Ziggy Klazes ontvangt voor de verandering twee gasten (links voor de spiegel) die
hun sporen gezet hebben in het behoud van de aarde, te weten de Amerikaan
Lester Brown, oprichter van het Earth Policy Institute en de Australiër
Paul Gilding, auteur van Helden uit noodzaak. Het is voor het eerst dat
ze gezamenlijk optreden.
Ziggy vraagt hen of ze elkaars werk kennen. Dat is het
geval. Vervolgens wil ze weten waarin ze verschillen. Paul zegt dat hij meer
vanaf de zakenkant denkt en Lester vanuit de aarde. Lester noemt de
voedselcrisis de zwakke plek in het huidige systeem. We zitten nu al in de
problemen. De crisis zal routine worden. Boeren zijn gewend aan wisselende
weersomstandigheden, maar niet aan klimaatverandering. Het is na twaalven. We
moeten een inspanning verrichten als Roosevelt na Pearl Harbor toen hij de auto
industrie inzette
voor een oorlogseconomie. Een totale herstructurering van de
energie economie is nodig.
Gilding voegt eraan toe dat dit niet het einde van de
beschaving is, maar dat het tijd is om te handelen.
Ziggy vraagt zich af of we daarvoor geen State of the Planet
nodig hebben.
Gilding zegt dat we helaas geen wereldregering hebben en
daar ook niet op moeten wachten, maar allianties zoeken en diplomatie inzetten.
Lester zegt dat er in de VS veel gebeurt op het gebied van omvorming van
energie door het sluiten van kolencentrales en het produceren van zuinige
auto’s. Grotere stappen zijn niet onmogelijk. In China bouwt met enorme
windparken, ook zonne energie is in opkomst. Volgens Gilding kunnen we leren
van de Arabische Lente, dat die een draaipunt vormde omdat men het niet meer
pikte dat het brood zo duur werd.
Ziggy wil weten wat het betekent dat de temperatuur met twee
graden omhoog gaat.
Gilding ziet daardoor veel ellende op ons afkomen. Lester
spreekt van een verdieping van de honger. Soms is er niet voldoende voedsel
voor de dagelijkse maaltijd. Door het uitputten van de ondergrondse
watervoorraden verliest een groot deel van de Indiase en Chinese bevolking hun
voedsel.
Ziggy vraagt wat Shell van hun ideeën vindt.
Gilding zegt dat het in het systeem ingebakken zit dat men
doorgaat tot het niet langer kan. Zo werkt de markt nu eenmaal. Hij heeft in
zijn boek een hoofdstuk gewijd aan het koopgedrag van consumenten. Volgens hem
is winkelen iets tijdelijks in onze evolutie. Als we straks minder geld hebben
en producten duurder worden zal dit gedrag uitdoven. Lester voegt daaraan toe
dat in de VS een social shift bezig is. Jonge Amerikanen kopen niet meer een
auto maar zoeken via de sociale media contact met elkaar. In Amerikaanse steden
ontstaan wittefietsenplannen.
Maar in China bouwen ze veel snelwegen.
Volgens Lester beginnen ze daar ook van koers te veranderen.
Het idee dat iedereen straks een auto heeft zal een nachtmerrie opleveren. Het
gaat om een plan voor de 21ste eeuw. In de vorige eeuw werd onze
veiligheid bedreigd door andere politieke machten, maar komt het van het
klimaat. Zonder de noodzaak tot bewapening hebben we meer ruimte daar aandacht
aan te geven.
Ziggy vraagt zich af we niet de hele boel moeten saneren,
zoals Europa doet met de schulden.
Gilding zegt dat het systeem failliet is en herstructurering
behoeft. De globale markt is niet het ideale model gebleken. Economische
vernieuwing op basis van duurzaamheid levert veel banen op. Lester zegt dat de
belasting op werk omlaag moet en die op producten omhoog. Bij
olieraffinaderijen ziet hij nooit personeel, bij projecten op het gebied van
wind- en zonne-energie wel.
Ziggy vraagt of de informatie altijd correct is. Want er is
nogal wat tegenspraak.
Volgens Gilding zijn er mensen in het huidige systeem die
veel te verliezen hebben. Dit is geen filosofisch debat maar gebaseerd op
feiten. De aarde onderhandelt niet. Uiteindelijk gaat het niet om de cijfers
maar om de bereidheid tot verandering. De hogere voedselprijzen werken als een
trigger. Volgens Lester worden de tegengeluiden minder. Er is meer herkenning.
Wubbo Ockels, ook in de zaal, vraagt hoe we jongeren kunnen
mobiliseren. Door zijn ruimtereizen ontdekte hij dat niet de ruimte maar de
aarde uniek is.
Lester zegt dat jongeren steeds keuzen maken. Ze eten
bijvoorbeeld veel minder vlees dan hun ouders en praten aan de eettafel met hun
ouders over hun leefstijl. Gilding zegt dat hij meer activisme onder jongeren
ziet.
Een jonge vrouw vraagt naar adviezen om te veranderen.
Gilding zegt dat er allerlei kanten aan zitten. Dat we
straks minder geld hebben is in ons eigen belang. Volgens Lester gaat het niet
alleen om een levensstijlprobleem maar ook om politieke bewustwording. Gilding
stelt voor met je vrienden te praten, omdat zoiets verandering
faciliteert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten