Verslag uit het schemerduister.
In het grensstadje Rafah tussen de Sinaï en Gaza bevinden
zich 1400 tunnels op een strook van veertien kilometer, sommige een kilometer
lang. De tunnels zijn een spil in de lokale economie. Mubarak stond de tunnels
oogluikend toe, maar na de revolutie zou dat wel eens anders kunnen worden.
Tegenlicht gaat na wat de gevolgen zijn van een nieuwe Egyptische regering voor
de regio, buur Gaza voorop.
Samir AlKomboz is een stamvader. Zijn vrouw en hij hebben
vele zonen, van wie we er in deze reportage enkele volgen. Hij toont een huis
dat door de tunnels ingestort is. Dat gebeurt vaker. Zo’n tunnel biedt aan zo’n
dertig of veertig man werk.
Neef Amin is tunneleigenaar. Men vervoert er van alles door
heen, ook grint bedoeld voor de woningbouw. Amin wijst vanuit zijn huis op de
grens, zo’n drie kilometer verder. Hij wil niet dat men de ingang van zijn
tunnel filmt, want het Israëlische leger bombardeert graag. Iedereen heeft
familie in Gaza, zegt hij. Smokkelen zit in de familie. Zijn vader werd
gearresteerd, hoewel de tunnel van hem is.
Mohammed is vogelvanger. Hij vangt ze met zijn mobiel met
daarop vogelgeluiden, gooit een net over ze heen en brengt ze door de tunnel
naar Gaza. Maher Sobhy Shobeir, tunnelhandelaar zegt dat de vogelhandel het
goed doet.
Hussein Abd Elghany, een Egyptisch journalist, zegt dat de
tunnels na het verdrag in 2005 tussen Israël en Egypte ontstaan zijn. Dat
verdrag bepaalde dat de grens in Rafah open moest blijven. In 2006 werd de
blokkade van Gaza verder uitgebreid na ontvoering van de Israëlische soldaat
Gilad Shalit, die dezer dagen in het nieuws is omdat hij spoedig wordt
uitgeleverd door Hamas tegen meer dan duizend Palestijnse strijders. De
blokkade werd nogmaals verscherpt in 2007 na de overwinning van Hamas in Gaza.
Israël laat groente net zo lang staan tot het bedorven is.
Ali Abunimah, een Palestijns journalist, zegt dat na 2007 de
economische neergang in Gaza begonnen is door de blokkade van Israël. De
bevolking van Gaza is afhankelijk van humanitaire hulp, die ook door Israël
wordt tegengehouden. De EU is medeplichtig aan het niet beëindigen van de
blokkade.
Er word gefilmd op de markt in Rafah, Gaza. Alles wat daar
ligt komt uit Egypte. De vogelman verkoopt twee vogels in een dierenwinkel, die
meer vogels van hem wil.
Hussein zegt dat Israël en Mubarak een spelletje speelden
over de ruggen van de Palestijnen.
Ali heeft WikiLeaks documenten, waarin de adviseur van
Sharon zegt dat zij Gaza op dieet willen zetten. Uit andere documenten blijkt
dat ook Egypte niet tegen een hongerend Gaza is, maar de tunnels heeft gedoogd
om te voorkomen dat de Palestijnen de Sinaï in trekken. Er werd afgesproken dat
alleen voedsel vervoerd werd en geen mensen, wapens of auto’s. Na de revolutie
is er geen toezicht meer en gebeurt dit wel.
Amin brengt nieuwe auto’s over de grens en verdient daar
goed mee. Dit gebeurt door een grote tunnel, die voor dat doel af en toe open
gaat. Amin zegt dat het leger dit gedoogt.
Hij toont zijn nieuwe huis, een villa, die bijna klaar is.
Zij hebben allemaal wapens die ze gebruiken om tijdens feesten mee in de lucht
te schieten, maar ook om geschillen met bedoeïnen mee op te lossen.
Als de handel legaal wordt, dan kunnen we accijns heffen, zegt
een Egyptenaar. Dan zijn er geen tunnels meer nodig. Dat zou een strop zijn
voor Amin en zijn stam.
Meer info op Tegenlicht,
waaronder een commentaar dat het dom is de tunnels te filmen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten