Vertrouwen het cement van de samenleving
Tegenlicht begint
het nieuwe seizoen met een boeiende uitzending over het broodfonds. Dat zijn
verenigingen van twintig tot vijftig personen die zelfstandig werken en bij
elkaar kunnen aankloppen als ze door een bepaalde reden voor kortere of langere
tijd niet kunnen werken. Omdat de kosten van een
arbeidsongeschiktheidsverzekering te hoog zijn, zoekt met ondersteuning bij
elkaar maar daar zitten wel wat haken en ogen aan. Achteraf schoot me het
liedje uit ’t Schaep met de 5 pooten
in mijn hoofd: Als je mekaar niet meer vertrouwen kan, waar blijf je dan?
Er zijn meer dan een miljoen zelfstandigen in ons land en
velen zijn niet verzekerd, ook omdat het soms lastig is een uitkering te
krijgen. Een bouwvakker vertelt dat hij overstapte naar een goedkopere
arbeidsongeschiktheidsverzekering maar geen uitkering kreeg omdat hij een
lichamelijk probleem verzwegen zou hebben. Een ander is bang om te gaan skiën
zonder garantie op geld als ze een been zou breken. Regisseur Sabine Lubbe
Bakker volgt drie fondsen met ieder een eigen smaak en laat eerst zien hoe zo’n
fonds tot stand komt, namelijk door coöptatie. De leden wijzen zelf nieuwe
leden aan. Men bepaalt hoeveel geld men per maand nodig heeft om van te leven
en stort een bedrag van zo’n zeventig euro op een eigen rekening dat men kan
gebruiken om anderen te ondersteunen. Een overspannen man die geholpen werd
door zijn fonds, vond het prachtig al die kleine bedragen te zien die naar hem
overgemaakt werden.
040 Eindhoven:
oprichter en voorzitter Sander is blij met de vriendschappen tussen de leden
onderling. De menselijke maat is daarmee terug in het leven. Het delen van
persoonlijke of zakelijke problemen staat de leden vrij. Er is een groepje dat
regelmatig bij elkaar komt om met elkaar te pragten en men heeft daar baat bij.
Een vrouw uit dat groepje wil liever geen uitkering, daarvoor is haar schaamte
nog te groot. Het fonds hanteert geen regels, volgens de secretaris om niet in
het wantrouwen van de oude wereld terecht te komen.
Gouden Broodfonds
Oost Groningen: het fonds werd vier jaar geleden opgericht door voorzitter
Tonnie en kampte in het begin met moeilijkheden omdat er te weinig leden waren
en teveel zieken. Daardoor kon er bijna geen volledige schenking uitgekeerd
worden. Inmiddels is het fonds gegroeid tot vijftig leden en heeft men een
secretaris die uit het bedrijfsleven afkomstig is en de puntjes op de i zet.
Dat leidt tot discussies in het bestuur en kritiek van de leden tijdens de
algemene ledenvergadering. De secretaris wil de uitkering voor rouwverwerking
aan banden leggen en hij heeft daartoe een formulier ontworpen om de gezondheidstoestand
van de leden in kaart te brengen, maar niet iedereen wil daar aan meedoen.
Nood en Broodfonds
Amsterdam: een van de vijftig broodfondsen in de hoofdstad. De voorzitster
zegt dat men daar gepokt en gemazeld is op het gebied van onderling vertrouwen.
Men discussieert of mantelzorg of liefdesverdriet ook tot een uitkering kunnen
leiden, maar een mevrouw merkt op dat men wel het gezond verstand moet
gebruiken.
Daar kan niets tegenop. Vertrouwen is en blijft het cement
van de samenleving en dat wordt door het broodfonds tenminste duidelijk onder
de aandacht geplaatst.
Hier
meer informatie op de site van Tegenlicht, woensdagavond napraten in Pakhuis de
Zwijger, hier
meer informatie daarover, hier
het lied Als je mekaar niet meer
vertrouwen kan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten