Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



donderdag 6 april 2017

Alicja Gescinska ontmoet Lawrence Freeman (2016), Wanderlust, Canvas


Benedictijner monnik predikt de voordelen van meditatie

De Belgische filosofe Alicja Gescinska heeft een Poolse achtergrond en schreef eerder boeken over vrijheid en liefde waaronder Een soort van liefde (2016). Voor Canvas interviewde ze het afgelopen televisieseizoen een aantal mensen over deze thema’s. De vriendelijke Benedictijner monnik Lawrence Freeman (zie foto) was een van hen. Hoewel Gescinska onbekend is met de meditatie die hij predikt ontstond er mooi gesprek waarin Freeman, die ook al de nodige boeken schreef, zijn ei goed kwijt kon.

Freeman is geboren in de Londense wijk Kensington in 1951 en maakte de tijd van vernieuwing aan den lijve mee. Hij zelf werd op het pad van meditatie gezet door een boek van de Pool John Main, die luchtige wijze het onderwerp besprak. De methode sprak hem aan na de dood van zijn zus. Hij voelde zich door de meditatieleer overvallen en verward maar het bracht hem wel waar hij wilde zijn, in een retraite centrum waar hij onder leiding van Main zes maanden lang de diepte in ging. Daarna wilde hij niet in het klooster gaan. Pas na de nodige reizen door Europa vond hij in het Benedictijner klooster in Londen de rust die hij zocht, al ging daar wel een crisis aan vooraf. Hij wandelt met Alicja in de kloostertuin en toont een lotusbloem in de vijver die opgaat naar de zon terwijl de wortels stevig in de aarde verankerd zijn, een symbool voor de spirituele mens. De kloosterlingen zijn zijn familie.

Freeman stelt Alicja voor om samen met anderen in het klooster te mediteren. Hij zal die ook nog inleiden. Alicja is onbekend met de methode en vertelt na afloop dat ze het moeilijk vond om haar gedachten los te laten. Freeman antwoordt op humoristische wijze dat ze dan niet geschikt is voor meditatie. Daarna zegt hij serieuzer dat het stapje voor stapje gaat. Hij verwijst naar haar collega Charles Taylor die ook mediteert. Volgens hem zou het er met de wereld beter voorstaan als meer mensen mediteren. Dat zou een besluit als brexit nooit genomen zijn. De toekomst hangt volgens Freeman af van het aantal wijzen dat onder ons leeft.

Hij toont haar een cadeau dat hij kreeg van zijn vriend de Dalai Lama. Het stelt de geboorte van Jezus voor gezien door een islamitisch engel. Het brengt Freeman op het belang van de interreligieuze dialoog. Daarmee stelt men zich op het standpunt van de ander. Hij zegt dat de Dalai Lama nieuwsgierig is, altijd om zoek om zijn ideeën te verfrissen en vindt het zelf belangrijk dat men vanuit de eigen traditie de spiritualiteit beleeft omdat anders het gevaar van oppervlakkigheid dreigt. Een dialoog kan dus alleen zinvol zijn vanuit de eigen verankering. Hij betreurt het dat de Europese Unie de christelijke grondslag uit haar handvest heeft geweerd. Het is belangrijk om de moslimcultuur te accepteren, wil Europa uit de crisis komen. Ook atheïsten mogen aanschuiven. Hun kritiek op het Godsbeeld kan het zuiveren van onjuiste aannames.

Hij heeft een vaste stek in het centrum van Londen waar hij met anderen mediteert en neemt Alicja daar mee naar toe. Het zitten in stilte brengt mensen bij elkaar. De aandacht wordt weggeleid van het ik en men ervaart meer vrede en vertrouwen. Hij vertelt over een Amerikaan die twee maal per dag mediteerde maar nooit stil had gestaan bij de betekenis ervan. Dat hoeft ook niet. Meditatie maakt meer bewust van de eigen slechte neigingen en daardoor nederiger. Stress treedt op als het evenwicht verstoord is, zoals in onze maatschappij. Meditatie vormt een probaat middel om daar van af te komen.

Hier mijn verslag van het gesprek dat Wim Brands in maart 2016 met Alicja Gescinska had over Een soort van liefde.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten