Ontslagen bankier vecht door tegen het banksysteem
Over de malafide praktijken waarbij belastinggeld naar
belastingparadijzen wordt weggesluisd, raakt steeds meer bekend. Luxleaks zou
volgens Juncker EuroLeaks moeten heten. WikiLeaks speelde een belangrijke rol
in openbaarmaking van de geheime bankgegevens. De Zwitserse klokkenluider
Rudolf – Rudi voor vrienden – Elmer leverde vijf jaar na zijn ontslag in 2003
belangrijke gegevens over de praktijken van zijn eigen bank Julius Bär op de
Kaaimaneilanden aan Julian Assange. Dat heeft hem wel zijn gemoedsrust gekocht
en daarom verdient hij een hele grote prijs.
Vooraf en op het eind van deze af toe wat rommelige documentaire werpen we een blik op de luxueuze
jachten die in de Franse havenplaats St. Tropez liggen. De gids vertelt dat ze
bekostigd zijn met geld dat bijvoorbeeld naar de paradijselijke Kaaiman
eilanden is doorgesluisd. Belastingontduiking is de basis van de Zwitserse
economie. Elmer staat in 2009 opnieuw op een golfbaan op Mauritius en vertelt
dat daar de contacten tussen ondernemers en banken gelegd worden.
Een correspondent van The Guardian vertelt dat Elmer in
wezen een conservatief persoon is die het niet kon hebben dat hij na een akkevietje als bankier voor Julius Bär op Mauritius ontslagen
werd en daarop zijn tanden in de zaak zette. Bär startte een rechtszaak tegen
Elmer, maar ving bot omdat Wikileaks zich er in 2008 mee ging bemoeien en daarna kwamen
er meer geheime documenten in de openbaarheid. Een artikel van Nick Davies in
The Guardian gaf Elmer erkenning maar kostte hem wel zijn gemoedsrust.
Terwijl zijn vrouw en dochter na zijn ontslag van armoe teruggingen naar
Zürich en hun intrek namen bij de moeder van Elmer, schreef Elmer een boek over
de zaak. Op weg naar Zürich had hij in Londen een gesprek met de Amerikaanse
advocaat Jack Blum die Elmer als een vluchteling beschouwt en en passant zegt
hij dat het van de gekke is dat er wordt gesnoeid in maatschappelijke
basisvoorzieningen, terwijl de rijken hun geld lachend opbergen en de banken
hun geheimen onder de pet bewaren.
Zwitserland oefende grote mentale druk op Elmer uit. Een
geheime informant waarschuwt voor de gevaarlijke praktijken die de banken er op
na houden. In 2003 vond Elmer een nieuwe baan in Zürich maar werd scherp in de
gaten gehouden en zijn directe omgeving zodanig bedreigd, dat hij aan zelfmoord
dacht. De gegevens die Elmer naar de belastingdienst stuurde, werden door de
dienst naast zich neergelegd. Onder het voorwendsel dat er iets mis was met zijn
dochter op school, deed de politie een inval in zijn woning, waarna hij werd
opgepakt. Hij ging niet in op het voorstel om hem zwijggeld te betalen, maar
ging in 2009 terug in ballingschap in Mauritius.
Tijdens een topconferentie in 2011 in Londen werd door de
politiek beterschap beloofd, maar Elmer laat zien dat de praktijken nog steeds
mogelijk zijn. Offshore banking is na de financiële crisis sterker dan ooit.
Hij geeft Julian Assange geheime informatie op schijf, waaruit blijkt dat er
ook politici bij de malversaties betrokken zijn. Daardoor is het moeilijk de
waarheid aan het licht te brengen. Elmer krijgt acht maanden cel in Winterthur vanwege
schending van het bankgeheim en het doorspelen van informatie aan WikiLeaks,
maar komt daar strijdbaarder dan ooit uit. Hij bezoekt conferenties die over de
belastingparadijzen gaan. Tijdens
een lezing vertelt hij dat hij aan een muizenstaart trok die veranderde in een
vuurspuwende draak.
In november 2011 dient de zaak tegen Elmer voor het Hoger
Gerechtshof, die de zaak terugspeelt naar de eerdere rechtbank die de zaak niet
goed heeft behandeld. Elmer vertelt de Belgische regisseur Leloup op de
terugweg over de financiële deal die hij gesloten heeft over stalking om zijn
dochter een goede schoolopleiding te geven. Hij zit al jaren zonder werk en
heeft al zijn tijd nodig voor de rechtszaken. Overigens heeft hij het geld in
een trust gestopt waarmee hij kan aantonen hoe malafide de geldwereld in elkaar
zit.
Hij ontspant door met zijn dochter mee te gaan naar
paardrijden en spreekt in september op een bijeenkomst van Occupy in Zürich
over onverantwoordelijke elitebankiers. Twee jaar later is hij verwikkeld in
zestig zaken; een wettelijke strijd van een eenling tegen een corrupt systeem. In
december 2014 wordt het bankgeheim versterkt en de straffen op verklappen
verhoogd. Een nieuw proces in Zürich kan hem drie en een half jaar
gevangenisstraf opleveren. Elmer wordt veroordeeld voor het lekken in 2008,
maar gaat in hoger beroep. De psychische druk die van Zwitserland uitgaat, is
enorm en leidt ertoe dat Elmer zich laat opnemen. Na vijf maanden komt hij
herboren naar buiten en denkt eraan een politieke carrière te beginnen. Hij
vreest maatschappelijk geweld en denkt dat het beter is om het systeem nu te
verbeteren. Wat een ongelooflijk moedige man!
Hier
de trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten