Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



dinsdag 10 januari 2017

Mieke van Zonneveld over Leger, VPRO Boeken, 8 januari 2017


Afwisseling tussen wrange en dromerige gedichten

Dichteres Mieke van Zonneveld (Hilversum, 1989) won in 2014 de Turing Gedichtenwedstrijd met het gedicht Nee en heeft inmiddels haar eerste bundel met 26 gedichten onder de titel Leger gepubliceerd. De aankondiging op teletekst spreekt van een genadeloos en gemystificeerd zelfonderzoek van een jonge dichter die de dood in de ogen heeft gezien. In het nieuwe decor van VPRO Boeken zijn de posities van gastheer en gast veranderd. Ze zitten niet meer tegenover elkaar. Van Zonneveld opent naast Jeroen van Kan het nieuwe boekenjaar.

Van Kan vraagt haar of het spannend is zichzelf met de bundel te presenteren aan een groter publiek.
Van Zonneveld bevestigt dat het gaat om persoonlijke poëzie, waarmee ze hoopt te ontroeren. Dat is ook wat ze zelf wil als ze een gedicht leest.

Van Kan zegt dat de bundel erg dichtbij komt.
Van Zonneveld beaamt dat het over intieme zaken gaat en dat niet iedereen daarvan op de hoogte is. Ze vertelt dat ze zes jaar geleden leukemie had, maar daarover toen niet wilde schrijven. Ze wilde sterk en gezond zijn. Daarna is er een wending gekomen, wellicht omdat ze haar ziekte meer verwerkt had en is ze erover gaan schrijven. Ze heeft meteen alles wat ze daarvoor schreef weggegooid omdat ze het te gekunsteld vond. Ze kon in die tijd niet goed bij haar gevoel komen en schreef te gewild poëtisch. Haar werk dat volgde is, met soms letterlijke opsommingen, meer zoals het was. 

Van Kan zegt dat ze in andere gedichten die niet met haar ziekte te maken hebben meer afstand schept.
Van Zonneveld bevestigd dat de toon daarin anders, minder wrang, dromeriger is. Ook stilistisch zijn deze gedichten anders. De vlucht uit de realiteit geeft de bundel lucht. Ze leest daarop het slotgedicht Desertie voor.

Van Kan vraagt of de laatste woorden hiervan - leger maar leeft – haar gevoel na de ziekte vertolken.
Van Zonneveld antwoordt dat het een conclusie is over een bepaalde periode van haar leven. Ondanks de vreselijke dingen bestaan we nog, zegt ze Ramses Shaffy na.

Van Kan merkt op dat Leger begint in de militaire zin van het woord en dat het vervolgens als leegheid ingevuld wordt.
Van Zonneveld beaamt dat de betekenissen beide in de bundel zitten.

Van Kan vraagt haar wat een goed gedicht is.
Voor Van Zonneveld moet er muzikaliteit in zitten, iets te raden bieden, maar niet te duister zijn. Er moet met andere woorden een balans zijn tussen complexiteit en toegankelijkheid. Ze zou iets kunnen schrijven zonder meteen te weten wat ze ermee bedoelt. Soms komt ze er pas later achter. Het is een onbewust proces. Ze is er niet tegen dat iedereen zijn eigen betekenis uit een gedicht haalt. Het raadsel mag blijven bestaan maar het mag geen woordenbrij worden.  

Hier het gedicht Nee op de site van de NOS, hier drie gedichten uit de bundel Leger op de poëziesite Meander.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten