Zijnsmodus belangrijker dan doe-modus
De korte documentaire Zen
in Zang heeft de veelzeggende ondertitel Oft bin ich mir kaum bewusst en gaat over het vergroten van het
bewustzijn waardoor de stem verbetert. De 78 jarige Amsterdamse zangpedagoge
Margreet Honig geeft masterclasses in een landhuis in Zuid Frankrijk aan een
tiental geselecteerde jonge, professionele zangers en zangeressen. De dag
begint daar met Zen meditatie. Door inkeer en ontspanning wordt hun vocale vermogen
verbeterd. Honig benadrukt tijdens haar individuele lessen de energiestroom, de
lijn van het lichaam, de inzet van binnenuit, allemaal elementen die invloed
hebben op de kwaliteit van de stem. Ze houdt soms ook het lichaam van een
deelnemer vast om te laten voelen waar die moet loslaten, maar wil de
deelnemers vooral zelf laten zoeken naar hun eigen stem. Ze zegt dat haar
methode geen geheim bevat, maar dat iedereen zijn eigen persoonlijke aanpak
nodig heeft.
Andrea Tjäder is een van de deelnemers die vaak aan het
woord is. Ze deed eerder mee aan een masterclass van Honig en was toen na een
beroemde zangeres aan de beurt, waardoor ze angstig was over haar prestatie,
maar de ontmoeting stemde haar heel positief. Het mogen zijn wie ze is, vormt
een ondergrond om verder te komen. Daar is moed voor nodig die in het
gezelschap een kans krijgt.
Judith Weusten vocht met een lied van Mendelsohn maar toen
ze zelf haar handen op haar buik legde werkte dat veel beter.
Tiago Pinheiro de OIiveiro zegt dat de ervaring met Honig
nauwelijks te beschrijven is. Hij ziet het als liefde of intuïtie, het is een
mysterie wat ze met hem doet. Hij vindt het beroepsmatige zingen stressvol maar
door meditatie kan hij nevenzaken van zich af zetten en zich alleen beperken
tot de essentie.
Sterre Kooi is gauw in paniek als haar stem niet doet wat ze
wil. Honig wil dat ze die angst laat varen. Honig vertelt dat de druk groter
wordt naarmate men verder met hun carrière komt. Loslaten wordt dan steeds
belangrijker. Men kan dit letterlijk bij haar trainen door meditatief
boogschieten. Zelf oefent ze daar ook mee.
Honig vertelt dat ze vroeger zelf op het conservatorium ook heel
angstig was en zich daarom goed in haar pupillen kan inleven. Spanning leidt
tot niets, merkte ze tijdens het eindexamen. Ze stopte een half jaar met zingen
en zocht naar een andere manier om met haar talent om te gaan. Ze vond iemand
in de Hemonystraat die haar hielp met een andere benadering. De ademhaling
vormde daarbij een belangrijk hulpmiddel. Het loslaten van waardeoordelen
bracht haar in contact met het ademritme van haar lijf. In haar eentje achter
de piano zocht ze uit hoe ze het beste kon zingen. Geduld is belangrijk zegt
ze. Op haar eenendertigste kreeg ze een leraar naar haar hart. Die pakte haar
ook fysiek vast en liet haar in de spiegel naar haar lieve gezicht kijken. Door
minder te doen kan men meer bereiken. De zijnsmodus is belangrijk doe de doe-modus.
Hier de site van
Judith Weusten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten