Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zondag 7 augustus 2016

Filmrecensie: Gloria (2013), Sebastián Lelio


Sterke vrouw op zoek naar het geluk

Af en toe kom ik zomaar een onverwacht pareltje tegen. Dat geldt zeker voor Gloria van de mij onbekende Chileense filmmaker Sebastián Lelio (1974). Zijn verhaal over de 58 jarige Gloria uit Santiago de Chile, die al tien jaar gescheiden is en op zoek naar een nieuwe levenspartner, inspireert. Het blijkt dat een eenvoudig onderwerp een fraai resultaat kan opleveren.

We zien Gloria (Pauline Garcia) meteen al in het uitgaansleven. Ze danst met een man, maar gaat alleen naar haar appartement in een flatgebouw met een luidruchtige bovenbuurman. Ik dacht eerst dat hij ruzie maakte met zijn vriendin, maar hij sprak of door de telefoon of hij schreeuwde tegen zichzelf. In ieder geval heeft Gloria die overdag op kantoor werkt, last van hem. Anders is het wel van zijn onbehaarde kat die steeds in haar appartement komt. Eenmaal op kantoor zoekt ze telefonisch contact met haar dochter Ana en haar zoon Pedro die een kleintje heeft, maar krijgt hen niet te pakken, waardoor ze maar naar hen toe gaat. Gloria doet mee met de yogales van Ana en wordt na afloop voorgesteld aan haar Zweedse vriend Theo. Het kleintje van Pedro krijgt ook alle aandacht waarmee gezegd wil zijn dat Gloria haar familie niet links laat liggen.

Dat ze daarnaast een eigen leven wil leiden blijkt al gauw na de ontmoeting met de oudere Rodolfo Fernandez. Hij ziet haar in de disco en brengt haar al meteen aan het lachen met de vraag of ze altijd zo vrolijk is. Zelf is hij een jaar gescheiden en bezig zijn leven te veranderen na een maagverkleining. Met zijn familie heeft hij het minder goed getroffen. Rond zijn operatie lieten zijn vrouw en dochters hem links liggen, maar anderzijds hebben ze nog wel zijn geld nodig en zijn hulp, zoals vaak blijkt. Rodolfo neemt Gloria mee naar het amusementspark waar hij de eigenaar van is. Gloria stoort zich aan de afhankelijkheid van Rodolfo van zijn gezin en het feit dat hij hun relatie voor zijn familie verzwijgt.

Tijdens een bezoek aan een vriend of kennis van Gloria, die socioloog is, horen we over de toestand in het huidige Chili. De man zegt dat er tegenwoordig veel hebzucht is die een gezamenlijk optreden voor een betere maatschappij verhindert. Daar staat tegenover dat er wel druk op pannen geslagen wordt en dat er op straat gedemonstreerd wordt. Wellicht tegen de hoge studiekosten, waar veel protest tegen was. Rodolfo voelt zich opgelaten tijdens een bezoek aan de familie van Gloria, waarbij Ana aankondigt dat ze bij haar vriend in Zweden gaat wonen. Gloria vindt het vreemd dat Rodolfo opeens verdwenen is en verbreekt tijdelijk het contact. Ze rookt een joint van de wiet die haar bovenbuurman per ongeluk op haar mat heeft laten vallen, toen hij per abuis haar voordeur probeerde te openen. Het is mooi om te zien dat ze, ondanks de tegenwerping van Ana, toch haar dochter vanaf de luchthaven wil zien vertrekken. Het tekent de moeite die Gloria heeft om de band met haar kinderen los te laten.

Nadat Gloria de relatie met Rodolfo hersteld heeft, wordt ze toch weer zwaar door hem teleurgesteld. De desillusie was groot, maar Gloria laat zich daardoor niet uit het veld slaan. Ik zat achteraf te bedenken wat er nou precies aan de hand was. Het is in ieder geval mooi dat Sebastián Lelio de kans biedt om daar zelf over na te denken. Het was een verademing weer eens naar een Zuid-Amerikaanse film te kijken die tenminste niet lijdt aan de opgefoktheid waaronder producties uit de noordelijke helft zo vaak onder gebukt gaan, zoals ik onlangs weer in Birdman zag. 

Gloria is ook zo mooi omdat er veel muziek in voorkomt die leven in de brouwerij brengt. Prachtig zijn de nummers die Gloria in de auto zingt zoals Eres en ook het slotnummer met de gelijknamige titel als de film mag er wezen. De film maakt me nieuwsgierig naar meer van deze jonge Chileen. Sebastián Lelio, een naam om te onthouden.

Hier de trailer van Gloria, hier mijn bespreking van Birdman.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten