Toepassing DNA test in strafzaken nog niet zo gemakkelijk
De maatschappelijk betrokken, half Britse en half
Amerikaanse filmmaker Hugo Berkely maakte na Land Rush (2012) over de
grootschalige landontwikkeling in Afrika een bijzonder portret van de Italiaanse
maatschappij die te maken kreeg met de moord op de dertienjarige Yara
Gambirasio uit het Noord Italiaanse dorp Brembate in 2010. Die hield het land
zeven jaar in haar greep. De manier waarop de sympathieke hoofdofficier Letizia
Ruggeri (zie foto) over het onderzoek vertelt is spannend en aangrijpend. Zelf houdt ze,
als moeder, ook haar tranen niet droog, wetende hoe zwaar het moet zijn voor de
moeder van Yara die eerst niet wist wat er met haar dochter gebeurd was en
daarna heel lang geen idee had in welke hoek de moordenaar gezocht moest
worden. De spanning over Yara en haar moordenaar wordt vergroot door het
opdelen van het verhaal in kopjes. De
documentaire is daarnaast informatief over het gebruik van DNA bij strafzaken.
De toepassing blijkt nog zo simpel niet.
Berkeley begint met de vermissing van Yara, die volgens de
buurvrouw een net meisje is uit een keurige familie en een enthousiast turnster.
Na een bezoek aan een sportschool kwam Yara niet meer thuis. Allereerst wordt
de route van haar mobiel bekeken, maar die loopt dood in de buurt.
Afgeluisterde telefoongesprekken van de familie leiden evenmin ergens naar toe.
Honden sturen de politie naar een bouwplaats in de buurt. Men luistert
telefoongesprekken van bouwvakkers af en arresteert een tegelzetter die gezegd
zou hebben dat hij haar niet vermoord zou hebben. De man moet worden
vrijgelaten omdat het een krachtterm geweest was. Vrijwilligers zoeken stad en
land af.
Op een bedrijventerrein tien kilometer verderop ontdekt men
per toeval het lijk van het meisje. Een scan maakt duidelijk dat ze zwaar
gemarteld is. Men onderzoekt haar kleding op DNA van een nog onbekende man, Ignoto
1 ofwel Unknown male nr. 1. Daaruit blijkt dat het moet gaan om een man met
lichte ogen. Duizenden mensen uit de omgeving staan speeksel af, maar tot
resultaten leidt dit niet. Men vermoedt dat de dader in de buurt van het
bedrijventerrein moet wonen of daar moet werken, maar afgeluisterde
telefoongesprekken brengen niets aan het licht. In 2011 wordt in Rome een Y
chromosoom geselecteerd dat alleen in het mannelijk lichaam te vinden is. Dat
leidt tot Damiano Guerinoni die echter in Zuid Amerika was ten tijde van de
moord maar wel een moeder had die gewerkt had bij de ouders van Yara. Men komt
daardoor in het kleine dorp Gorno, maar DNA onderzoek levert geen verder
resultaat op. Onderzoek van het DNA van de overleden vader van Guerinoni, die
buschauffeur was, leidt tot het spoor van de moeder. Op het laatste moment,
voordat de zaak van hogerhand gesloten wordt, stuit men op Ester Arzuffi, die
drie kinderen heeft, onder wie dus een kind van Guerinoni. Haar zoon Massimo
Bossetti is metselaar en blijkt lichte ogen te hebben. Men organiseert een
alcoholtest om aan zijn DNA te komen dat inderdaad een match vertoont met de
onbekende man nr. 1. Bossetti probeert nog te vluchten maar wordt ingerekend. Zijn
verdedigster Gazzetti trekt zich terug omdat Bossetti volhoudt dat hij
onschuldig is, maar Ruggeri eist in de rechtszaal levenslang, hetgeen ook door
de rechter opgelegd wordt. De advocaat van Bossetti neemt het bewijs flinterdun
en wil dat de DNA test opnieuw gedaan wordt, omdat het zogenaamde
mitochondriale DNA niet gevonden is, waarmee de zaak vooral een specialistische
aangelegenheid wordt.
ik heb gisteren het eerste deel gezien van de reportage, ik meen dat het DNA onderzoek over gedaan dient te worden. De vermoedelijk dader moet de kans hebben om zich te verdedigen, gezien hij zijn onschuld staande houdt.
BeantwoordenVerwijderenZoiets schreef ik al, ja.
BeantwoordenVerwijderen