Iemand die voor een dubbeltje geboren is, wordt nooit een
kwartje. Deze zichzelf bestendigende uitspraak is van toepassing op de 25-jarige
Jorge Mateo Nieto die in de debuutfilm van Daniël Avéralo conciërge is van het
flatgebouw waarin hij woont. Hij doet veel moeite om zijn leven te verbeteren,
maar wordt door de omstandigheden steeds weer omlaag getrokken.
Hij heeft bedrijfskunde gestudeerd en probeert aan de bak te
komen, maar wordt overal afgewezen omdat hij niet kan liegen over zijn
familieomstandigheden. Omdat zijn moeder niet meer leeft en zijn oudere broer
Antonio in de gevangenis zit, is het zijn taak zijn vader te verzorgen die na een
beroerte in een rolstoel zit. Een des te lastiger taak omdat de vader
dementerend is en ook nog eens zijn geld opeet als Jorge niet uitkijkt.
Zijn broer, die bijna zijn straf erop heeft zitten, legt het
tijdens drama-lessen in de gevangenis aan met een jonge vrouw Paula. Om haar bestaan
te vergemakkelijken op een moeder-kind afdeling probeert hij haar in de
coulissen zwanger te maken. Als blijkt dat hij onvruchtbaar is vraagt hij zijn
broer Jorge om die taak voor hem te verrichten. Jorge heeft daar aanvankelijk
weinig zin in.
Hij zit vaak samen met zijn buurjongen Israel op het dak van
het flatgebouw. Israel roert met zijn hand door het aquarium naast hem en meent
dat zij allen kleine vissen zijn maar dat Jorge eruit wil springen. Als Israel ziet
dat zijn vader aan de overkant van de straat een erotische massage krijgt besluit hij hem te chanteren om aan geld te komen.
Jorge is blij dat zijn vroegere vriendinnetje Natalie weer
terug is uit Duitsland, maar tegelijk zit hij in zijn maag met Paula, die hem
heeft overgehaald haar zwanger te maken. Het is een minpunt dat Antonio, de broer
van Jorge, zo totaal anders is dan Jorge. Antonio is een groot kind, terwijl
Jorge heel wat volwassener is, al vindt Natalie dat hij wel erg secundair
reageert.
Als broer Antonio eenmaal vrij is neemt die een deel van de
verzorging van de vader over. Tegelijk probeert hij op slinkse wijze diens
spaarrekening te plunderen. Jorge is niet zo geïnteresseerd in het geld. Het is
inmiddels wel gelukt om Paula zwanger te maken, maar verder lijkt hij er niets mee opgeschoten. Natalie vindt hem een grijze muis. Op het eind van de
film zegt zijn vriend Israël die hij een illusie zoekt, net als Jorge, die nog
steeds vacatures in de krant omcirkelt.
De film kent veel vaart door de snelle opeenvolging van
beelden en kent subtiele grapjes, over Jorge bijvoorbeeld door
Natalie die teleurgesteld is dat Jorge niets meer met haar wil, maar tegelijk
zegt dat hij haar in ieder geval daarmee verrast.
De film heeft een openlijke seksuele inslag, zoals over de
homoseksuele geaardheid van Israel en zijn vader en de pornofilms die de vader
van Jorge graag ziet, maar uiteindelijk is het toch de nogal frustrerende
zoektocht van Jorge die de hoofdmoot van deze film vormt.
De intrigerende titel betekent in het Nederlands vertaald: donker blauw bijna
zwart. Levensecht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten