Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zaterdag 22 oktober 2016

Theaterrecensie: De goede Richard III, Wart Kamps, Toneelschuur, 21 oktober 2016


Zwartgemaakte koning zoekt wanhopig eerherstel

Het toneelbeeld voorspelt veel goeds. De grote rotspartijen en hier en daar een boom doen denken aan een verblijf van een roofdier in Artis. Op een voorgrond een schimmel met half daaronder Richard III die tijdens de slag met de Fransen bij Bosworth onder zijn paard beland en vastzit. Terwijl het publiek tijdens deze première binnenstroomt, tikt de zwaargewonde al ongedurig met zijn vingers op de grijze ondergrond. Hij kan niet wachten om zijn verhaal te vertellen. Het verhaal van zijn werkelijke leven. De leugen die William Shakespeare om hem heen gebouwd heeft, weerspreken. Het verhaal van de schurk ontkrachten voordat zijn rivaal Richmond eraan komt om hem met zijn zwaard te doorklieven.

Wart Kamps (zie foto van Joost de Haas) speelt deze rechtzetting met grote intensiteit, zoals te zien is in zijn prachtige gebaren en vooral gebaartjes. Zijn schurkenrol als de gebochelde met een klauwenhand in Richard III (1592) van Shakespeare wisselt hij in een flits af met die andere, goede Richard, die vooral zijn ontstemming over de karaktermoord wil laten blijken en eerherstel wenst. Humor is daarbij de olie in de machine. De goede Richard vertelt dat hij 530 jaar na de moord op hem werd opgegraven en, toegezwaaid door publiek met vlaggetjes, langs de McDonalds en de Footlocker naar de kerk werd vervoerd waar hij in marmer werd opgeborgen. Om te zorgen dat hij als persoon niet vergeten wordt, is hij vanavond bij ons, tenminste in de tijd die hem rest voordat Richmond hem een kopje kleiner komt maken.

Kamps declameert het begin van het stuk van Shakespeare, zoals dat ook op de trailer te zien is. ‘Now is the winter of our discontent, made glorious summer by the Sun of York.’ Om te laten zien hoe invloedrijk de voorstelling is geweest, gaat hij moeiteloos door in het Italiaans, vervolgens in andere Europese talen en zelfs in het Chinees. ‘Ik haat dat stuk,’ roept hij daarna uit de grond van zijn hart. Net als de schrijver ervan, Shakespeare, dat vieze schrijvertje met zijn zwarte tanden. Om vervolgens oogdruppels te gebruiken om het verdriet om zijn geliefde Anne echt te doen lijken. Come again, zingt zij later in een ontroerend lied. To see, to hear, to touch, to kiss, to die.

Anders dan een voortgaande ontwikkeling blijft de voorstelling, geregisseerd door Bram Jansen, hangen bij sketches die overigens van grote klasse zijn, zoals de sketch over een overspannen vlogger die op internet de schedel van Shakespeare toont waarmee men nog het beste een partijtje kan voetballen, de instant cursus Richard III in vijf minuten op rijm en last but not least de koele bespreking van de voorstelling door de jaren heen met Pierre B, Gijs S. van A en Hans K. De twee kanten van de voormalige Engelse koning, die door moordzucht dan wel door toeval op de troon kwam, komen volop aan bod. Is hij een goed persoon met slechte kanten of een schurk die, vroeger en nu, listig het volk weet te bespelen, deze scheve man die door de chirurgijn ooit al het advies had gekregen om veel te bidden ten einde de sterke duivelse kant in evenwicht te houden?

Kamps is tijdens de pijnlijke en hilarische momenten helemaal in zijn element, maar maakt tegelijkertijd toch niet helemaal de verwachtingen waar. De noodzakelijke spanning, die met subtiele geluidseffecten van de hand van Jorg Schellekens wordt begeleid, is in het begin al weggegeven. Daar doet zelfs de wanhopige poging van de man om het publiek te betrekken bij zijn behoefte aan eerherstel niets aan af. Eigenlijk mogen we nog blij zijn dat er geen bloed vloeide.    

Hier de trailer van De goede Richard III, hier een hartverscheurende uitvoering van Come again door Nora Richardson.

aangepast om 10:24 uur. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten