Truth is stranger than fiction.
Fictional Truth (verzonnen waarheid) is, volgens de aankondiging, een jonge beweging uit Haarlem die mensen meer bewust wil maken van het waarheidsgehalte en de volledigheid van informatie die zij dagelijks tot zich nemen. In samenwerking met kunstenaarssociëteit Nieuwe Teisterbant organiseert Fictional Truth eens per jaar een debatavond over beeldvorming in de media. Dit keer wordt die gehouden in de locatie van Klein Haarlem, een stichting die zich inzet om de creatieve infrastructuur van Haarlem te versterken.
Het thema is deze tweede keer vrouwbeelden in de media. Onder leiding van gespreksleider Siebe Meijer geven diverse deskundigen, voorafgegaan door een compilatie van vrouwenbeelden en afgewisseld met op de muur geprojecteerde feiten en andere filmbeelden, hun mening over de hedendaagse beeldvorming van vrouwen.
Publiciste Roos Wouters en journaliste Jessica de Jong bijten de spits af over de relatie tussen werk en zorg. Moeten vrouwen zo nodig voltijd werken? Volgens Jessica mogen ze daar zelf voor kiezen. Zij zag in de compilatie moeders en lustobjecten langskomen maar miste de vakvrouw. Volgens haar is er genoeg ambitie, maar moeten vrouwen gelijke kansen krijgen. Roos vindt, na een hilarisch fragment over drukke moeders uit de VPRO documentaire Tussen kroost en carrière, dat hierin de werkelijkheid niet goed wordt weerggegeven. De media spelen het liefst theemutsen en carrièrevrouwen tegen elkaar uit. Vrouwen willen meer werken en mannen meer zorgen, maar de terugtredende overheid brengt een oplossing niet dichterbij. Uit de zaal wordt opgemerkt dat het Scandinavische model veel beter is.
Vervolgens geeft Sanne Koevoets (docent Media- en Cultuurwetenschappen aan de Universiteit Utrecht) haar visie op het gemanipuleerde vrouwbeeld in de media. We zien eerst een filmpje waarin vrouwen in tijdschriften zwaar gefotoshopt worden. Een woordvoerster van de bladenindustrie geeft toe dat vrouwen daarvan onzeker worden, maar dat is niet haar probleem. Volgens Sanne kan de opvatting dat de media een doorgeefluik zijn, ook omgedraaid worden: de media zetten zelf de toon. Dat gebeurde al in Walt Disney films. Stereotype vrouwen - maar ook mannenbeelden houden verband met uitsluitingsmechanismen en belemmeren een goede communicatie tussen de seksen. We kunnen beter leren omgaan met dat soort beelden, dan ze te verbieden. De verhouding tussen vrouwen en hun lichaam acht ze problematisch, omdat de waarde van een vrouw grotendeels van haar lichaam wordt afgelezen.
Na de pauze berichtten Karlijn de Blecourt (programmamaker WOMEN Inc.), Raja Alouani (voorzitter Stichting Zohor) en Demet Akpinar (coördinator Vrouwencentrum VONK) over de huidige stand van de vrouwenemancipatie in Nederland.
Karlijn stelt dat, sinds het kostwinnersidee achterhaald is, emancipatie een zaak is van vrouwen én mannen. Demet ziet dat allochtone vrouwen zelfvoorzienend willen zijn. Werk en geld verdienen zijn belangrijk in de Amsterdamse achterstandswijken waarin ze werkt. Karlijn zegt dat het zelfbeschikkingsrecht een voorwaarde is voor emancipatie.
Raja die een hoofddoekje draagt voelt zich niet onderdrukt. Haar man zit op het ogenblik met de kinderen thuis.
We kijken naar filmfragmenten over Tunesische vrouwen in een badhuis én twee gesluierde vrouwen die elkaar ondervragen over vrouwenonderdrukking. Een nekab voorkomt dat een vrouw als lustobject gezien wordt, zegt de een. Een schaars geklede modepop symboliseert volgens haar juist de onderdrukking van de vrouw. Een jonge vrouw in de zaal kan zich die visie voorstellen maar wil zichzelf niet verstoppen in doeken. Volgens Karlijn gaat het om integriteit. Ze voegt daaraan toe dat de tweede generatie allochtone vrouwen meer ambitie heeft dan hun autochtone seksegenoten. Raja zegt dat zij door hun moeders gestimuleerd worden om het beter te doen dan zijzelf.
Sanne die in een fauteuil toeluistert vraagt zich af waarom daadkracht wordt geassocieerd met mannelijkheid. Ze vindt het belangrijk om symbolen buiten de stereotypen te ontwikkelen en ziet daarin een rol voor kunstenaars. Raja zegt dat ze erg kan genieten van het vrouwelijke van de vrouw.
Een jongeman hoort teveel statistieken en mist de menselijke kant. Zelf miste ik de politiek economische belemmeringen voor emancipatie. Ik denk dat die macht zo sterk is dat mensen hier en elders erdoor vermorzeld worden en dat het erom gaat die macht aan banden te leggen. Vrouwelijke basisgroepen zouden, zoals in Egypte, een belangrijke factor kunnen vormen bij het gestalte geven aan een andere maatschappelijke ordening.
De uitsmijter van de avond volgt met beelden van Nadal, die tijdens een tennispartij vanuit het publiek door een vrouw ten huwelijk wordt gevraagd en daar verlegen om moet lachen. Vervolgens stelt een man dezelfde vraag in een andere wedstrijd aan Steffi Graf, die gevat terugvraagt hoeveel geld hij heeft. Tennissers voldoen in ieder geval niet aan de stereotiepen.
Dit alles werd op film opgenomen en is binnenkort op onderstaande link te zien. De eerste avond met journalist Willem Middelkoop over de kredietcrisis staat daar al op.
titel aangepast: 5 juli 2011 8:16 uur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten