Wat achterlijke jonge Noord Afrikaan in mannengevangenis tussen
de bendes
De titel zet op het verkeerde been. De negentienjarige hoofdpersoon
Malik El Djebena is niet bepaald een figuur van een profeet. Deze wat
achterlijke veelpleger wordt naar een mannengevangenis gestuurd, waar hij
meteen voor het karretje van de Corsicaanse maffia wordt gespannen. Omdat hij
geen relaties heeft is hij een gemakkelijk doelwit voor deze bende, die
allerlei faciliteiten in de gevangenis geniet. Malik ontpopt zich als iemand
die zelf ondertussen zijn eigen zaakjes gaat regelen.
De binnenkomst in de gevangenis zet meteen de toon van deze rauwe
film. Malik wordt gevisiteerd en in observatie genomen om te zien in welk blok
hij het beste geplaatst kan worden. Als de gevangenen gelucht worden, pakt men
meteen zijn schoenen af. Hoewel Malik zich verzet maakt hij geen schijn van
kans tussen de goed georganiseerde bendes.
Daarna komt hij voor de vuurproef te staan. César Luciani, het
hoofd van de Corsicanen, wil afrekenen met Reyeb, een nieuwe gevangene, die wordt
opgesloten in afwachting van een proces. Zijn verklaring zal ongunstig zijn
voor de Corsicanen. Malik wordt aangewezen als de persoon die deze taak moet
volbrengen. Malik ziet er zeer tegen op. Als hij zijn opdracht niet uitvoert
gaat hij er zelf aan. Hij vecht zelfs in het naaiatelier, waarin hij
tewerkgesteld is, in de hoop dat hij in de isoleercel belandt waar hij tenminste
met rust gelaten wordt, maar César doorziet hem en wijst hem op zijn taak. Hoewel
de uitvoering te wensen overlaat, slaagt Malik in zijn opdracht.
De Arabier wordt het knechtje van César (zie de foto met de zittende, machtige bendeleider), die weinig moeten
hebben van de baardmannen die in de gevangenis ook een blok vormen. Malik zit
in het verkeerde blok en wordt daar ook verschillende keren door zijn streekgenoten
op aan gesproken. Hij voelt zich machteloos maar krijgt steun van Ryad die herstellende
is van een teelbaloperatie en hem op de gevangenisschool de taal leert. Later,
als Ryad vrij komt vanwege zijn ziekte die toch weer de kop op steekt, wordt hij
de handlanger van Malik, die af en toe met verlof mag om opdrachten voor César
uit te voeren. Inmiddels heeft Malik door contact met drugsdealer Jordi de
zigeuner ook zelf wat in de melk te brokkelen.
Het is een nogal ingewikkelde onderwereld waarin Malik tijdens
zijn verlof buiten de gevangenis terecht komt, die voor een kijker met weinig
thriller ervaring wat hoog gegrepen is.
De titel profeet wordt hem gegeven omdat hij in de
gevangenis droomde van herten en hij later tijdens een opdracht voor César in
een auto zit die in een bos een hert aanrijdt.
Malik laat zich door niets weerhouden om zijn eigen plannen door
te zetten, ook al waarschuwt César hem op niet mis te verstane wijze daarmee op
te houden en vindt Ryad het wel eens genoeg. Hij stelt Malik voor om de plaats
in te nemen in zijn gezin met zijn vrouw en zoontje als hij komt te overlijden,
maar Malik is zo ver nog niet. Hij sluit zelfs een verbond met de Arabieren om van
zijn frustraties af te komen. De immer zo machtige baas César moet zelf een
vuistslag incasseren en druipt met hangende pootjes af.
Vuistslagen worden ook de kijker toegediend, door alle
geweld maar ook in de vorm van vette koppen als Reyeb, Ryad en Jordi le gitan die als hoofdstukken in
het verhaal op het scherm gedrukt worden. Het is niet mis wat de achtergestelde
Malik allemaal te verwerken krijgt, maar uiteindelijk slaat hij zich als een
Rocky met een ijzeren gestel overal doorheen. Dat zal ook wel de reden zijn dat
Un prophète meteen de juryprijs kreeg
op het festival van Cannes.
Hier
de trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten