Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zaterdag 5 mei 2018

Getekend land – Boeren in het Groene Hart (2004), documentaire van Peter Veer



Onderzoek levensvatbaarheid boerenbedrijf

Freek van Leeuwen en zijn vriendin Nicole de Gier willen graag een boerenbedrijf beginnen, maar weten niet hoe ze dat moeten aanpakken. De condities om als jonge boer te beginnen zijn niet gemakkelijk, zegt de moeder van Freek die zelf met haar man een boerderij met een kaasmakerij heeft. Freek en Nicole laten zich informeren door verschillende instanties en collega boeren, maar weten op het eind nog niet wat ze zullen doen.

De ouders van Freek, Theo en Lidia, vertellen over de ontwikkeling van hun eigen bedrijf De Vierhuizen dat ze sinds 1974 hebben. Eerst deden ze aan melkveehouderij maar later, toen ze vanwege de melkquotering niet verder konden groeien, zetten ze de melkproductie om in het maken van kaas.

Gerard van der Hulst heeft een grote melkveehouderij. Met het oog op de toekomst heeft hij een melktank aangeschaft waarin wel tienduizend liter melk kan. Vroeger diende men te groeien om in aanmerking te komen voor subsidies van de Europese Unie, maar op het moment dat de documentaire gemaakt werd, moest men weer inbinden. Van der Hulst vindt dat men, om niet nog meer boeren weg te jagen uit het Groene Hart, meer geld zou moeten betalen voor melk.

Joop Verheul is landbouwkundige en toont hem de bodemverzakking sinds de jaren zestig. De veengrond is ongeschikt voor woningbouw. Jonge boeren zouden moeten blijven. Zonder beheer verandert het veenweidegebied in een moerasbos.

Een ambtenaar van de Provincie toont op een kaart De groenblauwe slinger die door het Groene Hart loopt. Hij vreest sluipenderwijs meer verstedelijking. Het is daarom belangrijk de boeren in het gebied weerbaar te maken. Dit kan door duurzame landbouw, waarbij men bijvoorbeeld een waterbuffer aanlegt aan de grens van het bedrijf. De slinger is niet het enige plan, beaamt de ambtenaar na een vraag hierover van Freek. Andere instanties hebben eigen ideeën, zodat de uitvoering ervan lastig is. Freek zou het mooi vinden als een boer ook wordt betaald voor zijn beheer van het landschap, het duurzaam houden van het milieu en het dierenwelzijn. Qua kosten komt het anders niet uit.

Een recreatieboer toont zijn bedrijf waar men activiteiten kan ondernemen zoals ponyrijden en kamperen. Hij komt tegemoet aan behoeften van recreanten en verdient met het verkopen van agrarische producten in de winkel. Freek denkt dat men maar tot een bepaald bedrag mag verkopen en Nicole vindt alle drukte op het erf te veel.

Bas Oudshoorn is een natuurboer, die ook grond pacht van Natuurmonumenten en dat beheert. Hij heeft een schema van werkzaamheden gekregen en vindt dat hij dit wel kan inpassen in zijn eigen bedrijfsvoering. Nicole vindt de werkwijze niet verkeerd, maar de toekomst te onzeker. Ze heeft een klein melkveedrijf in haar hoofd en denkt dat dit in Noorwegen beter te realiseren is.

Rob Saley is emigratie adviseur en vertelt dat men in Noorwegen goed kan boeren, maar dat het wel eenzaam is. Freek vraagt hem naar de kans dat Noorwegen lid wordt van de Europese Unie, waardoor men zich daar aan regels moet houden, die de bedrijfsvoering duur maken.

Theo denkt erover om te stoppen met zijn kaasmakerij als Freek naar het buitenland vertrekt. Dat gaat Freek aan het hart. Hij vreest grootschalige ontwikkelingen in het Groene Hart, naarmate meer boeren vertrekken. Is dat wat de stedelijke bevolking wil?

Hoe liep het af? Op internet lees ik dat Freek in 2008 een maatschap is aangegaan met zijn ouders en vanaf 2010 is overgeschakeld naar biologische productie. Wellicht de meest verstandige keuze.

Hier meer over De groenblauwe slinger op de site van de provincie Zuid-Holland.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten