Interviews voor executie.
Op de dag dat Japan drie gevangenen executeert (donderdag 29
maart 2012), kijk ik naar een aangrijpende documentaire waarin de Chinese
journaliste Ding Yu interviews houdt met ter dood veroordeelden in de provincie
Henan. Ze doet dit om achter hun motieven te komen en te horen wat ze achteraf
van hun misdrijven vinden. Daarnaast komen ook ontmoetingen met familie in
beeld vlak voor de terechtstelling. Zo zegt een moeder tegen haar geboeide zoon
dat ze nooit goed voor hem heeft gezorgd.
Het schokkende is dat de interviews sinds enkele jaren
wekelijks als reality televisie in China worden uitgezonden en zeer goed
bekeken worden. De producent van het programma Interviews before execution
vindt dat hij een verantwoordelijke taak heeft, namelijk om de Chinezen te
waarschuwen voor antisociaal gedrag. Terwijl gevangenen vroeger een bordje om
kregen met daarop de schanddaad die ze begingen, komt de moordenaars nu
rechtstreeks in beeld. Een vrouwelijke rechter zegt dat ze de emoties die in
het programma getoond worden niet meetelt in haar oordeel.
Ding Yu heeft inmiddels al meer dan tweehonderd uitzendingen
gemaakt. Ze ziet de eerste aflevering terug met waarin een hartverscheurende afscheid
van een dochter en haar vader. Ding ziet zichzelf als een getuige bij de
overgang van leven naar dood. Ze leeft met de gevangenen mee. Volgens Ding
lucht het interview hen vaak op. Ze voelen geen zelfverachting meer, maar
berusten in hun lot. Ze herinnert zich iedereen nog, maar sommigen springen
eruit, zoals de homo Boa Rongting, die zijn moeder vermoordde. Ding vond hem
weerzinwekkend, maar durfde dat niet tegen hem te zeggen omdat hij dan een muur
zou optrekken en zijn gevoelens niet meer zou prijsgeven. Ding was de enige die
met Boa een band had. Hij vroeg haar of hij naar de hemel ging en wilde haar
een hand geven. Ding raakte tenslotte zijn middelvinger aan en voelde die nog
lang na de terechtstelling.
Wu Yanyan heeft haar man levend verbrand omdat hij haar
mishandelde. De rechters wilden haar straf omzetten in levenslang en
organiseerden een bijeenkomst tussen de twee families. De geëmotioneerde ouders
van de zoon weigerden een overeenkomst. Als Ding de video van de ontmoeting aan
Wu toont, stort die in. Ook een ontmoeting tussen Wu en een zus van haar
vroegere man levert niets op. In de rechtbank wil de getraumatiseerde vader dat
een eind wordt gemaakt aan zijn nachtmerrie. De familie van Wu biedt een
financiële schadeloosstelling aan. De rechter stelt de doodstraf met twee jaar
uit.
We zien dat een veroordeelde man zijn jonge kinderen
knuffelt. Vaak zijn de kinderen van de ter dood veroordeelden de slachtoffers.
Vele hebben psychische problemen en worden behandeld in een apart dorp naast een
vrouwengevangenis. Het contact met de veroordeelde moeders wordt langzaam
afgebouwd.
In het weekend kookt Ding voor haar gezin om de stress en de
spanning van zich af te zetten.
Het komt toch wel binnen, meer dan ze had gedacht. Een zaak
waarbij drie mannen een arm meisje doodden omdat ze dachten dat ze rijk was en
losgeld voor haar konden krijgen, bezwaarde Ding. Toen een van de mannen haar
vertelde over de manier waarop ze het meisje gedood hadden, moest ze tot haar
eigen verbazing huilen. In een nachttrein zag ze een hele rij veroordeelden die
naar haar staarden. Ze zegt dat al die verhalen niet goed voor haar zijn, dat
er teveel vuil in haar hart zit.
Documentairemaker Robin Newell zegt dat het aantal
doodstraffen daalt. Ze worden vaker uitgesteld. De vrouwelijke rechter ziet de
doodstraf als een geweldsdaad en vraagt zich af of die in de toekomst niet moet
worden afgeschaft.
Ding is inmiddels toe aan aflevering 226 waarin een vrouw de
minnares van haar man doodde.
Hier
meer info en een dia show.
Op de dag dat Japan?
BeantwoordenVerwijderen