Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



woensdag 9 juli 2014

Recensie: Zeven pogingen om een geliefde te wekken (2013), Ineke Riem



Dromerig verhaal over een mislukte mode-ontwerpster die haar Zeeuwse dorp ontgroeid is

Zeven pogingen om een geliefde te wekken speelt zich af op het Zeeuwse eiland Voorne -Putten. In een dorp op de eiland, dat onder de rook van Rotterdam en boven Goeree-Overflakkee ligt, woont hoofdpersoon Lioba Hoogenboom in bij haar muziekminnende opa, omdat haar moeder na de dood van haar man de opvoeding niet aan kon. Ze wil de modeacademie gaan doen maar krijgt daar geen plaats toegewezen. Ze werkt daarom in het zeepjesmuseum van een oudere drogiste, Neeltje Wiekhart. Deze laatste mevrouw laat in het verhaal regelmatig van zich horen.

De roman begint op de jaarlijkse rommelmarkt in het dorp. Lioba loopt er rond maar voelt zich er niet prettig te midden van de dorpelingen.
‘Ze werd er doodziek van dat iedereen haar nastaarde alsof ze van het andere eiland kwam, of nog erger: uit de stad.’
Haar leeftijdsgenoten zijn sinds hun lagere schooltijd niets veranderd. Zij koopt een lp en een scheepje in een fles. Als ze op de boerderij komt van haar grootvader Brok Roos, vindt ze een afwijzing van de modeacademie op haar sollicitatiebrief. In de steek gelaten loopt ze naar de oever van het eiland vol rietvelden en slik, waar ze later in een comateuze toestand door een agente wordt gevonden en overgebracht naar de boerderij van haar opa.

Na deze eerste kennismaking met Lioba, die daarna lang in coma blijft, neemt Neeltje het stokje van haar over. Ze is een oude vrouw met een sterke doodswens. Haar leven is niet gemakkelijk geweest. Ze was in haar jeugd verliefd op Hanna, de al wat oudere vrouw van de dominee, maar kon haar niet bereiken. Helemaal niet toen Hanna naar Egypte vertrok. Wel schreven de vrouwen elkaar hartstochtelijke brieven, die ze nog steeds met pijn in het hart leest. Later belanden de brieven bij Lioba, die van haar lethargie herstelt door ze lezen.

Behalve Lioba en Neeltje horen we over de tragische gebeurtenis van de dokter, een prachtig type dat graag tantra beoefent maar geen vrouw kan vinden op wie hij zijn erotische kunsten kan toepassen. Als hij door de agente naar de boerderij van Roos wordt geroepen, voert hij intieme handelingen op Lioba uit. Verder zijn er nog een vrijgezelle buurman, die boert, in zijn vrije tijd graag acteert en een vracht erotische lectuur vindt in het water, een inbrekende administrateur, een wat sneue geadopteerde Sri Lancaanse verpleegster, de jonge archeoloog Ramses, een vroegere vriend van Lioba, en andere dorpelingen, die Lioba tot leven proberen te wekken.

Sfeervol is het zeker, dit dromerige verhaal over een mislukte mode ontwerpster die haar Zeeuwse dorp ontgroeid is. De moeite van de dorpelingen om tot de afwezige Lioba door te dringen, te beginnen met haar grootvader die muziek voor haar opzet tot Ramses die haar het water in sleurt, intrigeert. Fraai zijn ook de suggestieve tekeningen, die Riem heeft meegegeven aan elk hoofdstuk. De vrouw op de omslag doet denken aan Doornroosje, al wordt Lioba niet wakker gekust door een knappe prins maar door liefdesbrieven. De vele schijven waarover het geconstrueerde verhaal loopt, met dorpelingen die niet allemaal zo sterk geportretteerd worden als de dokter, maken dat het af en toe aan stuwkracht verliest. Dat gebeurt ook omdat de tekst hier en daar wat langdradig is: gesprekken worden af en toe wat te ver doorgevoerd, zoals tussen de inbreker en Neeltje; datzelfde geldt voor de overpeinzingen van Ramses.Het is tenslotte toch de constructie die niet helemaal overtuigt, maar dit is dan ook nog maar een debuut.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten