Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



vrijdag 15 september 2017

Filmrecensie: The place beyond the pines (2012), Derek Cianfrance


Complex verhaal verdoezelt het ontbreken van diepgang

De Amerikaanse filmregisseur Derek Cianfrance (1974) ontwikkelt zich tot een maker van niet al te positieve, heftige en complexe drama’s. Twee jaar na Blue Valentine (2010) dat ik omschreef als een zoetsappige en tegelijk wrange schets van een weinig gelukkige liefdesrelatie, verbeeldt hij in The place beyond the pines het verhaal van een jonge motorrijder die ontdekt dat hij een zoon heeft van een korte relatie. De poging om de jongen een goed leven te bezorgen, leidt tot heel veel narigheid. Helaas verdoezelt het complexe verhaal het ontbreken van diepgang. Net als Blue Valentine blijft het een glad product van Amerikaanse makelij.

Luke werkt als motorrijder op een kermis in een plaats waar Romina woont, een jonge vrouw met wie hij ooit een nacht doorbracht hetgeen leidde tot een zoon, Jason, iets waar Luke pas achter komt als hij op bezoek gaat bij Romina en daar haar moeder treft met een kind op de arm. Hij gaat vervolgens naar de eettent waar Romina werkt. Omdat ze het druk heeft en moeite de touwtjes aan elkaar vast te knopen, staat Luke haar bij.
Omdat het niet lukt met het salaris dat hij in het circus verdient, gaat hij met een andere crosser met wie hij bevriend raakt, banken beroven. Het is mooi om te zien dat hij met zijn buit op de motor de witte vrachtwagen inrijdt, die zijn vriend Rob Van der Hook verdekt heeft opgesteld. Luke is trots op een foto waarop hij, Romina en Jason bij zijn motor poseren.  

Helaas is Kofi, de zwarte vriend van Romina, niet gediend van de cadeaus die Luke het huis binnen brengt. Een ruzie leidt tot mishandeling, waarvoor Luke wordt vastgezet. Rob zorgt ervoor dat hij op borgtocht vrij komt maar wil daarna niets meer met hem te maken hebben. Een overval in zijn eentje loopt niet goed af. Luke wordt in het huis waar hij zich verschanst heeft, doodgeschoten door politieman Avery. Exit hoofdpersoon.

Avery raakt nogal getraumatiseerd over de moord als hij te horen krijgt dat Luke een zoon achterliet die net zo oud was als zijn eigen zoon AJ. Zijn vrouw Jennifer is bezorgd over de toekomst van haar man, die nog steeds niet goed kan lopen. Ze staat oogluikend toe dat een stel collega’s hem meenemen voor een ontmoeting met fans van de held. Ze gaan echter naar het huis van Romina, in de hoop daar het geld aan te treffen dat Luke aan haar gegeven heeft. Avery houdt Jason vast terwijl een collega de buidel geld onder het matrasje vandaan trekt. Avery krijgt zijn deel maar wordt daarmee wel chantabel.

Eerst vallen hem echter nog de nodige onderscheidingen ten deel. Zijn vader hint al op een politieke carrière en wijst daarbij op het presidentschap van de aan zijn benen verlamde Franklin D. Roosevelt, die, zoals te zien is in Eleanor Roosevelt, the first lady of the world, veel steun kreeg van zijn vrouw. Avery kaart een promotie aan bij zij chef maar die wil daar niets van weten. Een van de agenten die in het complot zitten wil hem betrekken bij een smerige zaak met een hoer en coke, maar Avery wil daar niets mee te maken hebben. Hij wil zijn deel van de buit teruggeven aan Rimona maar als die weigert het aan te nemen, gaat het ermee naar zijn chef, die daar niets mee wil doen.

Op advies van zijn vader, neemt Avery, na een bedreiging door de clan, een gesprek over de smerige zaak met een van de collega’s op. De chef is daardoor wel genoodzaakt om tegemoet te komen aan een promotie van Avery. Vijftien jaar later zien we waar dit toe geleid heeft. De ontmoeting tussen Jason en AJ is nogal bedacht en leidt tot een herhaling van de eerdere geschiedenis. Laten we hopen dat The light between oceans de oppervlakkigheid van The place beyond the pines weet te vermijden.

Hier de trailer, hier mijn bespreking van Blue Valentine, hier mijn bespreking van Eleanor Roosevelt, the first lady of the world.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten