We beseffen het nauwelijks maar we leven op de rand van de
aarde, we wankelen op het randje. Het is daarom vreemd om tijdens de Algemene Politieke
Beschouwingen van vorige week zo weinig over het milieu te horen. Volgens
minister president Rutte mag het milieu niet teveel de economie in de weg
staan. Hij werpt wat loze kreten de vergaderzaal in en gaat verder met zijn business
as usual.
Milieudeskundige Lester Brown (zie foto) waarschuwt voor zo’n manier
van denken. Volgens hem geven de recordtemperaturen in Moskou in de zomer van
2010 net als de overstromingen in Pakistan aan dat de aarde aan het eind van
haar Latijn is. Het zijn voorbeelden van wat ons allemaal te wachten staat als
we doorgaan op de manier waarop we nu bezig zijn.
We leven in een situatie vergelijkbaar met die van
Copernicus, toen hij tot de ontdekking kwam dat de zon niet om de aarde, maar
de aarde om de zon draaide. De aarde is opgedraaid door de enorme
bevolkingsdruk en de uitputting van de grondstoffen. De voedselprijzen gaan
alleen maar omhoog, er is gebrek aan drinkwater en de honger in de aarde neemt
toe door misoogsten. Door falend beleid kan een groeiend aantal staten de
bevolking geen aanvaardbaar leven meer bieden. De markteconomie werkt niet omdat het
de prijs van het milieu niet in de prijzen van de producten meeberekend.
Oude beschavingen van de Sumeriërs als de Maya’s gingen
uiteindelijk ten gronde door voedselgebrek. Ondanks al onze technologie zijn we
nog steeds zeer afhankelijk van de aarde. We staan zo dicht aan de rand, dat we
er elk moment over heen kunnen gaan. Hoe dat er uit ziet weten we niet, want we
hebben geen ervaring met deze situatie.
Lester Brown is oprichter en directeur van het Earth Policy Institute dat een Plan
B heeft opgesteld, dat r een ramp moet afwenden. Hij denkt dat
het kan als we willen. In 1942 zette Roosevelt de civiele productie om tot een
productie voor de oorlog en iets vergelijkbaars kunnen we nu weer doen. We
moeten uitgaan van de ecologische voetafdruk en het vergroenen van de
belastingen.
We kunnen nog kiezen bestaat uit drie delen. In de
eerste twee wordt gedetailleerd de uitputting van de natuurlijke
hulpbronnen, de bevolkingsgroei en de falende staten beschreven. In het derde
deel wordt in gegaan op Plan B.
Dat bestaat uit vier componenten:
-reductie van CO2 van 80 procent in 2020
-stabilisering van de wereldbevolking tot 8 miljard in 2040
-uitbannen van armoede
-herstel van de bossen, bodem, waterbronnen en visgebieden
Brown zegt dat de uitdaging groter is dan ooit in
de geschiedenis. Willen we neergang en chaos of stellen we snel orde op zaken
en zetten we een flinke stap op de weg van de duurzaamheid? De angst voor een
catastrofe is in dit geval een goede raadgever.
Het boek We kunnen nog kiezen, de vertaling van World on the Edge (2011), is voor 25
euro te bestellen bij uitgever Maurits Groen te Haarlem via www.mgmc.nl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten