Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



maandag 17 april 2017

Filmrecensie: The immigrant (2013), James Gray




Jonge Poolse immigrante in New York in de luren gelegd

Twee jonge Poolse vrouwen komen aan op Ellis Island. Het is 1921. Ze zijn met velen die Europa verlaten hebben en een nieuwe toekomst in de Verenigde Staten willen opbouwen. Zoiets gaat zelden gemakkelijk, zoals het verhaal van de twee katholieke zussen Ewa en Magda Cybulska uit Katowice laat zien. Magda is ziek en moet een half jaar op Ellis Island in quarantaine blijven. Ewa is overgeleverd aan de gunst van de schimmige theaterregisseur Bruno Weiss, die meer invloed uitoefende op haar leven dan Ewa en de kijker konden voorzien.

De immigratieambtenaar komt met een paar vervelende berichten. Ewa zou zich aan boord van het schip geprostitueerd hebben en het adres van de tante en oom blijkt niet te bestaan. In de rij om afgevoerd te worden, ontmoet Ewa Bruno die haar zou kunnen redden. Haar verzoek wordt verhoord. De man neemt haar mee naar zijn huis en biedt haar een slaapplaats aan. Met een schroevendraaier legt Ewa zich ten ruste. Vertrouwen doet ze de man niet, maar hij weet haar wel in te passen in zijn plannen, want zij heeft geld nodig om de tbc behandeling van Magda te betalen.

Met tegenzin gaat ze mee naar het theatertje waar deze Bruno ook andere vrouwen voor zich laat werken. Hij stelt Ewa aan de klanten voor als Miss Liberty. Ze gaat tegen haar wil in naar bed met de zoon van een kleermaker die volgens zijn vader wel eens ingewijd moet worden in de liefde. Bruno wil het liefst ook van haar genieten, maar wordt door Ewa afgewezen, waardoor zijn verlangen alleen maar heftiger wordt. Ewa vlucht weg nadat ze gehoord heeft dat het adres van haar oom en tante wel kloppen. Ze ervaart daar in eerste instantie veiligheid maar komt van een koude kermis thuis als oom Wojtek vanwege haar schandelijke gedrag op het schip de politie erbij haalt. Bruno redt haar ten tweede male.

Veel liefde levert hem andermaal niet op. Het optreden van de hoopvolle magiër Orlando op Ellis Island leidt tot een beginnende relatie tussen hem en Ewa, die door Bruno met pijn in het hart wordt bezien. Een ruzie tussen Orlando en Bruno leidt uiteindelijk tot de dood van Orlando die graag met Ewa naar Californië had gewild. Na diens dood wordt Bruno door de politie aangehouden. Daarbij nemen ze het geld mee dat hij in zijn laars verstopt had en dat voor de vrijlating van Magda bedoeld was. Bruno bekent tegen Ewa dat hij haar wilde bezitten, voelt zich daarover schuldig en laat haar vrij. Ook regelt hij dat Ewa met het geld van haar tante Magda kan vrijkopen, waarop de zussen alsnog naar Californië kunnen gaan.

De filmbeelden komen onlangs het mooie spel nogal somber over. Alsof er een soft focus over de camera is gelegd, die alleen tijdens een flashbacks naar de gelukkige jeugd in Katowice in Silezië is verwijderd. Het daglicht komt verder nergens goed door, maar dat kan ook komen door de treurnis die Ewa in al haar tegenslag ervaart.

Marion Cotillard speelt een fraaie hoofdrol als Ewa Cybulska, net zoals ze een jaar later zou doen in de heel wat heldere film Deux jours, une nuit van Jean Pierre en Luc Dardenne. Haar tegenspeler Joachim Phoenix was eerder te zien in de film Two lovers die Gray n 2008 maakte. Scenario schrijver Ric Menello werkte ook mee aan deze film. Hij stierf in het jaar dat The immigrant werd uitgebracht.

Hier de trailer. Ik zie dat ik de film Two lovers twee keer besproken heb, hier in 2015, hier in 2013. De laatste vind ik zelf leesbaarder. Hier nog mijn bespreking van Deux jours, une nuit.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten