Echtgenoot betaalt met gelijke munt terug
Het middendeel van het drieluik Trois couleurs, dat over de leuzen van de Franse Revolutie handelt,
gaat over gelijkheid. Kieslowski behandelt deze gelijkheid in een relatie,
waarin de feeksachtige jonge Franse Dominique zich laat scheiden van haar
Poolse echtgenoot Karol Karol omdat hij niet in staat is om haar te bevredigen.
Het huwelijk is niet geconsumeerd, oordeelt de rechter en daarmee wordt de
scheiding gegrond verklaard.
Tussen de beelden uit de rechtbank door zien we een grote
hutkoffer die over een bagageband glijdt en daarbij verschillende bochten
neemt. De koffer blijkt het bezit van Karol te bevatten. Dominique dumpt de
koffer na de uitspraak onderaan de trappen van het gerechtsgebouw in Parijs,
Karol verweesd achterlatend. Hij laat het er niet bij zitten en dringt binnen
in de kapsalon die hij met Dominique had maar ze is des duivels en steekt de
gordijnen in de fik om hem daarvan de schuld te kunnen geven, waarop Karol geen
kant meer op kan.
Hij zit in een metrogang en speelt een melodietje op zijn beroepsinstrument,
zijnde zijn kam, dat herkend wordt door zijn landgenoot Mikolaj, die een klus
voor hem heeft, namelijk om in hun geboorteland een man te doden, die daar wel
aan toe is. Karol is geïnteresseerd in het geld dat het hem oplevert en laat
zich in zijn koffer de grens overzetten. Het heeft nog wat voeten in de aarde
voordat hij op zijn voeten in Polen rondloopt, want de koffer wordt door criminelen
gestolen, maar tenslotte komt Karol gehavend en wel bij zijn broer Jurek aan
die een kapsalon heeft. Terwijl hij in de zaak helpt en revalideert, leert hij
Frans en smacht hij naar Dominique die echter niets van hem wil weten.
In deze tijd moet, als hij al niet in de rechtbank op wraak
uit was, zijn plan begonnen zijn, om zijn voormalige vrouw een loer te draaien.
Hij stapt in het criminele circuit om aan veel geld te komen, hetgeen hem
inderdaad lukt en neemt ook contact op met Mikolaj om de moord uit te voeren
zoals hij overeengekomen was. Het is verrassend dat Mikolaj zelf degene is die
een eind aan zijn leven wil maken en Karol daar de opdracht toe geeft. Hoewel
de moord niet lukt krijgt Karol toch zijn geld. Vervolgens vraagt Karol aan Mikolaj
om hem, in ruil voor het compagnonschap in een bedrijf dat hij inmiddels
geopend heeft, een vriendendienst te bewijzen waarmee hij zich ervan verzekerd
dat hij Dominique weer zal zien. De ontwikkeling vanaf dat moment is zowel
hilarisch als voorspelbaar, al gaat de uiteindelijke afloop gepaard met veel
tranen.
Fraai zijn weer de hoeken van waaruit Kieslowski filmt. Zo
focust hij in het begin op de afgetrapte schoenen van Karol als die de trappen
op gaat naar het gerechtsgebouw. Tot overmaat van ramp poept er ook nog een
meeuw op zijn colbert. Met deze twee beelden is de loser voldoende getekend. Het
wit komt mooi terug in de bruidsjurk van Dominique die in enkele korte flashbacks
te zien is, net als in het felle licht dat trouwens ook in Bleu een bepalende rol speelde, maar tegelijk kan Blanc niet tikken aan de kleurenrijkdom
die in de eerste film zo overdadig aanwezig was.
Het was boeiend om Julie Delpy weer te zien optreden, een
jaar voordat ze de sterren van de hemel speelde in Before sunrise, maar dit maal meer ingetogen en kattiger en een
tijdlang niet in beeld omdat de nadruk ligt op de verwikkelingen rond Karol.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten