaalfjarige Marika die muzieklessen volgt aan The
Julliard School of Music in New York. Haar lerares zegt dat ze erg intens is.
Haar vader begeleidt haar op de terugweg door de stad. Ze komen langs Carnegie
Hall waar Marika al twee maal opgetreden heeft.
Ook daarvan zijn beelden, maar die waarschijnlijk van haar
ouders of anderszins. Haar ouders filmden al vroeg de optredens van Marika tussen
de schuifdeuren.
Marika slokte meer tijd op dan de andere kinderen, zegt haar
moeder. Haar carrière werd al vroeg duidelijk en vormde een onevenwichtigheid
in het gezin. Een zusje zegt dat Marika nooit tijd heeft om met haar te spelen.
Tijdens een optreden, terug in Montreal, legt de moeder een
staart in haar haren maar ze heeft geen tijd te blijven. De vader regelt de zaken
rond Marika. Hij is tevreden over haar uitvoering van Schumann, maar een
luisteraar zegt tegen Marika dat ze hem met te veel tempowisselingen speelt en
dat Dinu Lipatti, met wie ze blijkbaar haar afkomst gemeen heeft, hem strakker
speelde. Marika vindt zelf dat ze Scarlatti verprutst heeft.
Met veertien jaar speelt ze in Miami en gedraagt zich
tegendraads tegen haar vader. Een half jaar later organiseert haar moeder een
afscheidsfeestje voor haar omdat ze in New York gaat studeren. Een confrontatie
met haar vader wordt op die manier afgewend. Haar lerares zegt dat ze getemd
dient, maar niet haar vurigheid mag kwijtraken. Tussendoor speelt ze in Ottawa
op de vleugel van Glenn Gould. Op haar zeventiende speelt ze samen met vriendje
David die ook al op de vooropleiding zat.
Haar vader regelt een auditie in Wigmore Hall, Londen.
Marika is overstuur over de vieze hotelkamer en heeft geen aandacht voor
Trafalgar Square of Buckingham Palace. Voor de auditie neemt haar vader vragen
door die de commissie haar mogelijk zal stellen. Bijvoorbeeld wat het leuke is
aan het leven van een concertpianiste. Marika begint over de communicatie met
het publiek. Haar vader zegt dat ze dat op haar dertiende ook al zei. Marika
denkt dat hij haar dat in haar mond legde. Tegenwoordig speelt ze omdat het
moet, niets anders. Ze is geen rockstar of zoiets. Als Marika bij de auditie
is, zegt haar vader dat hij haar zoveel mogelijk probeert rustig te houden. Uiteindelijk
is het resultaat niet negatief. Het agentschap ziet haar als een investering in
de toekomst.
Op twintigjarige leeftijd is Marika nog steeds met David. Ze
wil met hem trouwen. Volgens haar lerares is ze evenwichtiger geworden. Haar
vader spreekt haar toe via Skype en vertelt over een nieuwe auditie. Dat ze dan
beter niet kan beginnen met Bach maar met Rachmaninoff. Marika oefent voor de
auditie maar besluit tenslotte dat ze er niet klaar voor is. Haar vader is
teleurgesteld. Volgens hem is het een kwestie van volhouden. Hij is inmiddels
van zijn vrouw gescheiden. Zijn aandacht voor Marika ging ten koste van andere
kinderen.
Marika geniet van een optreden op een school voor jonge
kinderen. Tijdens een recital worden hun tekeningen op het podium
geprojecteerd. Marika wil klassieke muziek meer toegankelijk maken. Over de
wereld zwermen en ideeën met anderen delen. Samen met een jong meisje speelt ze
een allegretto van Diabelli. Muziek is haar religie.
Hier
de trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten