Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zaterdag 19 juli 2014

Filmrecensie: How to describe a cloud (2013), David Verbeek



Tussen contact hebben en sterven, vasthouden en loslaten

Hoe moet je een wolk beschrijven - niet de vorm die de wolk soms aanneemt en een aardig spelletje is dat ook in films wordt gespeeld -, maar de fysieke aanwezigheid in de lucht? Liling, dochter van door kanker een blind geworden moeder, oefent zich erin om de werkelijkheid voor haar moeder zo goed mogelijk te beschrijven opdat haar herinneringen, dat is tenminste de opinie van de arts die ze consulteert, niet vervormd worden.

How to describe a cloud is alweer de vijfde film van de Nederlander David Verbeek die graag in China draait. Dit keer pendelt hij tussen Taipei, waar Liling (zie poster) als musicus een technoconcert voorbereidt en het Taiwanese platteland waar de moeder woont. In het begin van de film zien we moderne beelden met licht- en geluidseffecten die mooi contrasteren met de rustige natuur op het platteland. Lilian reist af en toe met de hoge snelheidstrein, die dwars door het centrum van Taipei gaat, naar haar moeder, die door haar broer wordt verzorgd. De moeder zegt haar dat ze weliswaar niet meer kan zien maar dat ze inmiddels een zesde zintuig heeft waarmee ze alles kan voelen wat er om haar heen gebeurt.

In een café ziet Liling de vroeg gepensioneerde bioloog Chen die inmiddels ontwerpen maakt voor science fiction boeken. Ze vraagt hem waarom hij vrijgezel gebleven is. Hij antwoordt heel gevat dat hij een moeilijke man is en dat de grootste afstand in het universum tussen twee menselijke geesten is. Dat neemt niet weg dat hij haar graag bijstaat. Als de moeder van Liling gevallen is en Liling daarover overstuur is, laat hij haar zelfs logeren in de hotelkamer waar hij woont. Hij laat haar trots de illustraties zien van wezens die op een planeet heel ver weg voorkomen.

Liling is weinig betrokken meer bij het concert. Ze last het af en trekt in bij haar moeder omdat die niet meer alleen kan zijn en haar broer werkt. Ze kijken samen naar de televisie, waarbij Liling de moeder vertelt wat er zoal te zien is. Ze maken ook wandelingen waarbij de moeder aandringt dat Liling trouwt. Het liefst met iemand die bij Liling past, die in het jaar van de varken geboren is. Chen belt dat hij langskomt omdat hij toch op excursie wil naar een eiland in de buurt wil in biologische zin interessant is. Hij vraagt haar mee maar Liling wil haar moeder niet alleen laten.

Als hij terugkomt staat Liling aan de kade om hem te verwelkomen maar Chen stapt meteen in zijn auto en rijdt weg. Liling is zeer verbaasd dat hij haar zelfs niet te woord wil staan en besluit zelf ook een kijkje te gaan nemen op het eiland.

How to describe a cloud ademt ondanks de drukke bezigheden van Liling rust uit. De camera is vaak op haar gezicht gericht, waardoor de kijker zich sterk met haar betrokken voelt en haar dilemma’s deelt. Het is een verademing dat een film over een moeder dochter relatie zonder al te veel woorden gemaakt kan worden. Dat verdiept het kijken naar de inhoud van deze film die toch al zeer de moeite waard is, niet alleen vanwege de mooie rol van Lu Huang als Liling maar ook vanwege de filosofische sfeer die over de beelden hangt. Als Liling denkt dat een schreeuwende kaketoe in haar omgeving een sterfgeval aanzegt, antwoordt Chen dat de vogel contact zoekt. Contact hebben en sterven, vasthouden en loslaten, tussen die existentiële polen beweegt zich de film. 

Hier de trailer


Geen opmerkingen:

Een reactie posten