De nadelen van een gemeenschappelijke flat.
In Russische films zien we vaker personen die samen een flat
bewonen. Ook in de Russische literatuur komt dit geregeld voor. Christiane Büchner legt
met behulp van op het scherm geprojecteerde ondertitels uit dat alle flats
vroeger het eigendom van de Russische staat waren en dat men vanwege de
woningschaarste flats met elkaar deelde. Twintig jaar geleden kregen de
bewoners de flats van de staat cadeau. De stukjes onroerend goed vormen een
probleem als men de flat wil verkopen. De verkoopprijs bestaat figuurlijk
gezien uit de eisen van alle eigenaren. De ondertitel van deze documentaire
luidt dan ook: Of hoe verkoop je een flat met zes eigenaren.
De flat waar het in deze documentaire om gaat ligt in de
binnenstad van Sint - Petersburg. Hun flat is een soort pension, zeggen Valera
en Ira Jarosjena, die met hun zoontje in de flat wonen. Iedereen heeft een
eigen kamer met een eigendomsakte. Men kan alleen weg als iedereen instemt met
de verkoop. Valera heeft in Tsjetsjenië gediend en zou een eigen flat krijgen,
maar die belofte is nooit nagekomen. Vadim heeft zijn kamer ingericht volgens
Feng Shui. De blondine Irina Rekout verhuurt haar kamer aan een gezin. Zij wil graag
verkopen omdat de markt gunstig is.
Twee jonge makelaars van Advex houden zich bezig met de
verkoop, die opvallend genoeg in dollars wordt berekend. Met Playmobilpoppetjes
wordt de situatie van de flatbewoners geschetst. Rimma vertelt haar cheffin Natasja
dat de flat fluwelen treden heeft. Ze bedoelt daarmee dat de treden laag zijn,
zodat een vrouw met lange rok erover naar beneden kan schrijden. Het duurt
weken voordat zich een zakenvrouw meldt die de flat wil kopen. Men enig misbaar
kijkt ze in de donkere, bedompte kamers. Sommige hebben niet eens buitenlicht.
De makelaars plegen overleg met hun klanten wat zij willen.
Sommigen willen geld, anderen, zoals het gezin Jarosjena, vervangende
woonruimte, het liefst met meerdere kamers, maar gezien het budget is het
lastig aan woningverbetering te denken. Ira ligt nogal dwars. Ze wil geen
aparte lichtpeertjes in de flat voor iedereen, want dat doet haar denken aan
het communisme. Aan de rand van de stad is meer woonruimte beschikbaar. Veel
bewoners van gemeenschappelijke flats zijn daar naar toe getrokken. De
zoektocht duurt maanden, maar uiteindelijk vinden ze een flat met twee
kamers.
Twintig personen zijn bij de transactie betrokken. Ze hebben
zich met hun paspoorten verzameld bij de bank die de verkoop financieel regelt.
Er dreigt een kink in de kabel als een vlek in het paspoort van Vadim wordt
geconstateerd. De bank accepteert dat niet. Het is lang wachten. Er verschijnt
een klok in beeld. Natasja posteert zich voor de ingang van het bankgebouw om
te zorgen da niemand van het bankpersoneel het pand verlaat voor er een
oplossing is. Tenslotte geeft de bank zijn fiat. Uiteindelijk duurde de
overgang van de oude naar de nieuwe eigenaar zes maanden en twaalf uur. Slechts
een persoon kreeg een eigen flat, de anderen zijn in andere gemeenschappelijke
flats getrokken
Het onderwerp wordt lichtvoetig gebracht. De muziek is
vrolijk, met een knipoog dat het zal nog wel tientallen jaren zal duren voordat
alle gemeenschappelijke flats verkocht zijn.
Tenslotte worden we rondgeleid door de vrouw die de flat
gekocht heeft. Ze heeft alles gerenoveerd. Ze heeft er een bedrijfje in
gevestigd op het gebied van mode. Het is er licht en schoon.
Hier meer over Christiane Büchner
Geen opmerkingen:
Een reactie posten