Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



vrijdag 18 juli 2014

Stromae (2014), documentaire van Eddie Wölcken



Verzoening en vernieuwing op alle fronten

De Belgische zanger Stromae, pseudoniem voor Paul van Haver, groeit uit tot een cultfiguur. Sinds hij vanaf 2010 is doorgebroken met het rapnummer Alors on danse heeft hij niet alleen een hele serie hits op zijn naam gezet, maar ook vernieuwende clips en een kledinglijn. En dat niet om daarmee winst te maken, maar vanwege het plezier. Pieter van der Wielen, bekend als de sympathiek gespreksleider in de serie Doc 24, ondervraagt Stromae voorafgaande aan een uitverkocht concert in Nederland en gaat daarnaast ook langs bij anderen die met deze Brusselaar te maken hadden.

Een van hen is Benoit Chantry, docent aan het conservatorium en eerder ook zijn drumleraar. Hij vertelt dat Van Haver al vroeg een volwassen indruk maakte, hetgeen door twee vrouwelijke dj’s van StuBru wordt bevestigd. Van Haver groeide op zonder vader in armoedige wijk in Brussel en ging later naar een internaat. Hij leerde in zijn jeugd een mengeling van culturen kennen, zoals het chanson van Brel, rap en Afrikaanse muziek. Zijn eigen stijl heeft daar zijn wortels.

Van der Wielen vraagt Stromae naar de tegenstelling tussen de vrolijke muziek en de serieuze inhoud. Stromae zegt dat hij zich via zijn liederen kan uitspreken, iets wat hij in het dagenlijks leven niet zo gemakkelijk kan. Dat heeft, zo horen we later, vooral te maken met zijn vader die tijdens de genocide in Rwanda om het leven kwam, een drama, waarover zijn moeder liever niet praat.

Het nummer Formidable gaat over eenzaamheid en is gebaseerd op een ontmoeting met een dronken Brusselaar. Hij heeft er zelf inhoudelijk nog meer aan toegevoegd. Er ontstond een schandaal toen Stromae dronken in het centrum van Brussel rondzwalkte, maar dat was voor de opname van een clip. Hij vertelt dat hij geleerd heeft van de kwetsbaarheid van Brel in zijn vertolkingen. Hij hangt graag de clown uit, ook de clown die minder grappig is en een zwakke kant heeft, want dat maakt mensen gelijk.

Zijn muziekkeuze werd in eerste instantie bepaald door zijn grote broers. Hij herinnert zich Un, Dos, Tres, Maria van Ricky Martin en muziek van Stomp, terwijl in de familie Afrikaanse muziek en salsa gespeeld werd. Rap is percussie met woorden, zegt hij. Hij werkt graag samen met andere artiesten als Thomas Azier en groepen als The Opposites.

Na het internaat bezocht hij de filmacademie en verdiepte zich daar in de videoclip. Hij wil niet meedoen met de afgezaagde battle of the sexes maar brengt samen met regisseur Raf Reyntjes zijn eigen verhaal, zoals in Papaoutai, dat een hedendaags beeld geeft van een vader-zoon relatie waarbij de vader inmobiel is. Achtergrond is dat mannen wil weten hoe ze kinderen moeten krijgen, maar niet hoe ze die moeten opvoeden. Aan het eind van de clip is de zoon zelf ook immobiel (zie foto). Stromae zag zijn vader, die architect was, zelden. Die stierf toen hij negen jaar oud was, slachtoffer van racisme en groepsdenken. Hij herinnert zich de vulpotloden die hij bij zich droeg, vond het moeilijk om over hem te rouwen en vindt het zwaar hem niet meer te kunnen bereiken.  

Zijn op Afrikaanse waxprints gebaseerde designs maken zijn stijl uniek. Stromae doet niet aan merchandising. Onlangs begon hij ook een eigen kledinglijn. Zijn afwijkende kleding is ook een manier om zich te uiten. De collectie was snel uitverkocht. In het team dat voor en met hem werkt, heeft Stromae een samenbundelende functie. Dat had hij ook met het WK lied Ta Fête dat hij voor België maakte. De meeste Vlamingen konden zich ermee verenigen dat het lied in het Frans was. Verzoening spreekt ook uit zijn androgyne imago. Met Tous les mêmes spreekt hij verschillende maatschappelijke lagen aan met een diepgaande boodschap. Zelf hoeft hij geen rebel te zijn. Hij blijft wel vragen stellen.



  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten