Blauw tegen Oranje
Donetsk is een stad in het oosten van Oekraïne waar de
bevolking op de hand van de Russen is. De hele streek is op een kaart van de
verkiezingen blauw gekleurd naar de partij van Janoekovitsj, in tegenstelling
tot het westen van het land dat geheel oranje is. Na de Oranje revolutie in
2004 kreeg Victor Joesjtsjenko de macht in handen, maar erg voorspoedig verliep
zijn ambtsperiode niet. Hij kreeg het aan de stok met zijn premier Julia
Tymosjenko. In deze documentaire is het vijf jaar later: Oranje nog aan de
macht, maar de Blauwen staan te trappelen om het stokje over te maken.
Voetbal vormt een belangrijk samenbindend element van de
Blauwen in Donetsk. Centraal staat de mijnwerkersclub Sjachtar Donetsk van
zakenman en parlementariër Achmetov, een geldschieter vergelijkbaar met
Abramovitsj bij Chelsea. Achmetov laat, ondanks de economische crisis, zelfs
een nieuw stadion bouwen, de Donbass Arena.
Mijnwerker Sasja is een vaste supporter van de club, net als
Valja die de katrollen in de mijn bedient en haar vriend Vladimir Stepanovitsj,
een electriciën. Op de VIP-tribune zit Kolja Levtsjenko, een lokaal politicus
en zakenman, die op de televisie de Oranje gezinden zwart maakt. De arrogant
ogende jongeman zit doordeweeks achterin een dienstauto en speelt met zijn
mobiele telefoon. Hij wil dat Russisch de tweede taal wordt naast het Oekraïns.
Hij is geen fan van Stalin, zegt hij, maar hij wil wel de nationale geschiedenis
verdedigen tegen de kliek van Joesjtsjenko, die het land in de uitverkoop doet.
Op 9 mei wordt het einde van de tweede wereldoorlog herdacht. De Duitser Jakob
Preuss dineert bij de familie van Kolja, die het oneens is met zijn vader over
Stalin maar voor het oog van de camera de lieve vrede wil bewaren.
Private investeerders willen de mijn van de staat overnemen.
De mijnwerkers zijn sceptisch, maar zetten, op aandringen van de leiding, toch
hun handtekening. De toestand in de mijnen is slecht, de productie is laag.
Vroeger was overal licht in de schachten zegt Vladimir, die een lamp repareert.
De mijnwerkers vinden al die zakenlui criminelen, die het geld opstrijken, maar
zijn wel op de hand van Janoekovitsj. Uiteindelijk wordt de overname van de
mijn door private investeerders door de Oranje overheid geblokkeerd.
Sjachtar Donetsk doet het goed in de UEFA cup. Het wint met
een stel Brazilianen in de voorhoede, waaronder Adriano, in de halve finale van
Dynamo Kiev, dat paradoxaal genoeg in het blauw speelt terwijl Sjachtar een oranje shirt draagt.
In de finale in Istanbul komt Sjachtar uit tegen Werder Bremen. Sasja stapt in
de bus die er veertig uur over doet, Kolja neemt een vliegtuig. Kolja zegt
tijdens een diner in Istanbul dat hij geen echte voetbalfan is, maar dat hij
aanwezig is voor het prestige van de regio. Na de winst is er een concert op
het Leninplein in Donetsk. Tijdens de opening van de Donbass Arena in mei geeft
Beyoncé een concert voor veel geld.
In de aftiteling lezen we dat een paar maanden later
Janoekovitsj de presidentsverkiezingen won. In Donetsk kreeg hij meer dan 90
procent van de stemmen. Kolja is inmiddels getrouwd, woont in een luxe
buitenwijk van Donetsk en is hard bezig met zijn politieke loopbaan. Er zijn
nog geen nieuwe investeerders gevonden voor de mijn.
Inmiddels is er, tot ontsteltenis van de Oranje oppositie,
een wet aangenomen die het Russisch als eerste taal voorschrijft. Oekraïne
blijft een land van tegenstellingen: Blauw versus Oranje, Rusland versus Europa
en de VS. Wellicht dat het nationale team dat vanavond in de Donbass Arena tegen Engeland de kwartfinale van het
EK probeert te bereiken, voor wat meer eenheid kan zorgen, maar groot is die
verwachting niet met hardliners als Kolja Levtsjenko.
Hier
de promo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten