Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



donderdag 3 mei 2018

Een bitterzoete verleiding (2007), documentaire van Monique Nolte


De mens is een verzamelaar, nog steeds.

Documentairemaakster Monique Nolte is bekend van haar tragikomische portret van de autistische Kees Momma die ze in 2014 vastlegde in Het beste voor Kees, maar zeven jaar daarvoor maakte ze al een ander tragikomisch portret over het kindersurprise ei van Ferrero, dat altijd een figuurtje in een chocolade ei bevat en in zestig landen verkrijgbaar is. Ze brengt verschillende kanten van de onderneming in beeld en laat voor zover mogelijk zien hoe de vork in de steel zit, want Ferrero schermt hun winstgevende project zeer goed af.

Het idee kwam van een zoon van Ferrero die voortborduurde op de gewoonte in Italië om een cadeautje in paaseieren te stoppen. Door de slogan dat er meer melk dan chocolade in de eieren zat, verleidde hij de Italiaanse moeder. Zijn idee leidde tot een groot aantal series die steeds weer opnieuw in verschillende landen worden uitgebracht, hetgeen de verzamelwoede bevordert. Een Duitser die een tentoonstelling over de figuurtjes beheert, zegt dat er inmiddels zo’n vier of vijf figuurtjes voor iedere wereldbewoner zijn en dat de makers anoniem blijven uit angst van Ferrero dat ze weggekocht worden.

Illustrator André Roche is niet te beroerd om Nolte te ontvangen. Als er heibel van komt ziet hij dat wel. Hij gaat ook naar een beurs om figuurtjes te kopen die hij zelf getekend heeft maar nooit gekregen heeft. Sommige oude figuurtjes zijn wel 4000 euro waard en ook de beschrijvingen ofwel de bijsluiters zijn tegenwoordig al veel geld waard omdat ze de serie compleet maken. Roche houdt zelf niet zo van die geheimhouding omdat het hem hindert in het contact met andere opdrachtgevers en bekent tegen Nolte dat hij het liefst zou willen vliegen vanwege de vrijheid die dat zou bieden.

Een landgenoot van hem die het magazijn beheert en bestellingen levert zegt dat niemand anders dan hijzelf wijs uit de collectie kan worden. De figuurtjes mogen niet verhandeld worden voordat ze in de winkel zijn verschenen. Ferrero heeft wel eens politie invallen laten uitvoeren om dit te voorkomen. Er zitten volgens hem nog steeds mensen hiervoor vast. Leveranciers willen niet met hun gezicht in beeld noch met hun eigen stem, zo gevaarlijk is hun werk. Hij test ook op vervalsingen.

De Nederlandse Elly gaat met haar partner Aad naar Duitsland om een voetbalserie op de kop te tikken, die nog niet op de Nederlandse markt gebracht is. Ze denkt de benodigde figuurtjes op te sporen door in de winkel flink met de eieren te rammelen maar als ze de proef op de som neemt blijkt haar theorie toch niet te werken. Elly vindt het bedenkelijk dat Aad het ei meteen maar opeet, maar is blij dat ze met een magneet meer succes heeft. Ze halen de goede eieren uit de trays, maar dat wordt niet door iedereen op prijs gesteld. Thuis halen ze de figuurtjes uit de eieren en zetten ze neer in de hoop dat ze er een serie mee kunnen maken (zie foto). Hun huis staat al vol met vitrinekasten met de figuurtjes. Elly zegt dat ze nog wel meer zou uitstallen als ze niet met Aad samenwoonde, waarop Nolte de confronterende vraag stelt wie of wat belangrijker voor haar is, haar partner of haar hobby. Het laatste verveelt in ieder geval nooit. Ze vindt andere mensen saai die niets verzamelen. Ze vindt het ook niet erg om door Ferrero verleid te worden. Als ze het niet zou willen zou ze ermee stoppen, zegt ze.

Een verzamelaarster uit Slovenië reist speciaal met haar man naar Italië om haar verzameling uit te breiden. Ze is teleurgesteld als ze thuis steeds weer hetzelfde figuurtje uitpakt. Haar man zegt dat het nooit genoeg is en dat zal Ferrero als muziek in de oren klinken. De verzamelwoede moet de mens in het bloed zitten. 

Hier mijn bespreking van Het beste voor Kees.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten