Ook de kalverliefde kent zijn valkuilen
Het oefenen van intieme relaties
begint al op jonge leeftijd. Vaak ontstaan er al verliefdheden op de
peuterspeelzaal, die vooruitwijzen naar een sterke menselijke behoefte aan
verbinding met anderen. Voordat de hormonen in de puberteit gaan opspelen, heeft
het schoolkind al de nodige ervaringen opgedaan. In het tussengebied tussen
schoolkind en puber speelt Eilanddagen zich
af. Dat blijkt onder andere uit het huppelen dat de twaalfjarige hoofdpersoon
Jakob, zoon van een gescheiden levende Nederlandse moeder en een Griekse vader,
niet kan laten als hij blij is.
Jakob wordt in de zomervakantie voordat hij naar de
middelbare school gaat, naar een Grieks eiland gestuurd waar zijn vader Yannis.
die een restaurant heeft. Hij verveelt zich eerst dood, tot hij Michális, een
jongen van zijn leeftijd ontmoet, zoon van Grieks- Nederlandse caféhouders.
Michális is een jaar ouder en steviger en vertelt Jakob over zijn knappe Nederlandse
vriendin Puck die met haar ouders naar hem toekomt. Hij kan nauwelijks wachten
tot ze er is. Als het eenmaal zo ver is, eerder zelfs dan verwacht, ontstaat
een band tussen het drietal met een nogal pijnlijke uitkomst.
De jeugdroman, die in de jij vorm vertelt wordt, begint heel
sterk met de bezorgdheid van de moeder, die haar zoon naar de luchthaven
brengt. Ze knoopt Jakob in zijn oren dat zijn vader op de luchthaven van het
eiland op hem staat te wachten, maar eerst zit Jakob een tijdje alleen buiten
te wachten. Met zijn vader heeft hij een matig contact, zoals al blijkt in de
auto op weg naar het restaurant:
‘Yannis zegt iets in
het Grieks.
“Heb je het tegen
mij?” durf je te vragen.
Hij kijkt kort opzij.
“Tegen wie jij denkt anders?”
(…)
Hij is geen prater en
jij bent geen prater, maar voor de rest zijn er weinig overeenkomsten tussen
jullie te ontdekken, en op dit moment voelt het dan ook alsof die man naast je
totaal niet jouw vader is. En jij dus ook niet zijn zoon.’
Jakob zit op zijn kamer boven het restaurant en werkt zich
door een stapel stripboeken die hij in zijn koffer heeft meegenomen. De
verveling spreekt boekdelen, tot de vriendin van zijn vader hem ertoe aanzet om
naar het strand te gaan. De ontmoeting met Michális verandert de vakantie
totaal. Ze worden beste vrienden en dat gaat door als Puck zich aansluit. Ze
denken er zelfs over om een driemanschap te vormen, totdat de hormonen beginnen
op te spelen.
Samson bouwt spanning op onder andere met het gegeven Jakob
eigenlijk al eerder naar huis moest. Dat kan niet voorkomen dat het
middengedeelte zich erg traag ontwikkelt. Er is meer sprake van fysieke verplaatsingen
van het drietal dan dat er wat gebeurt. Als er wat gebeurt, zoals een
herinnering van Jakob tijdens een dansfeest aan het eindfeest in groep acht, is
dat minder relevant. De roman eindigt wel weer mooi, omdat Jakob het verdomt om
met een bitter gevoel naar huis terug te keren. Puck begrijpt zijn behoefte
beter dan haar ouders en ook Michális kan tenslotte niet verharden in zijn
gekwetstheid. Hun karakters komen levensecht uit de verf.
Het is grappig dat Yannis een gebroken Nederlands spreekt, zoals
uit het citaat blijkt, net als Michális trouwens. Grappig zijn ook begrippen
als de tienpunter, een benaming voor een auto die uit Nederland komt en die verbeeld wordt op de omslag. De
beeldspraak in het boek is daarmee vergeleken minder sterk en wordt te lang
aangehouden, zoals het geval is met de knikkers die Jakob tijdens de
relatiecrisis in zijn buik voelt of even later over het hangen aan de tijd.
De mooiste passages betreffen de gevoelens rond het zoenen
tussen het drietal. De bewustwording van Jakob van zijn gevoelens voor Puck moet
een boeiend onderwerp voor een twaalfjarige jongen zijn. Voor Jakob is de
liefde nog een onontgonnen terrein dat ingevuld moet worden met betekenis,
hetgeen hij - geholpen door het verhaal van de nog altijd niet uitgedoofde
liefde van Yannis voor zijn vroegere vrouw - tenslotte doet. Daarmee zet hij een
belangrijke stap van kind naar volwassene.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten