Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



woensdag 12 april 2017

De missie (2016), documentaire van Robert Oey


Kolonel de speelbal van verschillende inzichten en belangen

Robert Oey beschikt over de gave om ingewikkelde zaken op een begrijpelijke manier voor het voetlicht te brengen. Hij deed dit een jaar eerder in zijn documentaire Vandaag kopen we een vliegtuig over de kronkelwegen rond de aanschaf van de JSF, dit keer volgen we kolonel Joost de Wolf op de vredesmissie Minusma in Mali. De aan hem verstrekte opdracht om het noorden van dit Afrikaanse land te pacificeren is niet gemakkelijk uit te voeren vanwege de verschillende oogpunten van Defensie en Buitenlandse zaken. De militaire en de politieke kanten ervan lopen niet met elkaar in de pas. Het eindgesprek in Den Haag waar De Wolf zijn bevindingen aan medewerkers van Buitenlandse Zaken meedeelt, wordt afgewisseld met beelden van de missie in Mali en contacten met het thuisfront over de gang van zaken.

In het begin van de documentaire hijst De Wolf zich in zijn militaire kostuum. Hij is op weg naar een sollicitatie bij de Verenigde Naties en weet dat een pak met de nodige onderscheidingen meer indruk maakt dan een burgerkostuum. Zijn aanstelling is dan ook een fluitje van een cent. De Wolf weet van de problemen in Mali tussen regering en opstandige Toearegs want hij werkte al eerder op het Ministerie van Defensie aan het dossier, toen nog niet duidelijk was dat het actueel zou worden. Een Belgische oud gediende in New York vertelt hem dat zo’n missie een kwestie van geven en nemen is.

In het noorden van Mali spreekt hij met de voormalige Libische generaal Mohamed Ag Najem over zijn visie op de toekomst. Hij verzet zich tegen de macht van de Malinese regering en wil een eigen land voor de Toearegs in het noorden. De Wolf beoordeelt de situatie aldaar vanwege de medewerking van jihadisten als explosief en vreest dat de missie er een van de lange adem wordt. Standplaats hotel L’amitié in Bamako is anders dan zijn naam zou vermoeden, een allegaartje van militaire diensten die allemaal hun eigen plan trekken. De Wolf vergelijkt de strijd tussen Toearegs en regering met de vroegere strijd tussen Vikingen en Engelsen, waarbij de Vikingen de theepauze van Engelsen gebruikten om aan te vallen. Coördinatie acht hij van belang, maar is ver te zoeken.

Het plan van De Wolf om de Franse militaire logistiek te steunen in hun strijd tegen de terroristen in Kidal, valt niet in goede aarde en gaat net verder dan het mistige mandaat van de VN. Na een schietincident, waarbij doden vallen onder de mannen van Ag Najem wordt De Wolf na tien maanden teruggeroepen en overgeplaatst naar een basis in Engeland, waar hij zich weer een kleine jongen voelt. Daarvoor heeft hij zijn opdrachtgevers in Nederland al laten weten dat er een vorm van verzoening moet worden nagestreefd om uit de problemen te komen en dat economische verbetering en onderwijs van groot belang zijn om verdere radicalisering van de bevolking in het arme noorden te voorkomen. Inmiddels is de Nederlandse missie weer met een jaar verlengd.

Afgelopen zaterdag berichtte Arie Elshout in de Volkskrant over het duivelse dilemma om te interveniëren in andere landen. Hij schetst dat het gaat om golfbewegingen van reageren en afwachten. De problemen die het ingrijpen geeft, leiden tot voorzichtigheid, zoals Barack Obama in Syrië ervoer en voorzichtigheid stuit ook weer op grenzen. Trump maakte daar afgelopen weekend handig gebruik van door de Syrische luchtmachtbasis te bombarderen vanwaar een vlucht met gifgas op de bevolking van Idlib werd uitgevoerd. Het is te hopen dat de schuldigen snel voor een tribunaal zullen verschijnen. Op de achtergrond speelt de nog steeds onbetwiste soevereiniteit van nationale staten mee, die geen rekenschap hoeven af te leggen van hun wandaden. Ook in Mali speelt de soevereiniteit een rol. De Wolf stuitte op de politieke agenda van de Toearegs die eigen land eisen in het noorden van Mali en werd een speelbal van verschillende belangen. 

Hier de trailer, hier mijn bespreking van Vandaag kopen we een vliegtuig.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten