Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zaterdag 27 juni 2015

Powerless (2013), documentaire van Deepti Kakkar



Armen dupe van stroomtekort

De documentaire Powerless gaat over het gebrek aan elektriciteit in de vroegere Noord Indiase textielstad Kanpur. In deze stad met drie miljoen inwoners zijn vele illegale aansluitingen op het elektriciteitsnet. In de zomer is het zo heet dat er stroomuitval voorkomt. Fabrieken hebben daarom vervuilende generatoren die op diesel werken. De textiel wordt alleen nog in kleine bedrijven uitgeoefend, de leerlooierijen zijn door het elektriciteitstekort gehalveerd. Een dokter spreekt over het risico dat bepaalde patiënten lopen als de stroom uitvalt. In een lied wordt gezongen over de stad met de aan elkaar geknoopte draden.

Ritu, de nieuwe vrouwelijke directeur van het energiebedrijf Kesco, probeert hier tegen op te treden, maar haalt bakzeil. Tijdens een persconferentie ter gelegenheid van haar komst zegt de strijdbare Ritu dat wanbetalers hun rekeningen moeten voldoen op straffe van afsluiting. Ze geeft haar personeel de opdracht de stad in te gaan om op te treden tegen de illegale stroomafname. Overvalteams proberen aftappers op heterdaad te betrappen en foto’s van hen te maken, maar gemakkelijk gaat dat niet.

Loka Singh is een katiyabaaz, iemand die katiya’s ofwel illegale kabels aanlegt in zijn wijk (zie foto). Het begon ermee dat men klusjesmannen zoals Singh inschakelde omdat Kesco niet kwam of omdat men boetes niet kon betalen. Ghandi is hun voorbeeld, zegt hij. Hij wordt ook te hulp geroepen als er kortsluiting optreedt. Zijn vingers staan krom van de klappen die zij te verduren kregen. Als hij de stroom aansluit houdt hij zijn adem in zodat de stroom denkt dat hij dood is. Zijn moeder heeft liever dat hij ander werk zoekt.

Ritu heeft gehoord van de slechte organisatie van haar bedrijf, waardoor ook de rijken energie stalen. Daarom moet het personeel betere voorlichting geven over storingen, waardoor waterpompen niet meer werken en de bevolking behalve zonder stroom ook zonder water zit.   Ze opent een betaalautomaat voor het voldoen van de elektriciteitsrekening, maar stelt na een blik in de boeken vast dat er geen geld is binnengekomen. Om te investeren in verbetering van het systeem heeft men juist geld nodig.

In de wijk wordt een nieuwe transformator ingezegend, maar genoeg is dat niet. Mensen raken geïrriteerd als de hitte voortduurt en demonstreren voor water en stroom. Door het illegaal aftappen ontstaat overbelasting van het netwerk. Vaak moeten branden in de buurt van transformators geblust worden. Singh geeft Ritu de schuld van de armoede van de wijkbewoners. De sfeer wordt grimmiger. Overvalteams van Kesco worden aangevallen, er zijn rellen, de politie arresteert mensen. De kritische politicus Irfan Solanki gaat met Ritu in debat. Hij verwijt haar dat ze te weinig stroom aan de armen levert en eist een minimum van zestien uur stroom per dag. Vlak voor de verkiezingen komt premier Singh langs om de bevolking gerust te stellen en stemmen te winnen. Loka Singh gelooft de praatjes van politici niet meer. Gedane beloften worden snel weer verbroken.

Ritu is thuis bij haar man en kinderen, die vanwege haar overplaatsingen vaak naar andere scholen moeten. Solanki wint de verkiezingen. Ritu geeft toe dat men liever vasthoudt aan het oude systeem. Ze probeerde een middenweg te bewandelen, maar zelfs die was te moeilijk. Symbolisch genoeg gaat het licht op haar werkplek uit.

Wereldwijd zijn 1, 5 miljard mensen niet aangesloten op elektriciteit waarvan vier honderd miljoen in India. In Kanpur zit men nog steeds zestien uur per dag zonder stroom. Twee maanden na het uitkomen van de documentaire viel in heel Noord India de stroom uit. Het werd wereldnieuws dat 600 miljoen inwoners twee dagen zonder stroom zaten. Voor Kanpur was dit niet ongewoon.    

Hier de trailer van Powerless, ook bekend onder de naam Katiyabaaz, hier een artikel over de huidige situatie in The New Indian Express van 18 februari 2015.  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten