Beeldende hervertelling van eeuwenoud sprookje
Blancanieves is de
Spaanse versie van het sprookje van Sneeuwwitje, verteld aan de hand van stomme
beelden in zwart wit. De film, die in de jaren twintig van de vorige eeuw in
het zuiden van Spanje speelt, doet in het begin wat gedateerd aan, maar wint
steeds meer aan kracht en vooral aan verbeeldingskracht, waardoor de
toeschouwer deze productie na afloop in zijn of haar hart sluit.
Antonio Villalta is een beroemd stierenvechter die in de
arena van Sevilla zijn kunsten vertoont onder de ogen van zijn hoogzwangere
vrouw Carmen. De eerste zes stieren weet hij te bedwingen maar de zevende stier
doet hem de das om. Terwijl hij op de operatietafel ligt, bevalt zijn vrouw in
het ziekenhuis van een dochter, Carmencita geheten. Zelf brengt Carmen het er
niet levend vanaf. De dochter wordt naar de vader gebracht maar die wil haar,
getraumatiseerd als hij is door de dood van zijn vrouw, niet zien. Verpleegster
Encarna hoort van het drama en beraamt alvast plannen om met Antonio te
trouwen.
Carmencita leeft in de tussentijd bij haar oma, maar als die
sterft wordt ze naar het paleis gebracht waar haar stiefmoeder de scepter
zwaait, een scène die sterk lijkt op die in de film Pan’s labyrinth. Encarna laat
Carmencita zwaar werk doen en verbiedt haar op de eerste etage te komen. Peppe
de kip, die Carmencita in een koffertje heeft meegenomen heeft het verbod niet
gehoord en gaat kijken wat daar zoal te zien is. Op zoek naar haar kip, ziet
Carmencita haar schoonmoeder die zich mooi maakt en haar vader die in een
andere kamer zijn dagen in een rolstoel slijt. Ze krijgt een leuk contact met
hem en hij leert haar de beginselen van het stierenvechten dat haar later nog goed
van pas zal komen.
Encarna is woedend als ze ontdekt dat Carmencita toch op de
eerste etage komt en neemt wraak door Peppe te doden en die tijdens een diner
voor twee aan het meisje voor te zetten. Terwijl ze zelf in een poot hapt
waarschuwt ze Carmencita dat zij, als ze niet gehoorzaamt, de volgende is die
aan het spit gebraden wordt. Carmencita wordt ouder en doet haar werk. Na de
dood van haar vader, stuurt haar stiefmoeder haar naar het bos, zogenaamd om
bloemen te plukken voor op het graf, maar in werkelijkheid om van haar af te
zijn door haar te laten vermoorden door haar chauffeur. Carmencita ontsnapt aan
wurging en wordt gevonden door een dwerg, een van de zeven dwergtoreadors die
samen een reizend circus vormen.
Vanaf dat moment neemt de levendigheid in de film sterk toe.
Niet in de laatste plaats door de
afwisselende muziek, gespeeld op gitaar en piano. Carmencita
wordt ingelijfd in hun circus en krijgt de naam Sneeuwwitje, naar het
oorspronkelijke sprookje. De dwergen zijn verbaasd dat ze met stieren kan
vechten en nog verbaasder dat ze de dochter is van een beroemd toreador. Een
manager nodigt haar uit voor een optreden in de arena van Sevilla, die we in
het begin van de film ook al in beeld gebracht zagen. Op de tribune zit de
stiefmoeder die in de krant over het succesvolle meisje gehoord heeft en haar
plannen heeft.
Carmencita wordt in de arena overspoeld door herinneringen
aan haar vader en hoort nog net op tijd zijn waarschuwing dat ze altijd in de
ogen van de stier moet blijven kijken. Als ze eenmaal toe is aan het doden van de
stier vraagt het publiek door het wapperen met witte zakdoeken om genade waarop
de stier terug sjokt naar de stal. Carmencita wordt beladen onder geschenken,
waaronder de giftige appel van Encarna. Ze valt in katzwijm maar zoals het
sprookje gaat wordt ze wakker gekust, een gegeven dat door Pablo Berger fraai
wordt uitgewerkt, net als de dood van Encarna op de hoorns van de stier.
Hier
de trailer van Blancanieves, ook
bekend onder de naam Snowwhite.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten