Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



dinsdag 20 oktober 2015

Schäuble en het gevecht om Europa, Panorama, Canvas, 18 oktober 2015


Toekomst Europa bepaald door hart of door verstand?

Stephan Lambu van het Belgische onderzoeksprogramma Panorama volgde een half jaar lang de Duitse minister van Financiën Wolfgang Schäuble in zijn strijd met Yanis Varoufakis over de toekomst van Europa. Het is boeiend de titanenstrijd te volgen die zich in de eerste helft van dit jaar afspeelde. Ik had nooit veel op met het harde beleid van de conservatieve Schäuble maar werd in de documentaire geïntrigeerd door zijn onvermoeibare en rustige optreden. Dat werd versterkt door de rolstoel waarin hij zichzelf voortduwt nadat hij in 1990 door een aanslag tot aan zijn borstbeen verlamd raakte.

Op 26 januari j.l. krijgt Griekenland een nieuwe linkse premier, een schok die tot in Brussel gevoeld wordt. De door de trojka geëiste hervormingen vallen bij de Grieken niet goed. Schäuble wordt gezien als een nazi en een boekhouder. Zelf geeft hij toe dat hij een boeman is, maar dat lijkt hem niet te deren. Europa is zijn project.

Tijdens de eerste ontmoeting met de Griekse minister van Financiën Varoufakis tutoyeren de heren elkaar. De verschillen zijn groot, niet alleen wat betreft het dragen van wel of geen stropdas. De politiek door de wol geverfde Schäuble ziet zijn Griekse collega als een flitsende popsterachtige motorduivel terwijl hij zichzelf neerzet als een saaie brompot. Varoufakis legt uit dat zowel Griekenland als Europa een probleem heeft met de leningen die in het verleden verstrekt zijn. Schäuble zegt na afloop dat ze het erover eens zijn dat ze het niet met elkaar eens zijn.

Op 16 februari worden de duimschroeven aangedraaid. De toekomst van de Europese Unie staat op het spel. Het is de vraag wie van de twee welke strategie gebruikt om de zaak naar zijn hand te zetten. Varoufakis ziet de Eurogroep en de trojka als instrumenten van de denkbeelden van Schäuble. De laatste laat zich echter niet chanteren. Op de laatste dag van februari moeten er een akkoord met Griekenland zijn om verdere leningen mogelijk te maken, maar de onderhandelingen mislukken en Griekenland krijgt een overbruggingskrediet. Schäuble wil niets zeggen over een Grexit dat hij wel eens bij een vroegere Griekse minister van Financiën aankaartte. Volgens Varoufakis heeft Schäuble geen mandaat om een Grexit door te drijven. Schäuble op zijn beurt zegt dat Varoufakis een ander idee van integriteit heeft en dat het hem om vertrouwelijkheid gaat.

Schäuble spreekt in New York met de top van de bankwereld die de instabiliteit van de Euro als een bedreiging voor hun toekomst ziet en bezoekt het IMF in Washington D. C. waar ministers van Financiën samenkomen die met elkaar heel wat geld aan Griekenland geleend hebben. Varoufakis wil nog steeds zijn beloftes aan het Griekse volk en aan Europa nakomen en wil Schäuble daarvan overtuigen. Tijdens een bijeenkomst van de G7 op 20 mei in Dresden blijken Schäuble en Merkel het oneens over het beleid ten aanzien van Griekenland. Merkel vraagt Schäuble een aparte top met Lagarde en Draghi te organiseren. Op 1 juni sluiten ook Juncker en Hollande zich daar heel verrassend bij aan. Griekenland krijgt zonder medeweten van Schäuble een laatste aanbod.

In de aanloop tot de deadline op 30 juni voert Schäuble de druk op. Hij zegt tegen een journalist dat nadenken en praten over een Grexit twee verschillende dingen zijn. Varoufakis vreest dat centrifugale krachten Griekenland in de greep krijgen als een vertrek uit de euro een feit is. Voor Schäuble geldt het Europese project. Hij wil het vertrouwen van de burgers terugwinnen.

Tsipras schrijft in juni een referendum uit waarbij hij de bevolking vraagt tegen de hervormingen te stemmen, hetgeen ook gebeurt. Europa stond daarmee op een kruispunt, zegt de Finse minister van Financiën. Varoufakis verlaat boos de vergadering omdat Schäuble de touwtjes in handen heeft. Schäuble zelf betreurt het dat het Griekse volk slachtoffer is geworden van een verkeerd beleid van de linkse regering, maar respecteert de uitslag van het referendum, waarin de Grieken zich tegen de besparingen keren. Hij heeft een plan in zijn hoofd om Griekenland vijf jaar op afstand van de Unie te zetten.

Tijdens een top in Brussel lekt het plan uit. De Oostenrijkse minister van Financiën zegt dat Schäuble weet wat dit teweeg zal brengen, namelijk haat bij de Grieken over hun vernedering. Merkel en Tsipras zitten zeventien uur bij elkaar, waarop Griekenland zwicht. Op 17 juli neemt Schäuble ontslag omdat hij overruled werd door Merkel. Zo is dat, constateert hij nuchter. Hij had bij zijn aantreden in 2009 tegen Merkel gezegd dat hij veeleisend is en loyaal, maar houdt de eer aan zichzelf. Varoufakis ruimde op 6 juli al het veld omdat hij teveel kwaad bloed zette en door Tsipras niet meer als een geschikt onderhandelaar gezien werd.

De vraag over de toekomst van Europa is hiermee nog niet beslist. Na het akkoord met Griekenland heeft de technocratische kant de buit binnen gehaald, maar onder de oppervlakte broeit het en het verzet kan zo weer oplaaien, op de eerste plaats in Griekenland.   

   

Geen opmerkingen:

Een reactie posten