Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zaterdag 6 juli 2013

Filmrecensie: Un prophète (2009), Jacques Audiard



Wat achterlijke jonge Noord Afrikaan in mannengevangenis tussen de bendes

De titel zet op het verkeerde been. De negentienjarige hoofdpersoon Malik El Djebena is niet bepaald een figuur van een profeet. Deze wat achterlijke veelpleger wordt naar een mannengevangenis gestuurd, waar hij meteen voor het karretje van de Corsicaanse maffia wordt gespannen. Omdat hij geen relaties heeft is hij een gemakkelijk doelwit voor deze bende, die allerlei faciliteiten in de gevangenis geniet. Malik ontpopt zich als iemand die zelf ondertussen zijn eigen zaakjes gaat regelen.

De binnenkomst in de gevangenis zet meteen de toon van deze rauwe film. Malik wordt gevisiteerd en in observatie genomen om te zien in welk blok hij het beste geplaatst kan worden. Als de gevangenen gelucht worden, pakt men meteen zijn schoenen af. Hoewel Malik zich verzet maakt hij geen schijn van kans tussen de goed georganiseerde bendes.

Daarna komt hij voor de vuurproef te staan. César Luciani, het hoofd van de Corsicanen, wil afrekenen met Reyeb, een nieuwe gevangene, die wordt opgesloten in afwachting van een proces. Zijn verklaring zal ongunstig zijn voor de Corsicanen. Malik wordt aangewezen als de persoon die deze taak moet volbrengen. Malik ziet er zeer tegen op. Als hij zijn opdracht niet uitvoert gaat hij er zelf aan. Hij vecht zelfs in het naaiatelier, waarin hij tewerkgesteld is, in de hoop dat hij in de isoleercel belandt waar hij tenminste met rust gelaten wordt, maar César doorziet hem en wijst hem op zijn taak. Hoewel de uitvoering te wensen overlaat, slaagt Malik in zijn opdracht.

De Arabier wordt het knechtje van César (zie de foto met de zittende, machtige bendeleider), die weinig moeten hebben van de baardmannen die in de gevangenis ook een blok vormen. Malik zit in het verkeerde blok en wordt daar ook verschillende keren door zijn streekgenoten op aan gesproken. Hij voelt zich machteloos maar krijgt steun van Ryad die herstellende is van een teelbaloperatie en hem op de gevangenisschool de taal leert. Later, als Ryad vrij komt vanwege zijn ziekte die toch weer de kop op steekt, wordt hij de handlanger van Malik, die af en toe met verlof mag om opdrachten voor César uit te voeren. Inmiddels heeft Malik door contact met drugsdealer Jordi de zigeuner ook zelf wat in de melk te brokkelen.

Het is een nogal ingewikkelde onderwereld waarin Malik tijdens zijn verlof buiten de gevangenis terecht komt, die voor een kijker met weinig thriller ervaring wat hoog gegrepen is.
De titel profeet wordt hem gegeven omdat hij in de gevangenis droomde van herten en hij later tijdens een opdracht voor César in een auto zit die in een bos een hert aanrijdt.  

Malik laat zich door niets weerhouden om zijn eigen plannen door te zetten, ook al waarschuwt César hem op niet mis te verstane wijze daarmee op te houden en vindt Ryad het wel eens genoeg. Hij stelt Malik voor om de plaats in te nemen in zijn gezin met zijn vrouw en zoontje als hij komt te overlijden, maar Malik is zo ver nog niet. Hij sluit zelfs een verbond met de Arabieren om van zijn frustraties af te komen. De immer zo machtige baas César moet zelf een vuistslag incasseren en druipt met hangende pootjes af.

Vuistslagen worden ook de kijker toegediend, door alle geweld maar ook in de vorm van vette koppen als Reyeb, Ryad en Jordi le gitan die als hoofdstukken in het verhaal op het scherm gedrukt worden. Het is niet mis wat de achtergestelde Malik allemaal te verwerken krijgt, maar uiteindelijk slaat hij zich als een Rocky met een ijzeren gestel overal doorheen. Dat zal ook wel de reden zijn dat Un prophète meteen de juryprijs kreeg op het festival van Cannes.      

Hier de trailer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten