Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



woensdag 22 augustus 2012

Le silence de Lorna (2008), Luc en Jean Pierre Dardenne




Allochtoonse Belgische wil een snackbar.

De gebroeders Dardenne staan bekend om kleine maar intense drama’s zoals Rosetta (1999), L’enfant (2002) en Le fils (2005). Daaraan voegen ze Le silence de Lorna toe. Lorna is een Albanese die door een schijnhuwelijk met een junk een lening probeert te krijgen om samen met haar Albanese vriend Sokol een snackbar te beginnen.

Hoewel niet gezegd wordt in welke stad het verhaal speelt, gok ik op Luik, omdat vriend Sokol in een kernreactor in Keulen werkt en vaak met een busje wordt opgehaald.

Lorna Deda - een prachtige rol gespeeld door Arta Dobroshi - heeft een halfslachtige verhouding met de junk Claudy Moreau: hij krijgt vijf duizend euro voor hun  huwelijk, Lorna helpt hem met afkicken. Elke avond voor ze gaat slapen haalt ze een matras van haar bed en legt dat in de kamer neer, elke ochtend legt Claudy die weer terug om te voorkomen dat tijdens een politie inval de schijn ontdekt wordt. De junk is overdreven van haar afhankelijk. Hij wil, uit een behoefte aan duidelijkheid, steeds van haar weten hoe laat ze thuis is van haar werk op de stomerij. Hij is bang weer aan de drugs te geraken en wil daarom dat ze hem opsluit.

Lorna draait haar slaapkamerdeur op slot als ze naar bed gaat en moet hem sommeren de muziek zachter te zetten, maar ze doet wel haar best voor hem. Als hij haar op haar mobiel belt dat de politie er is, snelt zij meteen naar huis om te ontdekken dat Claudy in haar bed soep zit te eten en die ook nog morst. Ze bewaart zijn geld, haalt medicijnen voor hem en helpt hem naar het ziekenhuis als hij ontwenningsverschijnselen vertoont.

Het verhaal wordt gecompliceerd doordat taxichauffeur Fabio, die de verbintenis tussen hen tot stand heeft gebracht, Claudy wil ombrengen met een overdosis en Lorna, vanwege het geld, met een Rus wil laten trouwen. Lorna stuurt echter aan op een scheiding op grond van mishandeling door Claudy. Ze brengt zichzelf blauwe plekken toe en gaat ermee naar de politie, die niet overtuigd is. In het ziekenhuis gebiedt ze Claudy haar een vuistslag te geven. Omdat hij dat niet kan, bonkt ze zelf met haar hoofd tegen de muur.

Als de scheiding een feit is, verandert de stemming van Claudy. Hij wil zijn geld. Om hem te kalmeren trekt Lorna haar kleren uit en vrijt met hem.

Na een abrupte overgang in de film blijkt dat Fabio Claudy toch een overdosis heeft toegediend. Lorna is gedeprimeerd, maar als ze met haar vriend Sokol langs de geblindeerde ramen van de snackbar kijkt, vrolijkt ze op. Ze ontmoet de Rus en krijgt de lening van de bank. In de lege snackbar wordt ze duizelig. Een arts vermoedt dat ze zwanger is, maar voordat hij dat kan vaststellen, vlucht Lorna. Ze wil het kind, dat van Claudy is, houden.  

Op het filmfestival van Cannes in 2008 werd de film bekroond met de prijs voor het beste scenario. Ik vond echter de scène waarin ze met de Rus danst en vraagt of hij het erg vindt dat ze zwanger is, minder overtuigend. Bedacht om de onwelgevallige afwikkeling in gang te zetten.

De film werd opgedragen aan een vriend. Opmerkelijk is dat er geen muziek in zit. De stilte werkt echter sterker door dan welke muziek ooit had gekund.

Hier de trailer, hier een nog mooiere. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten