Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



woensdag 22 december 2010

Al mijn zonen van Arthur Miller, door Toneelgroep Amsterdam


 All along the watchtower

Deze voorstelling van Toneelgroep Amsterdam eindigt met een toepasselijk nummer dat meteen deed denken aan De tragiek van Freek de Jonge. Die sloot namelijk zijn one-man show ook met dat nummer af en maakte daarop in zijn show nog een eigen tekst, waarvan ik hier de eerste drie strofen na de oorspronkelijke van Bob Dylan laat volgen:

There must be some way out of here
said the joker to the thief
there’s too much confusion
I can’t get no relief

Businessman, they drink my wine
plowmen dig my earth
none of them along the line
know what any of it is worth

No reason to get excited
the thief, he kindly spoke
there are many here among us
who feel that life is but a joke

"Waarom moet er een uitweg zijn"
Zei de clown tegen de bard
"De tijden mogen anders zijn
Ze blijven flink verward

Zakenlui drinken wijn
Boeren ploegen voort
En jij, die God verloochent hebt
Rammelt aan de hemelpoort"

"Geen reden om je op te winden"
Sprak de bard op kalme toon
"Het leven is geen lolletje
Dat zie je aan Gods zoon.


Arthur Miller is bekend om zijn fel realistische toneelstukken, waaronder het bekende Van de brug af gezien, dat onlangs nog door toneelgroep Oostpool op de planken gebracht werd. Al mijn zonen is nog bijtender, nog uitzichtlozer. Hartverscheurend staat op de site van Toneelgroep Amsterdam waaruit ik de inhoud citeer:

De inhoud van de site. Joe Keller is een succesvol ondernemer, rijk geworden met de levering van vliegtuigonderdelen voor de oorlogsindustrie. Nadat zijn oudste zoon Larry vermist raakte tijdens de oorlog, heeft hij alle hoop gevestigd op zijn jongste zoon Chris. Chris vertelt hem over zijn plannen om Ann ten huwelijk te vragen, het meisje waarmee Larry ooit verloofd was. Vader en zoon beseffen dat de huwelijksaankondiging door moeder Kate zal worden gezien als het definitief opgeven van alle hoop op Larry’s terugkeer.
Wanneer de broer van Ann aankondigt te zullen langskomen na het bezoek aan zijn vader in de gevangenis loopt de spanning verder op. Hun vader was de zakenpartner van Joe maar werd veroordeeld voor het leveren van beschadigde vliegtuigonderdelen tijdens de laatste maanden van de oorlog. De Kellers vrezen dat de rechtszaak zal worden heropend en de schuldvraag opnieuw zal worden gesteld. Naarmate de uren verstrijken, worden de leugens uit het verleden één voor één ontmaskerd en worden de Kellers gedwongen de waarheid onder ogen te zien van de dood van hun zoon en de talloze anonieme oorlogsslachtoffers.

Iedereen in dit stuk heeft zijn eigen versie van de waarheid en schermt zijn of haar eigen belangen af: vader Joe wil zijn zaak niet in gevaar brengen, moeder Kate wil de gedachtenis aan zoon Larry in ere houden, zoon Chris is verliefd op Ann en wil met haar trouwen, Anns broer George wil zich wreken op Joe, die zijn vader een loer heeft gedraaid. Iedereen draait twee uur lang in een verrassend decor om elkaar heen en de waarheid is onvindbaar. Vandaar ook de terechte keuze van regisseur Thibaud Delpeut om af te sluiten met All along the watchtower. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten